Proverbiorum 7
1 Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili
Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
2 serva mandata mea, et vives: et legem meam quasi pupillam oculi tui:
Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
4 Dic sapientiæ, soror mea es: et prudentiam voca amicam tuam,
Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena, quæ verba sua dulcia facit.
Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
6 De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
7 et video parvulos, considero vecordem iuvenem,
I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
8 qui transit per plateam iuxta angulum, et prope viam domus illius, graditur
Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris, et caligine.
O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas: garrula, et vaga,
A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis,
Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
12 nunc foris, nunc in plateis, nunc iuxta angulos insidians.
Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
13 Apprehensumque deosculatur iuvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
14 Victimas pro salute vovi, hodie reddidi vota mea.
U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
16 Intexui funibus lectulum meum, stravi tapetibus pictis ex Ægypto.
Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
17 aspersi cubile meum myrrha, et aloe, et cinnamomo.
Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus, donec illucescat dies.
Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
19 non est enim vir in domo sua, abiit via longissima.
Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
20 sacculum pecuniæ secum tulit: in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur,
Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
23 donec transfigat sagitta iecur eius: velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
24 Nunc ergo fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua: neque decipiaris semitis eius.
Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
26 multos enim vulneratos deiecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
