Proverbiorum 9
1 Sapientia ædificavit sibi domum, excidit columnas septem.
Lalmwetmet el musaeak lohm sel, ac orala sru itkosr kac.
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
El sapkin in anwuki soko kosro nu ke sie kufwa, ac kurrauk mwe akyu mongo nu ke wain uh, ac akoela tepu nu kac.
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad mœnia civitatis:
El supwala mutan fusr kulansap lal nu yen fulat ke siti uh elos in pang ac fahk,
4 Siquis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
“Utyak, kowos su wangin etauk la!” Ac nu sin mwet lalfon el fahk,
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
“Fahsru, kang mwe mongo nak, ac nim ke wain ma nga kurrauk.
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
Fahsr liki mwet nikin ingan ac moul. Fahsr ke inkanek lun etauk.”
7 Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
Kom fin kai sie mwet filang, el ac folokin ke kas in akmwekin. Kom fin kai sie mwet koluk, el ac suk in akngalye kom.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
Nimet kai sie mwet filang; el ac srungakom. A kom fin aksuwosye sie mwet lalmwetmet, el ac akfulatye kom.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
Kutena ma kom ac fahk nu sin sie mwet lalmwetmet ac akyokye lalmwetmet lal, ac ma nukewa kom ac fahk nu sin sie mwet suwoswos ac laesla etauk lal.
10 Principium sapientiæ timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
Sangeng sin LEUM GOD pa mutaweyen lalmwetmet. Ac eteyen El su Mutal pa etauk.
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
Lalmwetmet uh ac akloesye moul lom.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
Kom pa ac eis woiya kom fin lalmwetmet, ac kom fin srangesr eis, na kom ac keok.
13 Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
Lalfon el oana sie mutan wowon, su nikin ac sumwekin.
14 sedit in foribus domus suæ super sellam in excelso urbis loco,
El muta ke mutunoa in lohm sel, ku muta fin sie mwe muta fulat in siti uh,
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
ac pang nu selos su fahsr alukella nu ke orekma lalos sifacna. El fahk,
16 Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
“Utyak, kowos su wangin etauk la!” Ac nu sin mwet lalfon el fahk,
17 Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
“Kof pisrapasrla uh arulana emwem. Bread pisrapasrla uh pa arulana yu.”
