< Psalmorum 4 >

1 In finem, in carminibus. Psalmus David. [Cum invocarem exaudivit me Deus justitiæ meæ, in tribulatione dilatasti mihi. Miserere mei, et exaudi orationem meam. Filii hominum, usquequo gravi corde? ut quid diligitis vanitatem, et quæritis mendacium?
For the leader, with stringed instruments. A psalm of David. Answer my cry, God, my defender. Often from straits you have brought me to spacious places. So now show me your favour and hear my prayer.
2 Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum; Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum.
How long, you proud people, will my honour be stained by the slanders you love, and the lies that you follow? (Selah)
3 Irascimini, et nolite peccare; quæ dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.
See! The Lord has shown me his wonderful kindness: the Lord hears, when I call to him.
4 Sacrificate sacrificium justitiæ, et sperate in Domino. Multi dicunt: Quis ostendit nobis bona?
Sin not in your anger: but speak in your heart on your bed, and be still. (Selah)
5 Signatum est super nos lumen vultus tui, Domine: dedisti lætitiam in corde meo.
Offer true sacrifice, trust in the Lord.
6 A fructu frumenti, vini, et olei sui, multiplicati sunt.
Many are longing for fortune to smile. Lift upon us the light of your face.
7 In pace in idipsum dormiam, et requiescam;
You have put in my heart, Lord, a deeper joy than was theirs who had corn and wine in abundance.
8 quoniam tu, Domine, singulariter in spe constituisti me.]
So in peace I will lie down and sleep; for you, Lord, keep me safe.

< Psalmorum 4 >