< Psalmorum 108 >

1 Canticum Psalmi, ipsi David. [Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum; cantabo, et psallam in gloria mea.
Cantico di Salmo di Davide IL mio cuore è disposto, o Dio, Ed anche la mia gloria; io canterò, e salmeggerò.
2 Exsurge, gloria mea; exsurge, psalterium et cithara; exsurgam diluculo.
Saltero, e cetera, destati; Io mi risveglierò all'alba.
3 Confitebor tibi in populis, Domine, et psallam tibi in nationibus:
Io ti celebrerò fra i popoli, o Signore, E ti salmeggerò fra le nazioni.
4 quia magna est super cælos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.
Perciocchè la tua benignità [è] grande, disopra il cielo; E la tua verità [aggiunge] infino alle nuvole.
5 Exaltare super cælos, Deus, et super omnem terram gloria tua:
Innalzati, o Dio, sopra i cieli; Ed [innalzisi] la tua gloria sopra tutta le terra;
6 ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me.
Acciocchè i tuoi diletti sieno liberati; Salva[mi col]la tua destra, e rispondimi.
7 Deus locutus est in sancto suo: Exsultabo, et dividam Sichimam; et convallem tabernaculorum dimetiar.
Iddio ha parlato per la sua santità; io trionferò, Io spartirò Sichem, e misurerò la valle di Succot.
8 Meus est Galaad, et meus est Manasses, et Ephraim susceptio capitis mei. Juda rex meus;
Mio [è] Galaad, mio [è] Manasse; Ed Efraim [è] la forza del mio capo; Giuda [è] il mio legislatore;
9 Moab lebes spei meæ: in Idumæam extendam calceamentum meum; mihi alienigenæ amici facti sunt.
Moab [è] la caldaia del mio lavatoio; Io getterò le mie scarpe sopra Edom; Io trionferò della Palestina con voci di allegrezza.
10 Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam?
Chi mi condurrà nella città della fortezza? Chi mi menerà fino in Edom?
11 nonne tu, Deus, qui repulisti nos? et non exibis, Deus, in virtutibus nostris?
Non [sarai desso tu], o Dio, [che] ci avevi scacciati, E non uscivi [più] fuori, o Dio, co' nostri eserciti?
12 Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.
Dacci aiuto, [per uscir] di distretta; Perciocchè il soccorso degli uomini [è] vanità.
13 In Deo faciemus virtutem; et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.]
Col[l'aiuto di] Dio noi faremo prodezze; Ed egli calpesterà i nostri nemici.

< Psalmorum 108 >