Psalmorum 44
1 In finem, Filiis Core ad intellectum.
[Psalm lun Tulik natul Korah] O God, kut tuh lohng ke insresr sifacna Ma mwet matu lasr elos fahk nu sesr Ke orekma yohk su kom oru nu selos in pacl lalos Ke pacl loeloes somla:
2 Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.
Ke kom sifacna lusla mwet koluk liki facl selos Ac oakiya mwet lom in acn selos; Ac ke kom kai pac mutunfacl saya Ac oru tuh mutunfacl lom in kapkapak.
3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:
Mwet lom elos tia sruokya acn inge ke cutlass natulos, Elos tia kutangla ke ku lalos sifacna, A ke ku lulap lom, Ac ke kom welulos. Ma inge akkalemye lah kom lungse elos.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.
Kom tokosra luk ac God luk; Kom sang kutangla nu sin mwet lom,
5 Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.
Ac ke ku lom kut kutangla mwet lokoalok lasr.
6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
Nga tia lulalfongi ke mwe pisr nutik Ku ke cutlass nutik in moliyula.
7 Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.
A kom pa molikutla liki mwet lokoalok lasr Ac kutangulosla su srungakut.
8 Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.
Kut ac fah kaksakin kom pacl e nukewa Ac sot kulo nu sum nwe tok ma pahtpat.
9 In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in sæculum.
Tuh pa inge kom siskutla ac lela tuh in kutangyukla kut; Kom tia sifil wi mwet mweun lasr fahsr nu ke mweun.
10 Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.
Kom tuh oru kut kaingkin mwet lokoalok lasr, Na elos eisla ma lasr tuh in ma lalos.
11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.
Ac kom lela tuh in anwuki kut oana sheep; Kom akfahsryekutelik in facl sin mwetsac.
12 Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.
Kom kukakunla mwet lom ke moul na srik Oana elos in ma na pilasr.
13 Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
Ke mwet tulan lasr liye ma kom oru nu sesr inge, Elos aksruksrukye kut ac isrun kut.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
Kom orekut in mwe tafunkas inmasrlon mutanfahl uh; Ac mwet uh usruk sifalos kacsr in aksruksrukye kut.
15 Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.
Akpusiselyeyuk nga pacl nukewa; Ac arulana yohk mwekin luk
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meæ cooperuit me.
Ke nga lohng pusren aksruksruk ac kas in akkoluk Lun mwet lokoalok luk, su srungayu.
17 A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.
Ma inge nukewa sikyak nu sesr Kut finne tiana mulkinkomla Ku kunausla wulela su kom oakiya inmasrlosr ac kom.
18 Hæc omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.
Kut tiana pilesrekomla; Kut tiana seakos ma sap lom.
19 Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:
Ne ouinge kom filikuti inmasrlon kosro lemnak; Ac kom siskutla in nien lohsr matoltol.
20 Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
Kut funu tui ac tila alu nu sin God lasr A kut alu nu sin god saya,
21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:
Kom lukun konauk tari, Mweyen kom etu na pwaye nunak lukma lasr.
22 Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: æstimati sumus sicut oves occisionis.
Tuh ke sripom, kutu sesr anwuki len nukewa; Orek kut oana sheep su kokola nu ke misa.
23 Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.
O Leum, ngutalik! Efu kom ku motul? Tukakek! Nikmet siskutla nwe tok!
24 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ?
Efu kom ku wikla liki kut? Nikmet mulkunla keok ac ongoiya lasr!
25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.
Kut itungyuki nu fin fohk uh; Kut kutangyukla oan infohk uh.
26 Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.
Fahsru ac kasrekut! Molikutla ke lungse kawil lom!
