< Job 15 >

1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Dia namaly Elifaza Temanita ka nanao hoe:
2 Numquid sapiens respondebit quasi ventum loquens, et implebit ardore stomachum suum?
Tokony handahatra hevi-dravina va ny olon-kendry, ka hameno ny kibony amin’ ny rivotra avy any atsinanana va,
3 Arguis verbis eum, qui non est æqualis tibi, et loqueris quod tibi non expedit.
Ary hamaly amin’ ny teny tsy mahasoa sy ny teny tsy mahatsara?
4 Quantum in te est evacuasti timorem, et tulisti preces coram Deo.
Eny, foananao ny fahatahorana an’ Andriamanitra, ary tampenanao ny fivavahana eo anatrehany;
5 Docuit enim iniquitas tua os tuum, et imitaris linguam blasphemantium.
Fa ny helokao no manesika ny vavanao, ary mianatra ny lelan’ ny fetsy ianao.
6 Condemnabit te os tuum, et non ego: et labia tua respondebunt tibi.
Ny vavanao ihany no manameloka anao, fa tsy izaho; Ary ny molotrao ihany no mamely anao.
7 Numquid primus homo tu natus es, et ante colles formatus?
Hianao va no voalohany izay nateraka ho olombelona? Na naloaky ny kibo talohan’ ny tendrombohitra va ianao?
8 Numquid consilium Dei audisti, et inferior te erit eius sapientia?
Isan’ ny mpihevitra teo amin’ Andriamanitra va ianao, ka voarombakao ho anao irery ny fahendrena?
9 Quid nosti quod ignoremus? quid intelligis quod nesciamus?
Inona no fantatrao, ka tsy mba fantatray koa, na saina azonao, ka tsy ato aminay koa?
10 Et senes, et antiqui sunt in nobis multo vetustiores quam patres tui.
Ny anti-panahy sy ny fotsy volo dia misy ato aminay, eny, olona ela niainana noho ny rainao aza.
11 Numquid grande est ut consoletur te Deus? sed verba tua prava hoc prohibent.
Ataonao ho tsinontsinona va ny fampiononana avy amin’ Andriamanitra sy ny teny natao aminao amin’ ny fahalemem-panahy?
12 Quid te elevat cor tuum, et quasi magna cogitans, attonitos habes oculos?
Nahoana no dia entin’ ny fonao ianao? Ary nahoana no mipipy foana ny masonao,
13 Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo huiuscemodi sermones?
Ka miefonefona amin’ Andriamanitra ianao, sady miteniteny foana ny vavanao?
14 Quid est homo, ut immaculatus sit, et ut iustus appareat natus de muliere?
Inona ny zanak’ olombelona no mba hadio izy? Ary izay tera-behivavy no mba ho marina?
15 Ecce inter sanctos eius nemo immutabilis, et cæli non sunt mundi in conspectu eius.
Indro, ireo anjeliny aza tsy mahatoky Azy, ary ny lanitra aza tsy madio eo imasony;
16 Quanto magis abominabilis et inutilis homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem?
Koa mainka fa izay vetaveta sy tena ratsy, dia ny olona izay misotro heloka toa rano!
17 Ostendam tibi, audi me: quod vidi narrabo tibi.
Hanambara aminao aho, ka mihainoa ahy fa izay efa hitako no holazaiko,
18 Sapientes confitentur, et non abscondunt patres suos.
Dia zavatra notorin’ ny olon-kendry, fa tsy nafeniny, dia izay azony avy tamin’ ny razany;
19 Quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos.
Ireny ihany no nomena ny tany, ary tsy nisy olona hafa firenena nisisika teo aminy.
20 Cunctis diebus suis impius superbit, et numerus annorum incertus est tyrannidis eius.
Ny ratsy fanahy mijalijaly amin’ ny androny rehetra, dia amin’ ny taona rehetra voatendry ho an’ ny lozabe.
21 Sonitus terroris semper in auribus illius: et cum pax sit, ille semper insidias suspicatur.
Feo mampitahotra no ren’ ny sofiny; Ary na dia miadana aza izy, dia avy hamely azy ihany ny mpandroba.
22 Non credit quod reverti possit de tenebris ad lucem, circumspectans undique gladium.
Tsy manantena ho afaka amin’ ny maizina izy; Andrasan’ ny sabatra izy.
23 Cum se moverit ad quærendum panem, novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies.
Mirenireny hitady izay hohaniny izy ka manao hoe: Aiza re? Fantany fa antomotra azy ny andro maizina.
24 Terrebit eum tribulatio, et angustia vallabit eum, sicut regem, qui præparatur ad prælium.
Fahoriana sy fahaporitana no mampitahotra azy; Mandresy azy ireo tahaka ny mpanjaka efa vonona ho amin’ ny ady,
25 Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est.
Satria naninjitra ny tanany hanohitra an’ Andriamanitra izy Ary nirehareha hanohitra ny Tsitoha.
26 Cucurrit adversus eum erecto collo, et pingui cervice armatus est.
Mimaona amin’ ny fahamafian-katoka hamely Azy izy, dia amin’ ny foitran’ ampingany matevina,
27 Operuit faciem eius crassitudo, et de lateribus eius arvina dependet.
Satria efa matavitavy tarehy izy, ary mivalon-kotraka ny valahany;
28 Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quæ in tumulos sunt redactæ.
Ary monina ao an-tanana rava izy, dia ao an-trano tokony tsy hitoeran’ olona, izay efa voatendry ho korontam-bato.
29 Non ditabitur, nec perseverabit substantia eius, nec mittet in terra radicem suam.
Tsy hanan-karena izy, sady tsy haharitra ny heriny, ka tsy ho vokatra ambonin’ ny tany ny fananany.
30 Non recedet de tenebris: ramos eius arefaciet flamma, et auferetur spiritu oris sui.
Tsy ho afaka amin’ ny maizina izy; ny solofony hikainkona azon’ ny lelafo; ho levon’ ny fofonain’ Andriamanitra izy.
31 Non credet frustra errore deceptus, quod aliquo pretio redimendus sit.
Aoka tsy ho voafitaka hatoky zava-poana izy; fa zava-poana no ho valiny homena azy.
32 Antequam dies eius impleantur, peribit: et manus eius arescent.
Raha mbola tsy tonga aza ny androny, dia manjo azy izany, ary tsy ho maitso ny sampany.
33 Lædetur quasi vinea in primo flore botrus eius, et quasi oliva proiiciens florem suum.
Ho tahaka ny voaloboka manintsana ny voany manta izy ary ho tahaka ny hazo oliva mampiraraka ny voniny.
34 Congregatio enim hypocritæ sterilis, et ignis devorabit tabernacula eorum, qui munera libenter accipiunt.
Fa tsy ho vanona ny ankohonan’ ny mpihatsaravelatsihy, ary ho lanin’ ny afo ny tranon’ ny mpitoroka.
35 Concepit dolorem, et peperit iniquitatem, et uterus eius præparat dolos.
Torontoronina fampahoriana izy ka miteraka fandozana, ary ny kibony mamorom-pitaka.

< Job 15 >