< Psalmorum 25 >

1 In finem, Psalmus David. Ad te Domine levavi animam meam:
Di Davide. A te, o Eterno, io levo l’anima mia.
2 Deus meus in te confido, non erubescam:
Dio mio, in te mi confido; fa’ ch’io non sia confuso, che i miei nemici non trionfino di me.
3 Neque irrideant me inimici mei: etenim universi, qui sustinent te, non confundentur.
Nessuno di quelli che sperano in te sia confuso; sian confusi quelli che si conducono slealmente senza cagione.
4 Confundantur omnes iniqua agentes supervacue. Vias tuas Domine demonstra mihi: et semitas tuas edoce me.
O Eterno, fammi conoscere le tue vie, insegnami i tuoi sentieri.
5 Dirige me in veritate tua, et doce me: quia tu es Deus salvator meus, et te sustinui tota die.
Guidami nella tua verità ed ammaestrami; poiché tu sei l’Iddio della mia salvezza: io spero in te del continuo.
6 Reminiscere miserationum tuarum Domine, et misericordiarum tuarum, quæ a sæculo sunt.
Ricordati, o Eterno, delle tue compassioni e delle tue benignità, perché sono ab eterno.
7 Delicta iuventutis meæ, et ignorantias meas ne memineris. Secundum misericordiam tuam memento mei tu: propter bonitatem tuam Domine.
Non ti ricordar de’ peccati della mia giovinezza, né delle mie trasgressioni; secondo la tua benignità ricordati di me per amor della tua bontà, o Eterno.
8 Dulcis et rectus Dominus: propter hoc legem dabit delinquentibus in via.
L’Eterno è buono e diritto; perciò insegnerà la via ai peccatori.
9 Diriget mansuetos in iudicio: docebit mites vias suas.
Guiderà i mansueti nella giustizia, insegnerà ai mansueti la sua via.
10 Universæ viæ Domini, misericordia et veritas, requirentibus testamentum eius et testimonia eius.
Tutti i sentieri dell’Eterno sono benignità e verità per quelli che osservano il suo patto e le sue testimonianze.
11 Propter nomen tuum Domine propitiaberis peccato meo: multum est enim.
Per amor del tuo nome, o Eterno, perdona la mia iniquità, perch’ella è grande.
12 Quis est homo qui timet Dominum? legem statuit ei in via, quam elegit.
Chi è l’uomo che tema l’Eterno? Ei gl’insegnerà la via che deve scegliere.
13 Anima eius in bonis demorabitur: et semen eius hereditabit terram.
L’anima sua dimorerà nel benessere, e la sua progenie erederà la terra.
14 Firmamentum est Dominus timentibus eum: et testamentum ipsius ut manifestetur illis.
Il segreto dell’Eterno è per quelli che lo temono, ed egli fa loro conoscere il suo patto.
15 Oculi mei semper ad Dominum: quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.
I miei occhi son del continuo verso l’Eterno, perch’egli è quel che trarrà i miei piedi dalla rete.
16 Respice in me, et miserere mei: quia unicus et pauper sum ego.
Volgiti a me, ed abbi pietà di me, perch’io son solo ed afflitto.
17 Tribulationes cordis mei multiplicatæ sunt: de necessitatibus meis erue me.
Le angosce del mio cuore si sono aumentate; traimi fuori dalle mie distrette.
18 Vide humilitatem meam, et laborem meum: et dimitte universa delicta mea.
Vedi la mia afflizione ed il mio affanno, e perdonami tutti i miei peccati.
19 Respice inimicos meos quoniam multiplicati sunt, et odio iniquo oderunt me.
Vedi i miei nemici, perché son molti, e m’odiano d’un odio violento.
20 Custodi animam meam, et erue me: non erubescam, quoniam speravi in te.
Guarda l’anima mia e salvami; fa’ ch’io non sia confuso, perché mi confido in te.
21 Innocentes et recti adhæserunt mihi: quia sustinui te.
L’integrità e la dirittura mi proteggano, perché spero in te.
22 Libera Deus Israel ex omnibus tribulationibus suis.
O Dio, libera Israele da tutte le sue tribolazioni.

< Psalmorum 25 >