Lucam 19
1 Et ingressus perambulabat Iericho.
Lani n pendi Jesu den kua Jeliko dogu nni ki cuoni ki poandi u niinni.
2 Et ecce vir nomine Zachæus: et hic princeps erat publicanorum, et ipse dives:
O ja den ye likani ki tie piado ke bi yi o Sake, ki tie bi lubigaaba yudanba siiga nni yendo.
3 et quærebat videre Iesum, quis esset: et non poterat præ turba, quia statura pusillus erat.
O den moandi ki baa bandi yua n tie Jesu, ama wan koabi maama ke ku niligu mo nan yaba, waa den fidi ki baa la Jesu.
4 Et præcurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret eum: quia inde erat transiturus.
Lani o den sani ki ga liiga ki doni ya tibu n yi sikomoli ke o baa la Jesu, kelima o den baa tagi ki pendi lankane.
5 Et cum venisset ad locum, suspiciens Iesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachæe festinans descende: quia hodie in domo tua oportet me manere.
Jesu n den pundi li kani, o den yaadi ki diidi o ki yedi: “Sake, jiidi tontoni kelima li tie tiladi min tundi a denpo dinla.”
6 Et festinans descendit, et excepit illum gaudens.
O den jaligi ki jiidi ki ga o cangu leni li pamanli.
7 Et cum viderent omnes, murmurabant, dicentes quod ad hominem peccatorem divertisset.
Bi niba kuli den laa lani ki yenbidi ki tua: “O ja na gedi ki ban cani u tagibiadu daano: “
8 Stans autem Zachæus, dixit ad Dominum: Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus: et si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum.
Sake den sedi O Diedo nintuali ki yedi o: “Canbaa, diidi, n baa pa a luoda n piama boagidima. N ya den janbi yua ki ga o kani bonlaba mo, n baa guani o la taalima naa.”
9 Ait Iesus ad eum: Quia hodie salus domui huic facta est: eo quod et ipse filius sit Abrahæ.
Jesu den yedi o: “Mi faabima kua ku naa diegu nni dinla, kelima one moko tie Abalaŋama puoliŋuanu.
10 Venit enim Filius hominis quærere, et salvum facere quod perierat.
Kelima o Ja Bijua cua ki baa lingi ki go faabi yaaba n yaadi.”
11 Hæc illis audientibus adiiciens, dixit parabolam, eo quod esset prope Ierusalem: et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
Bi niba n den cengi laa maama, Jesu go den pua ba mi kpanjama, kelima o den nagi leni jelusalema ke bi niba tama ke U Tienu diema baa doagidi lanyogunu liga.
12 Dixit ergo: Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum, et reverti.
Lanyaapo o den yedi: “O badija den gedi yaa dogu n fuagi, ki baan je li bali ki goa ki kpeni.
13 Vocatis autem decem servis suis, dedit eis decem mnas, et ait ad illos: Negotiamini dum venio.
Hali ke o daa gedi, o den yini o naacenba siiga bonba piiga ki yedi ba: 'ya kpendi mani ŋali min baa goa ki kpeni na.'
14 Cives autem eius oderant eum: et miserunt legationem post illum, dicentes: Nolumus hunc regnare super nos.
Ama u dogu nni yaaba n den nani o ki yuandi ki soani o puoli bi tondiba ke ban ban yedi: 'Tii bua ya ja n tie na n yaa die ti.'
15 Et factum est ut rediret accepto regno: et iussit vocari servos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum quisque negotiatus esset.
To, bi den dini o badija yeni li bali, ke o goa ki kpeni o dogu nni. o den yini bi naacenba yaaba ke den teni i ligi yeni, ki baa bandi ban den kpendi ki ba yaala.
16 Venit autem primus dicens: Domine, mna tua decem mnas acquisivit.
O nikpialo den cua ki yedi: 'N daano, a wula kujapienli cuani ti nuadi wula kujapiena piiga.'
