< Psalmorum 7 >

1 Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi filii Iemini. Domine Deus meus in te speravi: salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me.
Shiggaion di Davide ch’egli cantò all’Eterno, a proposito delle parole di Cush, beniaminita. O Eterno, Dio mio, io mi confido in te; salvami da tutti quelli che mi perseguitano, e liberami;
2 Nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.
che talora il nemico, come un leone, non sbrani l’anima mia lacerandola, senza che alcuno mi liberi.
3 Domine Deus meus si feci istud, si est iniquitas in manibus meis:
O Eterno, Dio mio, se ho fatto questo, se v’è perversità nelle mie mani,
4 Si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.
se ho reso mal per bene a chi viveva meco in pace (io che ho liberato colui che m’era nemico senza cagione),
5 Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat, et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.
perseguiti pure il nemico l’anima mia e la raggiunga, e calpesti al suolo la mia vita, e stenda la mia gloria nella polvere. (Sela)
6 Exurge Domine in ira tua: et exaltare in finibus inimicorum meorum. Et exurge Domine Deus meus in præcepto quod mandasti:
Lèvati, o Eterno, nell’ira tua, innalzati contro i furori de’ miei nemici, e dèstati in mio favore.
7 et synagoga populorum circumdabit te. Et propter hanc in altum regredere:
Tu hai ordinato il giudicio. Ti circondi l’assemblea de’ popoli, e ponti a sedere al di sopra d’essa in luogo elevato.
8 Dominus iudicat populos. Iudica me Domine secundum iustitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.
L’Eterno giudica i popoli; giudica me, o Eterno, secondo la mia giustizia e la mia integrità.
9 Consumetur nequitia peccatorum, et diriges iustum, scrutans corda et renes Deus.
Deh, venga meno la malvagità de’ malvagi, ma stabilisci il giusto; poiché sei l’Iddio giusto che prova i cuori e le reni.
10 Iustum adiutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.
Il mio scudo è in Dio, che salva i diritti di cuore.
11 Deus iudex iustus, fortis, et patiens: numquid irascitur per singulos dies?
Iddio è un giusto giudice, un Dio che s’adira ogni giorno.
12 Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit: arcum suum tetendit, et paravit illum.
Se il malvagio non si converte egli aguzzerà la sua spada; egli ha teso l’arco suo e lo tien pronto;
13 Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.
dispone contro di lui strumenti di morte; le sue frecce le rende infocate.
14 Ecce parturiit iniustitiam: concepit dolorem, et peperit iniquitatem.
Ecco, il malvagio è in doglie per produrre iniquità. Egli ha concepito malizia e partorisce menzogna.
15 Lacum aperuit, et effodit eum: et incidit in foveam, quam fecit.
Ha scavato una fossa e l’ha resa profonda, ma è caduto nella fossa che ha fatta.
16 Convertetur dolor eius in caput eius: et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.
La sua malizia gli ritornerà sul capo, e la sua violenza gli scenderà sulla testa.
17 Confitebor Domino secundum iustitiam eius: et psallam nomini Domini altissimi.
Io loderò l’Eterno per la sua giustizia, e salmeggerò al nome dell’Eterno, dell’Altissimo.

< Psalmorum 7 >