< Mattheum 22 >

1 Et respondens Jesus, dixit iterum in parabolis eis, dicens:
イエスまた譬をもて答へて言ひ給ふ
2 Simile factum est regnum cælorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.
『天國は己が子のために婚筵を設くる王のごとし。
3 Et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.
婚筵に招きおきたる人々を迎へんとて僕どもを遺ししに、來るを肯はず。
4 Iterum misit alios servos, dicens: Dicite invitatis: Ecce prandium meum paravi, tauri mei et altilia occisa sunt, et omnia parata: venite ad nuptias.
復ほかの僕どもを遣すとて言ふ「招きたる人々に告げよ、視よ、晝餐は既に備りたり。我が牛も肥えたる畜も屠られて、凡ての物 備りたれば、婚筵に來れと」
5 Illi autem neglexerunt: et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam:
然るに人々 顧みずして、或 者は己が畑に、或 者は己が商賣に往けり。
6 reliqui vero tenuerunt servos ejus, et contumeliis affectos occiderunt.
また他の者は僕を執へて、辱しめかつ殺したれば、
7 Rex autem cum audisset, iratus est: et missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos, et civitatem illorum succendit.
王 怒りて軍勢を遣し、かの兇行者を滅して其の町を燒きたり。
8 Tunc ait servis suis: Nuptiæ quidem paratæ sunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni:
かくて僕どもに言ふ「婚筵は既に備りたれど、招きたる者どもは相應しからず。
9 ite ergo ad exitus viarum, et quoscumque inveneritis, vocate ad nuptias.
されば汝ら街に往きて、遇ふほどの者を婚筵に招け」
10 Et egressi servi ejus in vias, congregaverunt omnes quos invenerunt, malos et bonos: et impletæ sunt nuptiæ discumbentium.
僕ども途に出でて、善きも惡しきも遇ふほどの者をみな集めたれば、婚禮の席は客にて滿てり。
11 Intravit autem rex ut videret discumbentes, et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali.
王、客を見んとて入り來り、一人の禮服を著けぬ者あるを見て、
12 Et ait illi: Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem? At ille obmutuit.
之に言ふ「友よ、如何なれば禮服を著けずして此處に入りたるか」かれ默しゐたり。
13 Tunc dicit rex ministris: Ligatis manibus et pedibus ejus, mittite eum in tenebras exteriores: ibi erit fletus et stridor dentium.
ここに王、侍者らに言ふ「その手 足を縛りて外の暗黒に投げいだせ、其處にて哀哭・切齒することあらん」
14 Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.
それ招かるる者は多かれど、選ばるる者は少し』
15 Tunc abeuntes pharisæi, consilium inierunt ut caperent eum in sermone.
ここにパリサイ人ら出でて、如何にしてかイエスを言の羂に係けんと相 議り、
16 Et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis, dicentes: Magister, scimus quia verax es, et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo: non enim respicis personam hominum:
その弟子らをヘロデ黨の者どもと共に遺して言はしむ『師よ、我らは知る、なんじは眞にして、眞をもて神の道を教へ、かつ誰をも憚りたまふ事なし、人の外貌を見 給はぬ故なり。
17 dic ergo nobis quid tibi videtur, licet censum dare Cæsari, an non?
されば我らに告げたまへ、貢をカイザルに納むるは可きか、惡しきか、如何に思ひたまふ』
18 Cognita autem Jesus nequitia eorum, ait: Quid me tentatis, hypocritæ?
イエスその邪曲なるを知りて言ひたまふ『僞善者よ、なんぞ我を試むるか。
19 ostendite mihi numisma census. At illi obtulerunt ei denarium.
