Psalmorum 56

1 In finem, Pro populo, qui a Sanctis longe factus est, David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.

Een gouden kleinood van David, voor den opperzangmeester, op Jonath Elem Rechokim; als de Filistijnen hem gegrepen hadden te Gath. Wees mij genadig, o God! want de mens zoekt mij op te slokken; den gansen dag dringt mij de bestrijder.

2 Miserere mei Deus, quoniam conculcavit me homo: tota die impugnans tribulavit me.

Mijn verspieders zoeken mij den gansen dag op te slokken; want ik heb veel bestrijders, o Allerhoogste!

3 Conculcaverunt me inimici mei tota die: quoniam multi bellantes adversum me.

Ten dage, als ik zal vrezen, zal ik op U vertrouwen.

4 Ab altitudine diei timebo: ego vero in te sperabo.

In God zal ik Zijn woord prijzen; ik vertrouw op God, ik zal niet vrezen; wat zoude mij vlees doen?

5 In Deo laudabo sermones meos, in Deo speravi: non timebo quid faciat mihi caro.

Den gansen dag verdraaien zij mijn woorden; al hun gedachten zijn tegen mij ten kwade.

6 Tota die verba mea execrabantur: adversum me omnes cogitationes eorum, in malum.

Zij rotten samen, zij versteken zich, zij passen op mijn hielen; als die op mijn ziel wachten.

7 Inhabitabunt et abscondent: ipsi calcaneum meum observabunt. Sicut sustinuerunt animam meam,

Zouden zij om hun ongerechtigheid vrijgaan? Stort de volken neder in toorn, o God!

8 pro nihilo salvos facies illos: in ira populos confringes.

Gij hebt mijn omzwerven geteld; leg mijn tranen in uw fles; zijn zij niet in Uw register?

9 Deus, vitam meam annunciavi tibi: posuisti lacrymas meas in conspectu tuo, Sicut et in promissione tua:

Dan zullen mijn vijanden achterwaarts keren, ten dage als ik roepen zal; dit weet ik, dat God met mij is.

10 tunc convertentur inimici mei retrorsum: In quacumque die invocavero te: ecce cognovi quoniam Deus meus es.

In God zal ik het woord prijzen; in den HEERE zal ik het woord prijzen.

11 In Deo laudabo verbum, in Domino laudabo sermonem: in Deo speravi, non timebo quid faciat mihi homo.

Ik vertrouw op God, ik zal niet vrezen; wat zou mij de mens doen?

12 In me sunt Deus vota tua, quæ reddam, laudationes tibi.

O God! op mij zijn Uw geloften; ik zal U dankzeggingen vergelden;

13 Quoniam eripuisti animam meam de morte, et pedes meos de lapsu: ut placeam coram Deo in lumine viventium.

Want Gij hebt mijn ziel gered van den dood; ook niet mijn voeten van aanstoot, om voor Gods aangezicht te wandelen in het licht der levenden?