< Psalmorum 25 >

1 In finem. Psalmus David. [Ad te, Domine, levavi animam meam:
Salmo di Davide O SIGNORE, io levo l'anima mia a te.
2 Deus meus, in te confido; non erubescam.
Dio mio, io mi confido in te; [fa' che io] non sia confuso, [E] che i miei nemici non facciano festa di me.
3 Neque irrideant me inimici mei: etenim universi qui sustinent te, non confundentur.
Ed anche che niuno di quelli che sperano in te sia confuso; Sien confusi quelli che si portano dislealmente senza cagione.
4 Confundantur omnes iniqua agentes supervacue. Vias tuas, Domine, demonstra mihi, et semitas tuas edoce me.
Signore, fammi conoscere le tue vie; Insegnami i tuoi sentieri.
5 Dirige me in veritate tua, et doce me, quia tu es Deus salvator meus, et te sustinui tota die.
Inviami nella tua verità, ed ammaestrami; Perciocchè tu [sei] l'Iddio della mia salute; Io ti attendo tuttodì.
6 Reminiscere miserationum tuarum, Domine, et misericordiarum tuarum quæ a sæculo sunt.
Ricordati, Signore, delle tue compassioni, e delle tue benignità; Perciocchè [sono] ab eterno.
7 Delicta juventutis meæ, et ignorantias meas, ne memineris. Secundum misericordiam tuam memento mei tu, propter bonitatem tuam, Domine.
Non ridurti a memoria i peccati della mia giovanezza, Nè i miei misfatti; Secondo la tua benignità, ricordati di me, O Signore, per amore della tua bontà.
8 Dulcis et rectus Dominus; propter hoc legem dabit delinquentibus in via.
Il Signore [è] buono e diritto; Perciò egli insegnerà la via a' peccatori.
9 Diriget mansuetos in judicio; docebit mites vias suas.
Egli invierà i mansueti nella dirittura, Ed insegnerà la sua via agli umili.
10 Universæ viæ Domini, misericordia et veritas, requirentibus testamentum ejus et testimonia ejus.
Tutte le vie del Signore [son] benignità e verità, Inverso quelli che guardano il suo patto e le sue testimonianze.
11 Propter nomen tuum, Domine, propitiaberis peccato meo; multum est enim.
O Signore, per amor del tuo Nome, Perdonami la mia iniquità; perciocchè ella [è] grande.
12 Quis est homo qui timet Dominum? legem statuit ei in via quam elegit.
Chi [è] l'uomo che tema il Signore? Egli gl'insegnerà la via ch'egli deve eleggere.
13 Anima ejus in bonis demorabitur, et semen ejus hæreditabit terram.
L'anima sua dimorerà per mezzo i beni, E la sua progenie erederà la terra.
14 Firmamentum est Dominus timentibus eum; et testamentum ipsius ut manifestetur illis.
Il Signore dà a conoscere il suo consiglio ed il suo patto A quelli che lo temono.
15 Oculi mei semper ad Dominum, quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.
I miei occhi [son] del continuo verso il Signore; Perciocchè egli trarrà i miei piedi della rete.
16 Respice in me, et miserere mei, quia unicus et pauper sum ego.
Riguarda a me, ed abbi pietà di me; Perciocchè io [son] solo ed afflitto.
17 Tribulationes cordis mei multiplicatæ sunt: de necessitatibus meis erue me.
Le angosce del mio cuore si sono aumentate; Trammi delle mie distrette.
18 Vide humilitatem meam et laborem meum, et dimitte universa delicta mea.
Vedi la mia afflizione ed il mio affanno; E perdonami tutti i miei peccati.
19 Respice inimicos meos, quoniam multiplicati sunt, et odio iniquo oderunt me.
Vedi i miei nemici; perciocchè son molti, E mi odiano d'un odio [pieno] di violenza.
20 Custodi animam meam, et erue me: non erubescam, quoniam speravi in te.
Guarda l'anima mia, e riscuotimi; [Fa' che] io non sia confuso; perciocchè io mi confido in te.
21 Innocentes et recti adhæserunt mihi, quia sustinui te.
L'integrità e la dirittura mi guardino; Perciocchè io ho sperato in te.
22 Libera, Deus, Israël ex omnibus tribulationibus suis.]
O Dio, riscuoti Israele da tutte le sue tribolazioni.

< Psalmorum 25 >