< Psalmorum 37 >

1 Psalmus ipsi David. [Noli æmulari in malignantibus, neque zelaveris facientes iniquitatem:
[Salmo] di Davide NON crucciarti per cagion de' maligni; Non portare invidia a quelli che operano perversamente;
2 quoniam tamquam fœnum velociter arescent, et quemadmodum olera herbarum cito decident.
Perciocchè saran di subito ricisi come fieno, E si appasseranno come erbetta verde.
3 Spera in Domino, et fac bonitatem; et inhabita terram, et pasceris in divitiis ejus.
Confidati nel Signore, e fa' bene; Tu abiterai nella terra, e [vi] pasturerai [in] confidanza.
4 Delectare in Domino, et dabit tibi petitiones cordis tui.
E prendi il tuo diletto nel Signore, Ed egli ti darà le domande del tuo cuore.
5 Revela Domino viam tuam, et spera in eo, et ipse faciet.
Rimetti la tua via nel Signore; E confidati in lui, ed egli farà [ciò che bisogna];
6 Et educet quasi lumen justitiam tuam, et judicium tuum tamquam meridiem.
E produrrà fuori la tua giustizia, come la luce; E la tua dirittura, come il mezzodì.
7 Subditus esto Domino, et ora eum. Noli æmulari in eo qui prosperatur in via sua; in homine faciente injustitias.
Attendi il Signore in silenzio; Non crucciarti per colui che prospera nella sua via, Per l'uomo che opera scelleratezza.
8 Desine ab ira, et derelinque furorem; noli æmulari ut maligneris.
Rimanti dell'ira, e lascia il cruccio; Non isdegnarti, sì veramente, che tu venga a far male.
9 Quoniam qui malignantur exterminabuntur; sustinentes autem Dominum, ipsi hæreditabunt terram.
Perciocchè i maligni saranno sterminati; Ma coloro che sperano nel Signore possederanno la terra.
10 Et adhuc pusillum, et non erit peccator; et quæres locum ejus, et non invenies.
Fra breve spazio l'empio non [sarà più]; E [se] tu poni mente al suo luogo, egli non [vi sarà più].
11 Mansueti autem hæreditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis.
Ma i mansueti possederanno la terra, E gioiranno in gran pace.
12 Observabit peccator justum, et stridebit super eum dentibus suis.
L'empio fa delle macchinazioni contro al giusto, E digrigna i denti contro a lui.
13 Dominus autem irridebit eum, quoniam prospicit quod veniet dies ejus.
Il Signore si riderà di lui; Perciocchè egli vede che il suo giorno viene.
14 Gladium evaginaverunt peccatores; intenderunt arcum suum: ut dejiciant pauperem et inopem, ut trucident rectos corde.
Gli empi hanno tratta la spada, Ed hanno teso il loro arco, Per abbattere il povero afflitto ed il bisognoso; Per ammazzar quelli che camminano dirittamente.
15 Gladius eorum intret in corda ipsorum, et arcus eorum confringatur.
La loro spada entrerà loro nel cuore, E gli archi loro saranno rotti.
16 Melius est modicum justo, super divitias peccatorum multas:
Meglio [vale] il poco del giusto, Che l'abbondanza di molti empi.
17 quoniam brachia peccatorum conterentur: confirmat autem justos Dominus.
Perciocchè le braccia degli empi saranno rotte; Ma il Signore sostiene i giusti.
18 Novit Dominus dies immaculatorum, et hæreditas eorum in æternum erit.
Il Signore conosce i giorni degli [uomini] intieri; E la loro eredità [sarà] in eterno.
19 Non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur:
Essi non saran confusi nel tempo dell'avversità; [E] saranno saziati nel tempo della fame.
20 quia peccatores peribunt. Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati, deficientes quemadmodum fumus deficient.
Ma gli empi periranno; Ed i nemici del Signore, come grasso d'agnelli, Saranno consumati, e andranno in fumo.
