< Psalmorum 132 >

1 Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:
Cantique graduel. Éternel, souviens-toi de David, et de toutes ses tribulations!
2 Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:
Il fit à l'Éternel ce serment, ce vœu au Dieu puissant de Jacob:
3 Si introiero in tabernaculum domus meæ, si ascendero in lectum strati mei:
« Je ne rentre point sous le toit de ma maison, et je ne monte point vers le lit où je repose;
4 Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:
je n'accorde ni le dormir à mes yeux, ni le sommeil à mes paupières,
5 Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.
que je n'aie trouvé un séjour pour l'Éternel, une demeure pour le Dieu puissant de Jacob. »
6 Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvæ.
Voici, nous apprenions qu'elle était à Ephrata, puis nous la trouvions dans les champs de Jahar.
7 Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
Rendons-nous à Sa demeure, prosternons-nous devant Son marchepied!
8 Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.
Lève-toi, Éternel, viens à ton lieu de repos, toi, et l'arche de ta majesté!
9 Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.
Que tes prêtres soient vêtus de la grâce, et que tes saints poussent des cris de joie!
10 Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.
Pour l'amour de David, ton serviteur, ne rebute pas ton Oint!
11 Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
L'Éternel fit à David un serment véridique, Il n'en reviendra point: « Je mettrai sur ton trône un fruit de tes entrailles.
12 Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc, quæ docebo eos: Et filii eorum usque in sæculum, sedebunt super sedem tuam.
Si tes fils gardent mon alliance et les lois que je leur enseigne, leurs enfants aussi à jamais seront assis sur ton trône. »
13 Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
Oui, l'Éternel a fait choix de Sion, Il veut y fixer sa demeure.
14 Hæc requies mea in sæculum sæculi: hic habitabo quoniam elegi eam.
« C'est ici pour jamais le lieu de mon repos, je veux y demeurer, car je l'ai choisie.
15 Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.
Je veux bénir sa nourriture, et rassasier de pain ses indigents.
16 Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.
Et je revêtirai ses prêtres de salut, et ses saints pousseront des cris de joie.
17 Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.
Là j'élèverai la puissance de David, et je tiendrai devant mon Oint un flambeau.
18 Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.
Je revêtirai ses ennemis d'opprobre, et sur sa tête son diadème brillera. »

< Psalmorum 132 >