< Genesis 11 >

1 Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem.
E era toda a terra de uma mesma língua, e de uma mesma fala.
2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Senaar, et habitaverunt in eo.
E aconteceu que, partindo eles do Oriente, acharam um vale na terra de Shinar; e habitaram ali.
3 Dixitque alter ad proximum suum: Venite, faciamus lateres, et coquamus eos igni. Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro cæmento:
E disseram uns aos outros: Eia, façamos tijolos, e queimê-mo-los bem. E foi-lhes o tijolo por pedra, e o betume por cal.
4 et dixerunt: Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen pertingat ad cælum: et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras.
E disseram: Eia, edifiquemos nós uma cidade e uma torre cujo cume toque nos céus, e façamo-nos um nome, para que não sejamos espalhados sobre a face de toda a terra.
5 Descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrim, quam ædificabant filii Adam,
Então desceu o Senhor para ver a cidade e a torre que os filhos dos homens edificavam;
6 et dixit: Ecce, unus est populus, et unum labium omnibus: cœperuntque hoc facere, nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant.
E disse. Eis que o povo é um, e todos tem uma mesma língua; e isto é o que começam a fazer: e agora, não haverá restrição para tudo o que eles intentarem fazer?
7 Venite igitur, descendamus, et confundamus ibi linguam eorum, ut non audiat unusquisque vocem proximi sui.
Eia, desçamos, e confundamos ali a sua língua, para que não entenda um a língua do outro.
8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras, et cessaverunt ædificare civitatem.
Assim o Senhor os espalhou dali sobre a face de toda a terra: e cessaram de edificar a cidade.
9 Et idcirco vocatum est nomen eius Babel, quia ibi confusum est labium universæ terræ: et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum.
Por isso se chamou o seu nome Babel, porquanto ali confundiu o Senhor a língua de toda a terra, e dali os espalhou o Senhor sobre a face de toda a terra.
10 Hæ sunt generationes Sem: Sem erat centum annorum quando genuit Arphaxad, biennio post diluvium.
Estas são as gerações de Sem: Sem era da idade de cem anos, e gerou a Arpachshad, dois anos depois do dilúvio.
11 Vixitque Sem postquam genuit Arphaxad, quingentis annis: et genuit filios et filias.
E viveu Sem, depois que gerou a Arpachshad, quinhentos anos; e gerou filhos e filhas.
12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annis, et genuit Sale.
E viveu Arpachshad trinta e cinco anos, e gerou a Selah.
13 Vixitque Arphaxad postquam genuit Sale, trecentis tribus annis: et genuit filios et filias.
E viveu Arpachshad depois que gerou a Selah, quatrocentos e três anos; e gerou filhos e filhas.
14 Sale quoque vixit triginta annis, et genuit Heber.
E viveu Selah, trinta anos, e gerou a Eber:
15 Vixitque Sale postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis: et genuit filios et filias.
E viveu Selah, depois que gerou a Eber, quatrocentos e três anos, e gerou filhos e filhas.
16 Vixit autem Heber triginta quatuor annis, et genuit Phaleg.
E viveu Eber trinta e quatro anos e gerou a Peleg:
17 Et vixit Heber postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis: et genuit filios et filias.
E viveu Eber, depois que gerou a Peleg, quatrocentos e trinta anos, e gerou filhos e filhas.
18 Vixit quoque Phaleg triginta annis, et genuit Reu.
E viveu Peleg trinta anos, e gerou a Rehu:
19 Vixitque Phaleg postquam genuit Reu, ducentis novem annis, et genuit filios et filias.
E viveu Peleg, depois que gerou a Rehu, duzentos e nove anos, e gerou filhos e filhas.
20 Vixit autem Reu triginta duobus annis, et genuit Sarug.
E viveu Rehu, trinta e dois anos, e gerou a Serug:
21 Vixit quoque Reu postquam genuit Sarug, ducentis septem annis: et genuit filios et filias.
E viveu Rehu, depois que gerou a Serug, duzentos e sete anos e gerou filhos e filhas.
22 Vixit vero Sarug triginta annis, et genuit Nachor.
E viveu Serug trinta anos, e gerou a Nahor:
23 Vixitque Sarug postquam genuit Nachor, ducentis annis: et genuit filios et filias.
E viveu Serug, depois que gerou a Nahor, duzentos anos, e gerou filhos e filhas.
24 Vixit autem Nachor viginti novem annis, et genuit Thare.
E viveu Nahor vinte e nove anos, e gerou a Terah:
25 Vixitque Nachor postquam genuit Thare, centum decem et novem annis: et genuit filios et filias.
E viveu Nahor, depois que gerou a Terah, cento e dezenove anos, e gerou filhos e filhas.
26 Vixitque Thare septuaginta annis, et genuit Abram et Nachor, et Aran.
E viveu Terah, setenta anos, e gerou a Abrão, a Nahor, e a Haran.
27 Hæ sunt autem generationes Thare: Thare genuit Abram, Nachor, et Aran. Porro Aran genuit Lot.
E estas são as gerações de Terah: Terah gerou a Abrão, a Nahor, e a Haran: e Haran gerou a Lot
28 Mortuusque est Aran ante Thare patrem suum, in terra nativitatis suæ in Ur Chaldæorum.
E morreu Haran estando seu pai Terah, ainda vivo, na terra do seu nascimento, em Ur dos caldeus.
29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram, Sarai: et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran patris Melchæ, et patris Ieschæ.
E tomaram Abrão e Nahor mulheres para si: o nome da mulher de Abrão era Sarai, e o nome da mulher de Nahor era Milcah, filha de Haran, pai de Milcah, e pai de Iscah.
30 Erat autem Sarai sterilis, nec habebat liberos.
E Sarai foi estéril, e não tinha filhos.
31 Tulit itaque Thare Abram filium suum, et Lot filium Aran, filium filii sui, et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldæorum, ut irent in terram Chanaan: veneruntque usque Haran, et habitaverunt ibi.
E tomou Terah a Abrão seu filho, e a Lot filho de Haran, filho de seu filho, e a Sarai sua nora, mulher de seu filho Abrão, e saiu com eles de Ur dos caldeus, para ir à terra de Canaan; e vieram até Haran, e habitaram ali
32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Haran.
E foram os dias de Terah duzentos e cinco anos: e morreu Terah em Haran.

< Genesis 11 >