17 Et ait illi: Euge bone serve, quia in modico fuisti fidelis, eris potestatem habens super decem civitates.
O bado yeni den yedi o: 'Li ŋani, n naacenŋamo a teni ke n fidi dugi apo li bonwaala nni, lanwani, n dini a li bali ŋan ya die dociami piiga.'
18 Et alter venit, dicens: Domine, mna tua fecit quinque mnas.
O naacenlielo den cua ki yedi: “N Daano, a wula kujapienli cuani ti ñuadi wula kujapiena muu.”
19 Et huic ait: Et tu esto super quinque civitates.
O canbaa den o: “N dini a moko li bali ŋan ya die dociami muu.”
20 Et alter venit, dicens: Domine, ecce mna tua, quam habui repositam in sudario:
Naacentoa moko den cua ki yedi: “N Daano, ga a wula kujapienli, n den gbini li li cabili nni ki bili.
21 timui enim te, quia homo austerus es: tollis quod non posuisti, et metis quod non seminasti.
N den jie ŋa kelima a pia ki mabinga, a taani ŋan kaa bili yaala, ki yendi ŋan kaa buli yaala.”
22 Dicit ei: De ore tuo te iudico serve nequam. sciebas quod ego homo austerus sum, tollens quod non posui, et metens quod non seminavi:
O bado den yedi o: 'o naacenbiado na, n cuo ŋa a maceli nni. A den bandi ke n tie ya nilo n pia ki mabinga, ki taani min kaa bili yaala.
23 et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, ut ego veniens cum usuris utique exegissem illam?
Be nan teni ke ŋaa den bili n ligi ku ligidiegu nni ke n goakpenma min bi ga yi leni ti ñuadi?'
24 Et astantibus dixit: Auferte ab illo mnam, et date illi, qui decem mnas habet.
Lani o den yedi yaaba n ye likani: 'Ga mani o kani li wula kujapienli yeni ki teni yua n pia wula kujapiena piiga yeni.'
25 Et dixerunt ei: Domine, habet decem mnas.
Bi den goa ki yedi o: 'Ti Daano, o pia wula kujapiena piiga no.'
26 Dico autem vobis, quia omni habenti dabitur, et abundabit: ab eo autem, qui non habet, et quod habet auferetur ab eo.
O den goa ki yedi: 'N waani yi i moamoani ke bi baa pa ki pugini yua pia kuli, ama yua n kaa pia, bi baa ga o kani ba wan pia yaala.
27 Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc: et interficite ante me.
N yibalinba mo, bani yaaba n kaa den bua nni leni li bali yeni, cuani ba mani ki kpa ba n nintuali.
28 Et his dictis, præcedebat ascendens Ierosolymam.
Jesu n den maadi laa maama, o den ga liiga ki do ki caa Jelusalema.
29 Et factum est, cum appropinquasset ad Bethphage, et Bethaniam ad montem, qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos suos,
Wan den nagidi Betifaje leni Betani ya dobila, ki kuu Olifie Tiidi juali, o den soani o ŋoadikaaba siiga bi lie ki yedi ba:
30 dicens: Ite in castellum, quod contra est: in quod introeuntes, invenietis pullum asinæ alligatum, cui nemo umquam hominum sedit: solvite illum, et adducite.
“Suagi mani ki gedi ya dobiga n ye liiga na. Yi ya baa kua lienni ya yogunu, yi ba le ya ŋunbisaagili ke oba daa jagini li, ke li luo. Yin loti li mani ki cuani na.
31 Et si quis vos interrogaverit: Quare solvitis? sic dicetis ei: Quia Dominus operam eius desiderat.
Nilo ya yedi yi: 'Be n teni ke yi loti o?' Yin yedi mani daa: 'Ti Daano n bua o.'”
32 Abierunt autem qui missi erant: et invenerunt, sicut dixit illis, stantem pullum.
Bi tondiba yeni den gedi ki ban sua ke likuli tie nani Jesu n bi yedi ba maama.
33 Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini eius ad illos: Quid solvitis pullum?
