Petri Ii 2
1 Fuerunt vero et pseudoprophetæ in populo, sicut et in vobis erunt magistri mendaces, qui introducent sectas perditionis, et eum, qui emit eos, Dominum negant: superducentes sibi celerem perditionem.
അപരം പൂർവ്വകാലേ യഥാ ലോകാനാം മധ്യേ മിഥ്യാഭവിഷ്യദ്വാദിന ഉപാതിഷ്ഠൻ തഥാ യുഷ്മാകം മധ്യേഽപി മിഥ്യാശിക്ഷകാ ഉപസ്ഥാസ്യന്തി, തേ സ്വേഷാം ക്രേതാരം പ്രഭുമ് അനങ്ഗീകൃത്യ സത്വരം വിനാശം സ്വേഷു വർത്തയന്തി വിനാശകവൈധർമ്മ്യം ഗുപ്തം യുഷ്മന്മധ്യമ് ആനേഷ്യന്തി|
2 Et multi sequentur eorum luxurias, per quos via veritatis blasphemabitur:
തതോ ഽനേകേഷു തേഷാം വിനാശകമാർഗം ഗതേഷു തേഭ്യഃ സത്യമാർഗസ്യ നിന്ദാ സമ്ഭവിഷ്യതി|
3 et in avaritia fictis verbis de vobis negotiabuntur: quibus iudicium iam olim non cessat: et perditio eorum non dormitat.
അപരഞ്ച തേ ലോഭാത് കാപട്യവാക്യൈ ര്യുഷ്മത്തോ ലാഭം കരിഷ്യന്തേ കിന്തു തേഷാം പുരാതനദണ്ഡാജ്ഞാ ന വിലമ്ബതേ തേഷാം വിനാശശ്ച ന നിദ്രാതി|
4 Si enim Deus angelis peccantibus non pepercit, sed rudentibus inferni detractos in Tartarum tradidit cruciandos, in iudicium reservari. (Tartaroō g5020)
ഈശ്വരഃ കൃതപാപാൻ ദൂതാൻ ന ക്ഷമിത്വാ തിമിരശൃങ്ഖലൈഃ പാതാലേ രുദ്ധ്വാ വിചാരാർഥം സമർപിതവാൻ| (Tartaroō g5020)
5 Et originali mundo non pepercit, sed octavum Noe iustitiæ præconem custodivit, diluvium mundo impiorum inducens.
പുരാതനം സംസാരമപി ന ക്ഷമിത്വാ തം ദുഷ്ടാനാം സംസാരം ജലാപ്ലാവനേന മജ്ജയിത്വാ സപ്തജനൈഃ സഹിതം ധർമ്മപ്രചാരകം നോഹം രക്ഷിതവാൻ|
6 Et civitates Sodomorum, et Gomorrhæorum in cinerem redigens, eversione damnavit: exemplum eorum, qui impie acturi sunt, ponens:
സിദോമമ് അമോരാ ചേതിനാമകേ നഗരേ ഭവിഷ്യതാം ദുഷ്ടാനാം ദൃഷ്ടാന്തം വിധായ ഭസ്മീകൃത്യ വിനാശേന ദണ്ഡിതവാൻ;
7 et iustum Lot oppressum a nefandorum iniuria, ac luxuriosa conversatione eripuit:
കിന്തു തൈഃ കുത്സിതവ്യഭിചാരിഭി ർദുഷ്ടാത്മഭിഃ ക്ലിഷ്ടം ധാർമ്മികം ലോടം രക്ഷിതവാൻ|
8 aspectu enim, et auditu iustus erat: habitans apud eos, qui de die in diem animam iustam iniquis operibus cruciabant.
സ ധാർമ്മികോ ജനസ്തേഷാം മധ്യേ നിവസൻ സ്വീയദൃഷ്ടിശ്രോത്രഗോചരേഭ്യസ്തേഷാമ് അധർമ്മാചാരേഭ്യഃ സ്വകീയധാർമ്മികമനസി ദിനേ ദിനേ തപ്തവാൻ|
9 Novit Dominus pios de tentatione eripere: iniquos vero in diem iudicii reservare cruciandos.
പ്രഭു ർഭക്താൻ പരീക്ഷാദ് ഉദ്ധർത്തും വിചാരദിനഞ്ച യാവദ് ദണ്ഡ്യാമാനാൻ അധാർമ്മികാൻ രോദ്ധും പാരയതി,
10 magis autem eos, qui post carnem in concupiscentia immunditiæ ambulant, dominationemque contemnunt, audaces, sibi placentes, sectas non metuunt introducere blasphemantes:
വിശേഷതോ യേ ഽമേധ്യാഭിലാഷാത് ശാരീരികസുഖമ് അനുഗച്ഛന്തി കർതൃത്വപദാനി ചാവജാനന്തി താനേവ (രോദ്ധും പാരയതി| ) തേ ദുഃസാഹസിനഃ പ്രഗൽഭാശ്ച|
11 ubi Angeli fortitudine, et virtute cum sint maiores, non portant adversum se execrabile iudicium.