貢の金を我に見せよ』彼らデナリ一つを持ち來る。
20 Et ait illis Jesus: Cujus est imago hæc, et superscriptio?
イエス言ひ給ふ『これは誰の像、たれの號なるか』
21 Dicunt ei: Cæsaris. Tunc ait illis: Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari: et quæ sunt Dei, Deo.
彼ら言ふ『カイザルのなり』ここに彼らに言ひ給ふ『さらばカイザルの物はカイザルに、神の物は神に納めよ』
22 Et audientes mirati sunt, et relicto eo abierunt.
彼ら之を聞きて怪しみ、イエスを離れて去り往けり。
23 In illo die accesserunt ad eum sadducæi, qui dicunt non esse resurrectionem: et interrogaverunt eum,
復活なしといふサドカイ人ら、その日みもとに來り問ひて言ふ
24 dicentes: Magister, Moyses dixit: Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater ejus uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.
『師よ、モーセは「人もし子なくして死なば、其の兄弟かれの妻を娶りて、兄弟のために世嗣を擧ぐべし」と云へり。
25 Erant autem apud nos septem fratres: et primus, uxore ducta, defunctus est: et non habens semen, reliquit uxorem suam fratri suo.
我らの中に七人の兄弟ありしが、兄めとりて死に、世嗣なくして其の妻を弟に遺したり。
26 Similiter secundus, et tertius usque ad septimum.
その二その三より、その七まで皆かくの如く爲し、
27 Novissime autem omnium et mulier defuncta est.
最後にその女も死にたり。
28 In resurrectione ergo cujus erit de septem uxor? omnes enim habuerunt eam.
されば復活の時、その女は七人のうち誰の妻たるべきか、彼ら皆これを妻としたればなり』
29 Respondens autem Jesus, ait illis: Erratis nescientes Scripturas, neque virtutem Dei.
イエス答へて言ひ給ふ『なんぢら聖書をも神の能力をも知らぬ故に誤れり。
30 In resurrectione enim neque nubent, neque nubentur: sed erunt sicut angeli Dei in cælo.
それ人よみがへりの時は、娶らず嫁がず、天に在る御使たちの如し。
31 De resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis:
死人の復活に就きては、神なんぢらに告げて、
32 Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob? Non est Deus mortuorum, sed viventium.
「我はアブラハムの神、イサクの神、ヤコブの神なり」と言ひ給へることを未だ讀まぬか。神は死にたる者の神にあらず、生ける者の神なり』
33 Et audientes turbæ, mirabantur in doctrina ejus.
群衆これを聞きて其の教に驚けり。
34 Pharisæi autem audientes quod silentium imposuisset sadducæis, convenerunt in unum:
パリサイ人ら、イエスのサドカイ人らを默さしめ給ひしことを聞きて相 集り、
35 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor, tentans eum:
その中なる一人の教法師、イエスを試むる爲に問ふ
36 Magister, quod est mandatum magnum in lege?
『師よ、律法のうち孰の誡命が大なる』
37 Ait illi Jesus: Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.
イエス言ひ給ふ『「なんぢ心を盡し、精神を盡し、思を盡して主なる汝の神を愛すべし」
38 Hoc est maximum, et primum mandatum.
これは大にして第一の誡命なり。
39 Secundum autem simile est huic: Diliges proximum tuum, sicut teipsum.
第二もまた之にひとし「おのれの如くなんぢの隣を愛すべし」
40 In his duobus mandatis universa lex pendet, et prophetæ.
律法 全體と預言者とは此の二つの誡命に據るなり』
41 Congregatis autem pharisæis, interrogavit eos Jesus,
パリサイ人らの集りたる時、イエス彼らに問ひて言ひ給ふ
42 dicens: Quid vobis videtur de Christo? cujus filius est? Dicunt ei: David.
『なんぢらはキリストに就きて如何に思ふか、誰の子なるか』かれら言ふ『ダビデの子なり』
43 Ait illis: Quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum, dicens:
イエス言ひ給ふ『さらばダビデ御靈に感じて何 故かれを主と稱ふるか。曰く
44 Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum?
「主わが主に言ひ給ふ、われ汝の敵を汝の足の下に置くまでは、我が右に坐せよ」
45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius ejus est?
斯くダビデ彼を主と稱ふれば、爭でその子ならんや』
46 Et nemo poterat ei respondere verbum: neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare.
誰も一言だに答ふること能はず、その日より敢へて復イエスに問ふ者なかりき。

< Mattheum 22 >