Psalmorum 44

1 In finem, Filiis Core ad intellectum.

Pou chèf sanba yo. Se yonn nan chante pitit Kore yo. Bondye, nou te tande ak zòrèy nou tout gwo bagay ou te fè nan tan lontan. Wi, granmoun nou yo te rakonte nou tou sa ou te fè pou yo nan tan lontan.

2 Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.

Yo di nou se avèk fòs kouraj ou ou te chase moun lòt nasyon yo, pou ou te kapab tabli yo nan peyi a. Yo di nou jan ou te maltrete anpil lòt nasyon pou ou te ka fè plas pou zansèt nou yo.

3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:

Se pa t' avèk nepe pèp ou a te pran peyi a, se pa t' fòs ponyèt yo ki te fè yo genyen batay la. Men, se te pouvwa ou ak fòs ponyèt pa ou ki te penmèt yo fè tou sa. Ou te la avèk yo pou ba yo kouraj. Ou te fè tou sa paske ou renmen yo.

4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.

Se ou ki wa mwen, se ou ki Bondye mwen. Fè pitit Jakòb yo jwenn delivrans.

5 Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.

Avèk pouvwa ou, nou kilbite lènmi nou yo. Avèk ou menm ki la avèk nou an, n'ap kraze moun ki leve dèyè nou yo.

6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.

Mwen p'ap mete konfyans mwen nan banza. Se pa nepe m' ki pou delivre m'.

7 Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.

Se ou menm ki te delivre nou anba lènmi nou yo. Ou fè moun ki pa t' vle wè nou yo wont.

8 Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.

Se chak jou n'ap fè lwanj ou. Se tout tan n'ap nonmen non ou, n'ap di ou mèsi.

9 In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in sæculum.

Men koulye a, Bondye, ou vire do ban nou, ou fè nou pran wont, ou pa soti ansanm avèk lame nou yo ankò.

10 Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.

Ou fè nou kouri devan lènmi nou yo. Moun ki pa vle wè nou yo ap piye nou alèz.

11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.

Ou lage nou tankou mouton y'ap mennen labatwa. Ou gaye nou nan mitan tout lòt peyi yo.

12 Dedisti nos tamquam oves escarum: et in Gentibus dispersisti nos.

Ou vann pèp ou a pou gremesi, ou pa fè okenn benefis sou li.

13 Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.

Ou fè nasyon ki bò kote nou yo ap pase nou nan betiz Wi, yo tout ap lonje dwèt sou nou, y'ap pase nou nan rizib.

14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.

Ou fè tout lòt nasyon yo ap bay istwa sou nou. Kou yo wè nou, y'ap fè siy sou nou.

15 Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.

-(we vèsè pwochen)

16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meæ cooperuit me,

Lè m' tande moun k'ap joure m' yo, moun k'ap vekse m' yo, mwen pa ka gade yo nan je. Lè m' devan lènmi ak moun ki pa vle wè m' yo, lawont fè m' bouche figi m'.

17 a voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.

Wi, tout malè sa yo rive nou, men, nou pa janm bliye ou. Nou pa t' manke anyen nan kontra ou fè avèk nou an.

18 Hæc omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.

Nou pa janm vire do ba ou, nou pa janm kite chemen ou mete devan nou an.

19 Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:

Men ou menm, ki jan ou fè lage nou konsa san sekou nan mitan bèt nan bwa yo? Ou kite nou konsa kote ki fè nwa anpil la.

20 Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.

Si nou te bliye rele Bondye nou an, si nou te lapriyè yon lòt bondye,

21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:

èske Bondye pa ta konn sa, li menm ki konn sekrè ki nan kè tout moun?

22 Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: æstimati sumus sicut oves occisionis.

Men, se poutèt ou tout tan yo soti pou touye nou. Yo gade nou tankou mouton y'ap pare pou labatwa.

23 Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.

Louvri je ou, Seyè. Poukisa w'ap dòmi konsa? Leve non. Pa voye nou jete nèt!

24 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ?

Poukisa ou vire do ban nou konsa? Poukisa ou bliye anba ki tray nou ye, jan y'ap peze nou?

25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.

Nou tonbe san fòs nan pousyè a. Nou kouche sou vant atè plat.

26 Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.

Leve non. vin pote nou sekou! Jan ou renmen nou sa, vin delivre nou non!