< Genesis 8 >

1 Recordatus autem Deus Noe, cunctorumque animantium, et omnium iumentorum, quæ erant cum eo in arca, adduxit spiritum super terram, et imminutæ sunt aquæ.
И вспомнил Бог о Ное, и о всех зверях, и о всех скотах, и о всех птицах, и о всех гадах пресмыкающихся, бывших с ним в ковчеге; и навел Бог ветер на землю, и воды остановились.
2 Et clausi sunt fontes abyssi, et cataractæ cæli: et prohibitæ sunt pluviæ de cælo.
И закрылись источники бездны и окна небесные, и перестал дождь с неба.
3 Reversæque sunt aquæ de terra euntes et redeuntes: et cœperunt minui post centum quinquaginta dies.
Вода же постепенно возвращалась с земли, и стала убывать вода по окончании ста пятидесяти дней.
4 Requievitque arca mense septimo, vigesimo septimo die mensis super montes Armeniæ.
И остановился ковчег в седьмом месяце, в семнадцатый день месяца, на горах Араратских.
5 At vero aquæ ibant et decrescebant usque ad decimum mensem: decimo enim mense, primo die mensis, apparuerunt cacumina montium.
Вода постоянно убывала до десятого месяца; в первый день десятого месяца показались верхи гор.
6 Cumque transissent quadraginta dies, aperiens Noe fenestram arcæ, quam fecerat, dimisit corvum:
По прошествии сорока дней Ной открыл сделанное им окно ковчега
7 qui egrediebatur, et non revertebatur, donec siccarentur aquæ super terram.
и выпустил ворона, чтобы видеть, убыла ли вода с земли, который, вылетев, отлетал и прилетал, пока осушилась земля от воды.
8 Emisit quoque columbam post eum, ut videret si iam cessassent aquæ super faciem terræ.
Потом выпустил от себя голубя, чтобы видеть, сошла ли вода с лица земли,
9 Quæ cum non invenisset ubi requiesceret pes eius, reversa est ad eum in arcam: aquæ enim erant super universam terram: extenditque manum, et apprehensam intulit in arcam.
но голубь не нашел места покоя для ног своих и возвратился к нему в ковчег, ибо вода была еще на поверхности всей земли; и он простер руку свою, и взял его, и принял к себе в ковчег.
10 Expectatis autem ultra septem diebus aliis, rursum dimisit columbam ex arca.
И помедлил еще семь дней других и опять выпустил голубя из ковчега.
11 At illa venit ad eum ad vesperam, portans ramum olivæ virentibus foliis in ore suo. intellexit ergo Noe quod cessassent aquæ super terram.
Голубь возвратился к нему в вечернее время, и вот, свежий масличный лист во рту у него, и Ной узнал, что вода сошла с земли.
12 Expectavitque nihilominus septem alios dies: et emisit columbam, quæ non est reversa ultra ad eum.
Он помедлил еще семь дней других и опять выпустил голубя; и он уже не возвратился к нему.
13 Igitur sexcentesimo primo anno, primo mense, prima die mensis imminutæ sunt aquæ super terram: et aperiens Noe tectum arcæ, aspexit, viditque quod exiccata esset superficies terræ.
Шестьсот первого года жизни Ноевой к первому дню первого месяца иссякла вода на земле; и открыл Ной кровлю ковчега и посмотрел, и вот, обсохла поверхность земли.
14 Mense secundo, septimo et vigesimo die mensis arefacta est terra.
И во втором месяце, к двадцать седьмому дню месяца, земля высохла.
15 Locutus est autem Deus ad Noe, dicens:
И сказал Господь Бог Ною:
16 Egredere de arca, tu et uxor tua, filii tui et uxores filiorum tuorum tecum.
выйди из ковчега ты и жена твоя, и сыновья твои, и жены сынов твоих с тобою;
17 Cuncta animantia, quæ sunt apud te, ex omni carne, tam in volatilibus quam in bestiis et universis reptilibus, quæ reptant super terram, educ tecum, et ingredimini super terram: crescite et multiplicamini super eam.
выведи с собою всех животных, которые с тобою, от всякой плоти, из птиц, и скотов, и всех гадов, пресмыкающихся по земле: пусть разойдутся они по земле, и пусть плодятся и размножаются на земле.
18 Egressus est ergo Noe, et filii eius: uxor illius, et uxores filiorum eius cum eo.
И вышел Ной и сыновья его, и жена его, и жены сынов его с ним;
19 Sed et omnia animantia, iumenta, et reptilia quæ reptant super terram secundum genus suum, egressa sunt de arca.
все звери, и весь скот, и все гады, и все птицы, все движущееся по земле, по родам своим, вышли из ковчега.
20 Ædificavit autem Noe altare Domino: et tollens de cunctis pecoribus et volucribus mundis, obtulit holocausta super altare.
И устроил Ной жертвенник Господу; и взял из всякого скота чистого и из всех птиц чистых и принес во всесожжение на жертвеннике.
21 Odoratusque est Dominus odorem suavitatis, et ait: Nequaquam ultra maledicam terræ propter homines: sensus enim et cogitatio humani cordis in malum prona sunt ab adolescentia sua: non igitur ultra percutiam omnem animam viventem sicut feci.
И обонял Господь приятное благоухание, и сказал Господь Бог в сердце Своем: не буду больше проклинать землю за человека, потому что помышление сердца человеческого - зло от юности его; и не буду больше поражать всего живущего, как Я сделал:
22 Cunctis diebus terræ, sementis et messis, frigus et æstus, æstas et hiems, nox et dies non requiescent.
впредь во все дни земли сеяние и жатва, холод и зной, лето и зима, день и ночь не прекратятся.

< Genesis 8 >

A Dove is Sent Forth from the Ark
A Dove is Sent Forth from the Ark