< Job 31 >

1 Pepigi fœdus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine.
“Nga orala tari sie wulela na ku In tia ngetnget in mwel nu sin sie mutan fusr.
2 Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hereditatem Omnipotens de excelsis?
Mea God Kulana El oru nu sesr uh? El akfalye fuka orekma lun mwet uh?
3 Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam?
El supwama ongoiya ac mwe kunausla Nu sin mwet su oru ma sesuwos.
4 Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
God El etu ma nukewa nga oru uh; Ac El suiya fahluk nukewa luk.
5 Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus:
“Nga fulahk lah wangin pacl nga oru ma koluk, Ac nga tia wi srike in aklalfonye mwet saya.
6 Appendat me in statera iusta, et sciat Deus simplicitatem meam.
Lela God Elan pauniyu ke sie mwe paun suwohs, Na El ac fah liye lah wangin ma sufal luk.
7 Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhæsit macula:
Nga fin kuhfla liki inkanek pwaye, Ku lela in kifusyukla nga nu ke ma koluk; Ac pouk fin tunla ke ma koluk,
8 Seram, et alium comedat: et progenies mea eradicetur.
Na lela sacn sunuk uh in kunausyukla, Ku lela mwet saya uh in kangla mwe mongo ma nga yukwi uh.
9 Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum:
“Nga fin tuh ngetnget in mwel nu sin mutan kien mwet tulan luk, Ac wikla soanel likin lohm sel uh,
10 Scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
Na lela mutan kiuk uh in orek mongo nun sie pacna mukul, Ac motul in mwe oan kien sie pacna mwet.
11 Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
Kain sulallal ouinge enenu in kaiyuk ke kalya na upa.
12 Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
Ac fah oana sie e ma kunausla ma nukewa, Ac esukak ma nukewa luk.
13 Si contempsi subire iudicium cum servo meo, et ancilla mea, cum disceptarent adversum me:
“Ke pacl sie sin mwet kulansap luk, mukul ku mutan, ac suk suwohs lal yuruk, Nga ac akfulatye suk lal uh, ac srike in akwoyela.
14 Quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus? et cum quæsierit, quid respondebo illi?
Nga fin tia oru in wo nu sel, na nga ac ngetnget fuka nu sin God? Mea nga ac ku in fahk ke God El ac tuku in nununkeyu?
15 Numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est: et formavit me in vulva unus?
God se na ma oreyula uh, Pa orala pac mwet kulansap luk uh.
16 Si negavi, quod volebant, pauperibus, et oculos viduæ expectare feci:
“Wangin sie pacl nga srangesr kasru mwet sukasrup uh; Nga tia wi lela katinmas uh in muta in ongoiya,
17 Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea:
Ku lela tulik mukaimtal uh in masrinsral ke nga mongo uh.
18 (Quia ab infantia mea crevit mecum miseratio: et de utero matris meæ egressa est mecum.)
In moul luk nufon, nga mutana kasru mwet ouinge.
19 Si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem:
“Nga fin konauk sie mwet in oasr enenu lal, Su arulana sukasrup, ac tia ku in moli nuknuk lal,
20 Si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est:
Na nga ac kital nuknuk ma orekla ke unen sheep Su tuku ke un sheep nutik sifacna. Na el ac kaksakinyu ke insial nufon.
21 Si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
“Fin oasr pacl ma nga kutasrik nu sin kutena tulik mukaimtal, Ke nga etu lah fin sun nununku, nga ac kutangla,
22 Humerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
Na lela in kotkot uh pouk; Ku lela pouk in ayukla liki finpisuk.
23 Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui.
Ke sripen nga sangeng ke kaiyuk lun God, Nga tia ku in oru ouiya inge.
24 Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea.
“Wanginna pacl nga lulalfongi ke mwe kasrup
25 Si lætatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea.
Ku inse fulat ke mwe kasrup luk.
26 Si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare:
Wangin pac pacl nga alu nu ke kalmen faht uh, Ku nu ke katwen malem uh.
27 Et lætatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo.
Soenna oasr pacl kifusyukla nga in akfulatye ma inge, Ku ngan pasrla in akkalemye sunak luk nu selos.
28 Quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
Kain ma koluk ouinge fal in kaiyuk sin nununku, nu ke misa; Mweyen ma inge aklusrongtenye God Kulana.
29 Si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exultavi quod invenisset eum malum.
“Nga tia wi engankin pacl mwet lokoalok luk elos keok, Ku pwarkin pacl elos sun ongoiya;
30 Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius.
Wangin pacl nga akfohkfokyela oalik ke sripen nga pre tuh elos in misa.
31 Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus eius ut saturemur:
Mwet orekma luk nukewa etu lah Pacl nukewa nga insewowo in paing mwetsac nu in lohm sik.
32 Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit.
Nga solama pac mwet fahsr nu in lohm sik, Ac tia lela elos in motul inkanek uh.
33 Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam.
“Kutu mwet uh srike in okanla ma koluk lalos, Tusruktu nga tia wi okanla ma koluk luk uh.
34 Si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
Nga tia wi muta misla ku wikla in lohm sik Mweyen nga motok kas lun mwet, Ku sangeng ke kas in akkoluk lalos uh.
35 Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens: et librum scribat ipse qui iudicat.
“Mea, wanginna mwet ac ku in porongo ma nga fahk inge? Nga fulahk lah kas inge nufon kas na pwaye. Lela God Kulana Elan topukyu. “Fin simla kas ma mwet alein nu sik inge sang lainyu uh Ngan ku in liye,
36 Ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
Nga lukun tia sensen in srupusrak in oan finpisuk, Ac filiya fin sifuk oana sie tefuro.
37 Per singulos gradus meos pronunciabo illum, et quasi principi offeram eum.
Nga ac fahkak nu sin God ma nukewa ma nga oru uh, Ac tia tupwek in tu ve mutal.
38 Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent:
“Fin acn ma nga imai inge ma nga pisrala, Ku eisla sin mwet su ma la na pwaye uh —
39 Si fructus eius comedi absque pecunia, et animam agricolarum eius afflixi:
Ac nga fin kang mwe mongo ma kapak fin acn inge, A nga fuhlela mwet ma imaela uh in masrinsral —
40 Pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina. (Finita sunt verba Iob.)
Na lela tuh in tia wheat ac barley pa kapak we, A in pulac na ac kokul.” Pa inge saflaiyen kas lal Job.

< Job 31 >