< Psalmorum 89 >

1 Intellectus Ethan Ezrahitæ. [Misericordias Domini in æternum cantabo; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.
Maschil di Etan Ezrahita IO canterò in perpetuo le benignità del Signore; Io renderò colla mia bocca nota la tua verità per ogni età.
2 Quoniam dixisti: In æternum misericordia ædificabitur in cælis; præparabitur veritas tua in eis.
Perciocchè io ho detto: La [tua] benignità sarà stabile in eterno; Tu hai fermata la tua verità ne' cieli.
3 Disposui testamentum electis meis; juravi David servo meo:
Io ho fatto, [dice il Signore], patto col mio eletto; Io ho giurato a Davide, mio servitore, [dicendo: ]
4 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.
Io fonderò la tua progenie in eterno, Ed edificherò il tuo trono per ogni età. (Sela)
5 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
I cieli parimente celebreranno le tue maraviglie, o Signore; La tua verità eziandio [sarà celebrata] nella raunanza de' santi.
6 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino; similis erit Deo in filiis Dei?
Perciocchè, chi [è] nel cielo [che] pareggi il Signore; [E che] possa essere assomigliato al Signore, fra i figliuoli de' possenti?
7 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.
Iddio [è] grandemente spaventevole nel consiglio de' santi, E tremendo sopra tutti quelli che [sono] d'intorno a lui.
8 Domine Deus virtutum, quis similis tibi? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
O Signore Iddio degli eserciti, chi [è] potente Signore come [sei] tu? Tu hai, oltre a ciò, intorno a te la tua verità.
9 Tu dominaris potestati maris; motum autem fluctuum ejus tu mitigas.
Tu signoreggi sopra l'alterezza del mare; Quando le sue onde s'innalzano, tu l'acqueti.
10 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.
Tu hai fiaccato Rahab, a guisa d'uomo ferito a morte; Tu hai, col tuo possente braccio, dispersi i tuoi nemici.
11 Tui sunt cæli, et tua est terra: orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti;
I cieli [son] tuoi, tua eziandio [è] la terra; Tu hai fondato il mondo, e tutto ciò ch'è in esso.
12 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt:
Tu hai creato il Settentrione ed il Mezzodì; Tabor ed Hermon trionfano nel tuo Nome.
13 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua:
Tu hai un braccio forte; La tua mano è potente, la tua destra è esaltata.
14 justitia et judicium præparatio sedis tuæ: misericordia et veritas præcedent faciem tuam.
Giustizia e giudicio [son] la ferma base del tuo trono; Benignità e verità vanno davanti alla tua faccia.
15 Beatus populus qui scit jubilationem: Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,
Beato il popolo che sa che cosa è il giubilare; O Signore, essi cammineranno alla chiarezza della tua faccia;
16 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur.
Festeggeranno tuttodì nel tuo nome, E si esalteranno nella tua giustizia.
17 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
Perchè tu [sei] la gloria della lor forza; E il nostro corno è alzato per lo tuo favore.
18 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri.
Perciocchè lo scudo nostro [è] del Signore; E il Re nostro [è] del Santo d'Israele.
19 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti: Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea.
Tu parlasti già in visione intorno al tuo Santo, E dicesti: Io ho posto l'aiuto intorno al possente; Io ho innalzato l'eletto d'infra il popolo.
20 Inveni David, servum meum; oleo sancto meo unxi eum.
Io ho trovato Davide, mio servitore; [E] l'ho unto coll'olio mio santo;
21 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum.
Col quale la mia mano sarà ferma; Il mio braccio eziandio lo fortificherà.
22 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
Il nemico non l'oppresserà; Ed il perverso non l'affliggerà.
23 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam.
Anzi io fiaccherò i suoi nemici, [cacciandoli] d'innanzi a lui; E sconfiggerò quelli che l'odieranno.
24 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.
E la mia verità, e la mia benignità, [saranno] con lui; Ed il suo corno sarà alzato nel mio nome;
25 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus.
E metterò la sua mano sopra il mare, E la sua destra sopra i fiumi.