Ban den loti li ŋunbisaagili ya yogunu, li danba den yedi ba: “Be n teni ke yi lodi li ŋunbisaagili na?”
34 At illi dixerunt: Quia Dominus eum necessarium habet.
Bi den goa ki yedi: “Ti Daano n bua o.”
35 Et duxerunt illum ad Iesum. Et iacentes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Iesum.
Lani bi den cuani o Jesu kani ki lu ki maani bi kpaliti opo, ki teni ke Jesu jagini.
36 Eunte autem illo, substernebant vestimenta sua in via.
Jesu den jagi ki suagi liiga, ke bi niba ladi bi tiadi u sanu nni.
37 Et cum appropinquaret iam ad descensum Montis oliveti, cœperunt omnes turbæ discipulorum gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus, quas viderant, virtutibus,
Wan den nagini jelusalema ki ji Olifie Tiidi juali, o ŋoadikaaba yaaba n yaba den ye leni li pamanli ki kpaani ki pagi U Tienu kelima ban laa ya banciama kuli po.
38 dicentes: Benedictus, qui venit rex in nomine Domini, pax in cælo, et gloria in excelsis.
Bi den tua: U Tienu n seligi o bado Yua n kpendi wani o Diedo yeli nni. Mi yanduanma n ya ye tanpoli po. U Tienu yua n ye ŋali tanpolijoma n baa ti kpiagidi.
39 Et quidam Pharisæorum de turbis, dixerunt ad illum: Magister, increpa discipulos tuos.
Ama falisieninba tianba yaaba n den ye ku niligu siiga den yedi Jesu: “Canbaa, fu leni a ŋoadikaaba ban suoni.”
40 Quibus ipse ait: Dico vobis, quia si hi tacuerint, lapides clamabunt.
Jesu den goa ki yedi ba: “N waani yi, bi yaa suoni, a tana baa kpaani.”
41 Et ut appropinquavit, videns civitatem flevit super illam, dicens:
Jesu n go den nagini Jelusalema ki pugidi ki laa u, o den buudi upo
42 Quia si cognovisses et tu, et quidem in hac die tua, quæ ad pacem tibi, nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis.
ki yedi: “A moko ya bi bani dinli daali ya bonla n baa teni ŋan baa mi yanduanma. Ama moala li nan duagi a nuni po.
43 Quia venient dies in te: et circumdabunt te inimici tui vallo, et circumdabunt te: et coangustabunt te undique:
Fala dana baa cua apo, a yibalinba baa kpa li nagili ki lindi ki cebini a ki baa ŋa,
44 et ad terram prosternent te, et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem: eo quod non cognoveris tempus visitationis tuæ.
ki bolini a, fini u dogu yeni leni a niba kuli, ki mudi a diena, ki kan ŋa baa tanyenli n ya maa li yali po. Lanikuli baa tieni kelima ŋaa den bani U Tienu n den cua ki baa faabi a ya yogunu.”
45 Et ingressus in templum, cœpit eiicere vendentes in illo, et ementes,
Jesu den kua U Tienu diegu luolu nni ki deli ki ñani yaaba n kuadi
46 dicens illis: Scriptum est: Quia domus mea domus orationis est. Vos autem fecistis illam speluncam latronum.
ki tua ba: “Li diani ki yedi: “N diegu baa tie li jaandieli, ama yinba yi teni ke li tua a sugida wuonkaanu.”
47 Et erat docens quotidie in templo. Principes autem sacerdotum, et Scribæ, et Princeps plebis quærebant illum perdere:
Daali kuli Jesu den bangi bi niba U Tienu diegu nni. Bi kopadicianba yudanba leni li balimaamaa bangikaaba leni bi yudanba den lingi ki ba kpa o.
48 et non inveniebant quid facerent illi. Omnis enim populus suspensus erat, audiens illum.
Ama baa den bani ban baa ga maama ki kpa kelima bi niba kuli den cengi o leni fangicianli.