21 Mutuabitur peccator, et non solvet; justus autem miseretur et tribuet:
L'empio prende in prestanza, e non rende; Ma il giusto largisce, e dona.
22 quia benedicentes ei hæreditabunt terram; maledicentes autem ei disperibunt.
Perciocchè i benedetti dal Signore erederanno la terra; Ma i maledetti da lui saranno sterminati.
23 Apud Dominum gressus hominis dirigentur, et viam ejus volet.
I passi dell'uomo, la cui via il Signore gradisce, Son da lui addirizzati.
24 Cum ceciderit, non collidetur, quia Dominus supponit manum suam.
Se cade, non è però atterrato; Perciocchè il Signore gli sostiene la mano.
25 Junior fui, etenim senui; et non vidi justum derelictum, nec semen ejus quærens panem.
Io sono stato fanciullo, e sono eziandio divenuto vecchio, E non ho veduto il giusto abbandonato, Nè la sua progenie accattare il pane.
26 Tota die miseretur et commodat; et semen illius in benedictione erit.
Egli tuttodì dona e presta; E la sua progenie [è] in benedizione.
27 Declina a malo, et fac bonum, et inhabita in sæculum sæculi:
Ritratti dal male, e fa' il bene; E tu sarai stanziato in eterno.
28 quia Dominus amat judicium, et non derelinquet sanctos suos: in æternum conservabuntur. Injusti punientur, et semen impiorum peribit.
Perciocchè il Signore ama la dirittura, E non abbandonerà i suoi santi; Essi saranno conservati in eterno; Ma la progenie degli empi sarà sterminata.
29 Justi autem hæreditabunt terram, et inhabitabunt in sæculum sæculi super eam.
I giusti erederanno la terra; Ed abiteranno in perpetuo sopra essa.
30 Os justi meditabitur sapientiam, et lingua ejus loquetur judicium.
La bocca del giusto risuona sapienza, E la sua lingua pronunzia dirittura.
31 Lex Dei ejus in corde ipsius, et non supplantabuntur gressus ejus.
La Legge dell'Iddio suo [è] nel suo cuore; I suoi passi non vacilleranno.
32 Considerat peccator justum, et quærit mortificare eum.
L'empio spia il giusto, E cerca di ucciderlo.
33 Dominus autem non derelinquet eum in manibus ejus, nec damnabit eum cum judicabitur illi.
Il Signore non glielo lascerà nelle mani, E non permetterà che sia condannato, quando sarà giudicato.
34 Exspecta Dominum, et custodi viam ejus, et exaltabit te ut hæreditate capias terram: cum perierint peccatores, videbis.
Aspetta il Signore, e guarda la sua via, Ed egli t'innalzerà, acciocchè tu eredi la terra; Quando gli empi saranno sterminati, tu lo vedrai.
35 Vidi impium superexaltatum, et elevatum sicut cedros Libani:
Io ho veduto l'empio possente, E che si distendeva come un verde lauro;
36 et transivi, et ecce non erat; et quæsivi eum, et non est inventus locus ejus.
Ma egli è passato via; ed ecco, egli non [è più]; Ed io l'ho cercato, e non si è ritrovato.
37 Custodi innocentiam, et vide æquitatem, quoniam sunt reliquiæ homini pacifico.
Guarda l'integrità, e riguarda alla dirittura; Perciocchè [vi è] mercede per l'uomo di pace.
38 Injusti autem disperibunt simul; reliquiæ impiorum interibunt.
Ma i trasgressori saranno distrutti tutti quanti; Ogni mercede è ricisa agli empi.
39 Salus autem justorum a Domino; et protector eorum in tempore tribulationis.
Ma la salute de' giusti [è] dal Signore; Egli [è] la lor fortezza nel tempo dell'afflizione;
40 Et adjuvabit eos Dominus, et liberabit eos; et eruet eos a peccatoribus, et salvabit eos, quia speraverunt in eo.]
Ed il Signore li aiuta e li libera; Li libera dagli empi, e li salva; Perciocchè hanno sperato in lui.

< Psalmorum 37 >