26 Ipse invocabit me: Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ.
Egli m'invocherà, [dicendo: ] Tu [sei] mio Padre, Il mio Dio, e la Rocca della mia salute.
27 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.
Io altresì lo costituirò il primogenito, Il più eccelso dei re della terra.
28 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi.
Io gli osserverò la mia benignità in perpetuo, Ed il mio patto [sarà] leale inverso lui.
29 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli.
E renderò la sua progenie eterna, Ed il suo trono simile a' giorni del cielo.
30 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint;
Se i suoi figliuoli abbandonano la mia Legge, E non camminano ne' miei ordinamenti;
31 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint:
Se violano i miei statuti, E non osservano i miei comandamenti;
32 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum;
Io visiterò il lor misfatto con verga, E la loro iniquità con battiture;
33 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea,
[Ma] non annullerò la mia benignità inverso lui, E non mentirò contro alla mia verità.
34 neque profanabo testamentum meum: et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
Io non violerò il mio patto, E non muterò quello che è uscito dalle mie labbra.
35 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar:
Io ho giurato una volta per la mia santità: Se io mento a Davide;
36 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo,
[Che] la sua progenie sarà in eterno, E che il suo trono [sarà] come il sole nel mio cospetto;
37 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.
Che sarà stabile in perpetuo, come la luna; E [di ciò] vi è il testimonio fedele nel cielo. (Sela)
38 Tu vero repulisti et despexisti; distulisti christum tuum.
E pur tu [l]'hai cacciato lungi [da te], e [l]'hai disdegnato; Tu ti sei gravemente adirato contro al tuo unto.
39 Evertisti testamentum servi tui; profanasti in terra sanctuarium ejus.
Tu hai annullato il patto fatto col tuo servitore; Tu hai contaminata la sua benda reale, [gettendola] per terra.
40 Destruxisti omnes sepes ejus; posuisti firmamentum ejus formidinem.
Tu hai rotte tutte le sue chiusure; Tu hai messe in ruina le sue fortezze.
41 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam; factus est opprobrium vicinis suis.
Tutti i passanti l'hanno predato; Egli è stato in vituperio a' suoi vicini.
42 Exaltasti dexteram deprimentium eum; lætificasti omnes inimicos ejus.
Tu hai alzata la destra de' suoi avversari; Tu hai rallegrati tutti i suoi nemici.
43 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello.
Tu hai eziandio rintuzzato il taglio della sua spada, E non l'hai fatto star fermo in piè nella battaglia.
44 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti.
Tu l'hai spogliato del suo splendore, Ed hai traboccato in terra il suo trono.
45 Minorasti dies temporis ejus; perfudisti eum confusione.
Tu hai scorciati i giorni della sua giovanezza; Tu l'hai coperto di vergogna. (Sela)
46 Usquequo, Domine, avertis in finem? exardescet sicut ignis ira tua?
Infino a quando, o Signore, ti nasconderai tu? [Ed] arderà l'ira tua come un fuoco, in perpetuo?
47 Memorare quæ mea substantia: numquid enim vane constituisti omnes filios hominum?
Ricordati quanto poco tempo io ho da vivere nel mondo; Perchè avresti tu creati in vano tutti i figliuoli degli uomini?
48 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem? eruet animam suam de manu inferi? (Sheol h7585)
Chi [è] l'uomo [che] viva, senza veder [mai] la morte? Che scampi la sua vita di man del sepolcro? (Sela) (Sheol h7585)
49 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua?
Ove [sono], o Signore, le tue benignità antiche, [Le quali] tu giurasti a Davide per la tua verita?
50 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium:
Ricordati, o Signore, del vituperio fatto a' tuoi servitori, Di quello che io porto in seno; [Del vituperio fattoci da] tutti i grandi popoli.
51 quod exprobraverunt inimici tui, Domine; quod exprobraverunt commutationem christi tui.
Conciossiachè i tuoi nemici abbiano vituperate, o Signore, Abbiano vituperate le vestigie del tuo unto.
52 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.]
Benedetto [sia] il Signore in eterno. Amen, Amen.

< Psalmorum 89 >