അപരം ബലഗൗരവാഭ്യാം ശ്രേഷ്ഠാ ദിവ്യദൂതാഃ പ്രഭോഃ സന്നിധൗ യേഷാം വൈപരീത്യേന നിന്ദാസൂചകം വിചാരം ന കുർവ്വന്തി തേഷാമ് ഉച്ചപദസ്ഥാനാം നിന്ദനാദ് ഇമേ ന ഭീതാഃ|
12 Hi vero velut irrationabilia pecora, naturaliter in captionem, et in perniciem in his quæ ignorant blasphemantes in corruptione sua peribunt,
കിന്തു യേ ബുദ്ധിഹീനാഃ പ്രകൃതാ ജന്തവോ ധർത്തവ്യതായൈ വിനാശ്യതായൈ ച ജായന്തേ തത്സദൃശാ ഇമേ യന്ന ബുധ്യന്തേ തത് നിന്ദന്തഃ സ്വകീയവിനാശ്യതയാ വിനംക്ഷ്യന്തി സ്വീയാധർമ്മസ്യ ഫലം പ്രാപ്സ്യന്തി ച|
13 percipientes mercedem iniustitiæ, voluptatem existimantes diei delicias: coinquinationes, et maculæ deliciis affluentes, in conviviis suis luxuriantes vobiscum,
തേ ദിവാ പ്രകൃഷ്ടഭോജനം സുഖം മന്യന്തേ നിജഛലൈഃ സുഖഭോഗിനഃ സന്തോ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം ഭോജനം കുർവ്വന്തഃ കലങ്കിനോ ദോഷിണശ്ച ഭവന്തി|
14 oculos habentes plenos adulterii, et incessabilis delicti. Pellicientes animas instabiles, cor exercitatum avaritia habentes, maledictionis filii:
തേഷാം ലോചനാനി പരദാരാകാങ്ക്ഷീണി പാപേ ചാശ്രാന്താനി തേ ചഞ്ചലാനി മനാംസി മോഹയന്തി ലോഭേ തത്പരമനസഃ സന്തി ച|
15 derelinquentes rectam viam erraverunt, secuti viam Balaam ex Bosor, qui mercedem iniquitatis amavit:
തേ ശാപഗ്രസ്താ വംശാഃ സരലമാർഗം വിഹായ ബിയോരപുത്രസ്യ ബിലിയമസ്യ വിപഥേന വ്രജന്തോ ഭ്രാന്താ അഭവൻ| സ ബിലിയമോ ഽപ്യധർമ്മാത് പ്രാപ്യേ പാരിതോഷികേഽപ്രീയത,
16 correptionem vero habuit suæ vesaniæ: subiugale mutum animal, hominis voce loquens, prohibuit prophetæ insipientiam.
കിന്തു നിജാപരാധാദ് ഭർത്സനാമ് അലഭത യതോ വചനശക്തിഹീനം വാഹനം മാനുഷികഗിരമ് ഉച്ചാര്യ്യ ഭവിഷ്യദ്വാദിന ഉന്മത്തതാമ് അബാധത|
17 Hi sunt fontes sine aqua, et nebulæ turbinibus exagitatæ, quibus caligo tenebrarum reservatur.
ഇമേ നിർജലാനി പ്രസ്രവണാനി പ്രചണ്ഡവായുനാ ചാലിതാ മേഘാശ്ച തേഷാം കൃതേ നിത്യസ്ഥായീ ഘോരതരാന്ധകാരഃ സഞ്ചിതോ ഽസ്തി| (questioned)
18 Superba enim vanitatis loquentes, pelliciunt in desideriis carnis luxuriæ eos, qui paululum effugiunt, qui in errore conversantur:
യേ ച ജനാ ഭ്രാന്ത്യാചാരിഗണാത് കൃച്ഛ്രേണോദ്ധൃതാസ്താൻ ഇമേ ഽപരിമിതദർപകഥാ ഭാഷമാണാഃ ശാരീരികസുഖാഭിലാഷൈഃ കാമക്രീഡാഭിശ്ച മോഹയന്തി|
19 libertatem illis promittentes, cum ipsi servi sint corruptionem: a quo enim quis superatus est, huius et servus est.
തേഭ്യഃ സ്വാധീനതാം പ്രതിജ്ഞായ സ്വയം വിനാശ്യതായാ ദാസാ ഭവന്തി, യതഃ, യോ യേനൈവ പരാജിഗ്യേ സ ജാതസ്തസ്യ കിങ്കരഃ|
20 Si enim refugientes coinquinationes mundi in cognitione Domini nostri, et Salvatoris Iesu Christi, his rursus implicati superantur: facta sunt eis posteriora deteriora prioribus.
ത്രാതുഃ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ജ്ഞാനേന സംസാരസ്യ മലേഭ്യ ഉദ്ധൃതാ യേ പുനസ്തേഷു നിമജ്ജ്യ പരാജീയന്തേ തേഷാം പ്രഥമദശാതഃ ശേഷദശാ കുത്സിതാ ഭവതി|
21 Melius enim erat illis non cognoscere viam iustitiæ, quam post agnitionem, retrorsum converti ab eo, quod illis traditum est sancto mandato.
തേഷാം പക്ഷേ ധർമ്മപഥസ്യ ജ്ഞാനാപ്രാപ്തി ർവരം ന ച നിർദ്ദിഷ്ടാത് പവിത്രവിധിമാർഗാത് ജ്ഞാനപ്രാപ്താനാം പരാവർത്തനം|
22 Contigit enim eis illud veri proverbii: Canis reversus ad suum vomitum: et, Sus lota in volutabro luti.
കിന്തു യേയം സത്യാ ദൃഷ്ടാന്തകഥാ സൈവ തേഷു ഫലിതവതീ, യഥാ, കുക്കുരഃ സ്വീയവാന്തായ വ്യാവർത്തതേ പുനഃ പുനഃ| ലുഠിതും കർദ്ദമേ തദ്വത് ക്ഷാലിതശ്ചൈവ ശൂകരഃ||
