زەبوورەکان 81

1 بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی گتیت. بۆ ئاساف. هەلهەلە لێدەن بۆ خودا ئەوەی هێزمانە، بە خۆشییەوە هاوار بکەن بۆ خودای یاقوب.

Dem Musikmeister, nach der gattitischen. Von Asaph. Jauchzet Gott, der unsere Stärke ist, jubelt dem Gotte Jakobs zu!

2 ئاوازێک بەرز بکەنەوە و دەف بهێنن، سازێکی ناسک لەگەڵ قیسارە.

Stimmt Gesang an und laßt die Handpauke ertönen, die liebliche Zither samt der Harfe.

3 لە جەژنی سەرەمانگ کەڕەنا لێدەن و لە مانگی تابان، بۆ ڕۆژی جەژنەکانمان،

Stoßt am Neumond in die Posaune, am Vollmond auf den Tag unseres Festes.

4 چونکە ئەمە فەرزە لەسەر ئیسرائیل، حوکمی خودای یاقوبە.

Denn das ist eine Satzung für Israel, ein Recht des Gottes Jakobs.

5 لە بنەماڵەی یوسفدا کردی بە یاسا، کە لە خاکی میسر دەریهێنا. گوێمان لە دەنگێک بوو بە زمانێک کە لێی تێنەگەیشتین:

Er hat es als ein Zeugnis in Joseph festgesetzt, als er gegen Ägypten auszog; eine Sprache, die ich zuvor nicht kannte, vernehme ich:

6 «بارم لەسەر شانەکانی لادا، دەستەکانی لە سەبەتە بەربوون.

“Ich habe seinen Nacken von der Last befreit, seine Hände sind des Lastkorbes ledig.

7 لە تەنگانەدا هاوارت کرد، دەربازم کردیت، لەژێر سێبەری هەورەتریشقە وەڵامم دایتەوە، لە مێرگی مەریبا تاقیم کردیتەوە.

“In der Not riefst du mich an und ich rettete dich; ich erhörte dich im Donnergewölk, prüfte dich am Haderwasser. (Sela)

8 ئەی گەلی من، گوێ بگرە، ئاگادارت دەکەمەوە. ئەی ئیسرائیل، خۆزگە گوێت لە من دەگرت!

“Höre, mein Volk, damit ich dich vermahne, Israel, möchtest du auf mich hören!

9 لەنێو ئێوەدا خوداوەندێکی بێگانە نابێت، کڕنۆش بۆ خوداوەندێکی بیانی نابەیت.

“Es soll unter dir kein anderer Gott sein, einen fremden Gott darfst du nicht anbeten.

10 من یەزدانی پەروەردگاری تۆم، کە لە خاکی میسر دەرمهێنای، دەمت بکەوە و پڕی دەکەم.

“Ich, Jahwe, bin dein Gott, der dich aus Ägypten hergeführt hat: thue deinen Mund weit auf, damit ich ihn fülle!

11 «بەڵام گەلەکەم گوێی لە قسەم نەگرت، ئیسرائیل منی نەویست.

“Aber mein Volk hörte nicht auf meine Stimme, und Israel hat mir nicht willfahrt.

12 منیش ئەوانم دایە دەست کەللەڕەقییەکەی خۆیان، بە ڕاوێژی خۆیان هەڵسوکەوت بکەن.

“Da überließ ich sie der Verstocktheit ihres Herzens; sie wandelten nach ihren eigenen Anschlägen.

13 «خۆزگە گەلەکەم بە قسەی منیان دەکرد، ئەگەر ئیسرائیل ڕێگای منیان دەگرتەبەر،

“O daß doch mein Volk auf mich hören, Israel auf meinen Wegen wandeln wollte!

14 هەر زوو دوژمنەکانم بۆ زەلیل دەکردن، دەستم درێژ دەکردە سەر ناحەزانیان!

“Wie leicht wollte ich ihre Feinde demütigen und meine Hand gegen ihre Dränger wenden.

15 ئەوانەی ڕقیان لە یەزدانە، ملکەچی دەبن، هەتاهەتایە کاتی سزایان دەبێت.

“Die Jahwe hassen, müßten ihm schmeicheln, und ihre Zeit sollte ewig währen.

16 باشترین گەنمم دەرخوارد دەدایت، لە تاشەبەردەوە تێر هەنگوینم دەکردیت.»

“Mit dem besten Weizen wollte ich ihn speisen und dich mit Honig aus dem Felsen sättigen.”