< Psalmorum 4 >

1 In finem in carminibus, Psalmus David. Cum invocarem exaudivit me Deus iustitiæ meæ: in tribulatione dilatasti mihi. Miserere mei, et exaudi orationem meam. Filii hominum usquequo gravi corde? ut quid diligitis vanitatem, et quæritis mendacium?
For the leader, with stringed instruments. A psalm of David. Answer my cry, God, my defender. Often from straits you have brought me to spacious places. So now show me your favour and hear my prayer.
2 Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum: Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum.
How long, you proud people, will my honour be stained by the slanders you love, and the lies that you follow? (Selah)
3 Irascimini, et nolite peccare: quæ dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.
See! The Lord has shown me his wonderful kindness: the Lord hears, when I call to him.
4 Sacrificate sacrificium iustitiæ, et sperate in Domino. Multi dicunt: Quis ostendit nobis bona?
Sin not in your anger: but speak in your heart on your bed, and be still. (Selah)
5 Signatum est super nos lumen vultus tui Domine: dedisti lætitiam in corde meo.
Offer true sacrifice, trust in the Lord.
6 A fructu frumenti, vini, et olei sui multiplicati sunt.
Many are longing for fortune to smile. Lift upon us the light of your face.
7 In pace in idipsum dormiam, et requiescam;
You have put in my heart, Lord, a deeper joy than was theirs who had corn and wine in abundance.
8 Quoniam tu Domine singulariter in spe constituisti me.
So in peace I will lie down and sleep; for you, Lord, keep me safe.

< Psalmorum 4 >