< Job 30 >

1 [Nunc autem derident me juniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
但如今,比我年少的人戲笑我; 其人之父我曾藐視, 不肯安在看守我羊群的狗中。
2 quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni:
他們壯年的氣力既已衰敗, 其手之力與我何益呢?
3 egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate et miseria.
他們因窮乏飢餓,身體枯瘦, 在荒廢淒涼的幽暗中齦乾燥之地,
4 Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix juniperorum erat cibus eorum:
在草叢之中採鹹草, 羅騰的根為他們的食物。
5 qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
他們從人中被趕出; 人追喊他們如賊一般,
6 In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream:
以致他們住在荒谷之間, 在地洞和巖穴中;
7 qui inter hujuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant:
在草叢中叫喚, 在荊棘下聚集。
8 filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
這都是愚頑下賤人的兒女; 他們被鞭打,趕出境外。
9 Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
現在這些人以我為歌曲, 以我為笑談。
10 Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
他們厭惡我,躲在旁邊站着, 不住地吐唾沫在我臉上。
11 Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
鬆開他們的繩索苦待我, 在我面前脫去轡頭。
12 Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
這等下流人在我右邊起來, 推開我的腳,築成戰路來攻擊我。
13 Dissipaverunt itinera mea; insidiati sunt mihi, et prævaluerunt: et non fuit qui ferret auxilium.
這些無人幫助的, 毀壞我的道,加增我的災。
14 Quasi rupto muro, et aperta janua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
他們來如同闖進大破口, 在毀壞之間滾在我身上。
15 Redactus sum in nihilum: abstulisti quasi ventus desiderium meum, et velut nubes pertransiit salus mea.
驚恐臨到我, 驅逐我的尊榮如風; 我的福祿如雲過去。
16 Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
現在我心極其悲傷; 困苦的日子將我抓住。
17 Nocte os meum perforatur doloribus, et qui me comedunt, non dormiunt.
夜間,我裏面的骨頭刺我, 疼痛不止,好像齦我。
18 In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capito tunicæ succinxerunt me.
因上帝的大力,我的外衣污穢不堪, 又如裏衣的領子將我纏住。
19 Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.
上帝把我扔在淤泥中, 我就像塵土和爐灰一般。
20 Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
主啊,我呼求你,你不應允我; 我站起來,你就定睛看我。
21 Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
你向我變心,待我殘忍, 又用大能追逼我,
22 Elevasti me, et quasi super ventum ponens; elisisti me valide.
把我提在風中,使我駕風而行, 又使我消滅在烈風中。
23 Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
我知道要使我臨到死地, 到那為眾生所定的陰宅。
24 Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.
然而,人仆倒豈不伸手? 遇災難豈不求救呢?
25 Flebam quondam super eo qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
人遭難,我豈不為他哭泣呢? 人窮乏,我豈不為他憂愁呢?
26 Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
我仰望得好處,災禍就到了; 我等待光明,黑暗便來了。
27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie: prævenerunt me dies afflictionis.
我心裏煩擾不安, 困苦的日子臨到我身。
28 Mœrens incedebam sine furore; consurgens, in turba clamabam.
我沒有日光就哀哭行去; 我在會中站着求救。
29 Frater fui draconum, et socius struthionum.
我與野狗為弟兄, 與鴕鳥為同伴。
30 Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.
我的皮膚黑而脫落; 我的骨頭因熱燒焦。
31 Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.]
所以,我的琴音變為悲音; 我的簫聲變為哭聲。

< Job 30 >