< Psalmorum 6 >

1 In finem in carminibus, Psalmus David, pro octava. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me,
Auf den Siegesspender, mit Saitenspiel, ein Gesang, ein Lied, von David. Herr! Straf mich nicht in Deinem Zorn! In Deinem Grimme züchtige mich nicht!
2 Miserere mei Domine quoniam infirmus sum: sana me Domine quoniam conturbata sunt ossa mea.
Herr! Sei mir gnädig! Ich vergehe, Herr! Verschone mich! Erschüttert ist mein Leib.
3 Et anima mea turbata est valde: sed tu Domine usquequo?
Die Seele ist mir ganz verwirrt. Und Du, Herr, ach wie lange noch?
4 Convertere Domine, et eripe animam meam: salvum me fac propter misericordiam tuam,
Noch einmal rette mir du Leben, Herr! Hilf mir um Deiner Gnade willen!
5 Quoniam non est in morte qui memor sit tui: in inferno autem quis confitebitur tibi? (Sheol h7585)
Im Tode denkt man Deiner nicht. Wer lobte Dich im Schattenreich? - (Sheol h7585)
6 Laboravi in gemitu meo, lavabo per singulas noctes lectum meum: lacrymis meis stratum meum rigabo.
Von meinem Seufzen bin ich müde; ich bade jede Nacht mein Bett und netze meine Ruhestatt mit Tränen.
7 Turbatus est a furore oculus meus: inveteravi inter omnes inimicos meos.
Vor Kummer schlaflos ist mein Auge beim Blick auf alle meine Widersacher.
8 Discedite a me omnes qui operamini iniquitatem: quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei.
Weicht, Übeltäter all', von mir! Mein lautes Weinen hört der Herr.
9 Exaudivit Dominus deprecationem meam, Dominus orationem meam suscepit.
Mein Flehen hört der Herr; der Herr nimmt meine Bitte an.
10 Erubescant, et conturbentur vehementer omnes inimici mei: convertantur et erubescant valde velociter.
Beschämt, bestürzt sei'n alle meine Feinde! Zurück! In einem Augenblicke seien sie zuschanden!

< Psalmorum 6 >