زەبوورەکان 104

1 ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. ئەی یەزدانی پەروەردگارم، تۆ زۆر مەزنیت! شکۆمەندی و پایەبەرزیت لەبەرکردووە.

Благосиљај, душо моја, Господа! Господе, Боже мој, велик си веома, обукао си се у величанство и красоту.

2 وەک بەرگ ڕووناکیت پۆشیوە، وەک خێوەت ئاسمانت هەڵداوە،

Обукао си светлост као хаљину, разапео небо као шатор;

3 وەک کاریتە بەیتوونەکەت لەسەر ئاو داناوە. هەوری ئاسمانت کردووەتە گالیسکەت، بەسەر باڵی باوە دەڕۆیت.

Водом си покрио дворове своје, облаке начинио си да су Ти кола, идеш на крилима ветреним.

4 بایەکانت کردووەتە فریشتەکانت، بڵێسەی ئاگر خزمەتکارانت.

Чиниш ветрове да су Ти анђели, пламен огњени да су Ти слуге.

5 زەویت لەسەر بناغەی خۆی دامەزراندووە، هەتاهەتایە نالەقێت.

Утврдио си земљу на темељима њеним, да се не помести на век века.

6 تۆ وەک کراس زەویت بە دەریای قووڵ داپۆشی، لەسەر چیاکان ئاوەکان ڕادەوەستن.

Безданом као хаљином оденуо си је; на горама стоје воде.

7 بەڵام لە سەرزەنشتی تۆ ئاوەکان هەڵاتن، لە گرمەی دەنگی تۆ بە ترسەوە ڕایانکرد،

Од претње Твоје беже, од громовног гласа Твог теку.

8 بەسەر چیاکان کەوتن و شۆڕ بوونەوە ناو دۆڵەکان، بۆ ئەو شوێنەی تۆ بۆت دامەزراندبوون.

Излазе на горе и силазе у долине, на место које си им утврдио.

9 سنوورێکت دانا لێی تێنەپەڕن، نەگەڕێنەوە هەتا زەوی دابپۆشن.

Поставио си међу, преко које не прелазе, и не враћају се да покрију земљу.

10 کانیاو لە شیوەکان دەتەقێنیتەوە، بۆ ئەوەی لەنێوان چیاکاندا بڕۆن.

Извео си изворе по долинама, између гора теку воде.

11 هەموو زیندەوەرێکی دەشتودەر ئاودەدەن، کەرەکێوییەکان تینووێتی خۆیانی پێ دەشکێنن.

Напајају све звери пољске; дивљи магарци гасе жеђ своју.

12 باڵندەی ئاسمان هێلانەی تێدا دەکات، لەناو چڵەکان دەخوێنێت.

На њима птице небеске живе; кроз гране разлеже се глас њихов.

13 لە بەیتوونەکەی خۆتەوە چیاکان ئاو دەدەیت، زەوی لە بەروبوومی کردەوەکانت تێر دەبێت.

Напајаш горе с висина својих, плодовима дела Твојих сити се земља.

14 گیا بۆ ئاژەڵی ماڵی دەڕوێنیت، سەوزە بۆ خزمەتی مرۆڤ، بۆ دەرهێنانی نان لە زەوییەوە.

Дајеш те расте трава стоци, и зелен на корист човеку, да би извадио хлеб из земље.

15 مەی پێ دەبەخشی بۆ ئەوەی دڵی مرۆڤ خۆش بکەی، ڕۆن بۆ درەوشانەوەی زیاتری ڕووی، نان بۆ پتەوکردنی دڵی مرۆڤ.

И вино весели срце човеку, и лице се светли од уља, и хлеб срце човеку крепи.

16 درەختەکانی یەزدان تێر دەبن، ئەو داری ئورزەی لوبنان کە چاندی،

Сите се дрвета Божија, кедри ливански, које си посадио.

17 ئەوەی چۆلەکە هێلانەی تێدا دەکات، لەقلەقیش داری سنەوبەر ماڵیەتی،

На њима птице вију гнезда; станак је родин на јелама.

18 چیای بەرزیش بۆ بزنە کێوی، تاشەبەردەکانیش پەناگای گۆڕهەڵکەنە.

Горе високе дивокозама, камен је уточиште зечевима.

19 مانگت دروستکرد بۆ دیاریکردنی وەرزەکان، خۆریش ئاوابوونی خۆی دەزانێت.

Створио си месец да показује времена, сунце познаје запад свој.

20 تاریکی دادێنێت دەبێت بە شەو، هەموو زیندەوەری دارستان تێیدا دەکەونە جموجۆڵ.

Стереш таму, и бива ноћ, по којој излази све зверје шумско;

21 بەچکە شێر بۆ نێچیر دەنەڕێنن، بۆ داواکردنی خواردنیان لە خودا.

Лавови ричу за пленом, и траже од Бога хране себи.

22 کە ڕۆژ هەڵدێت دەکشێنەوە، لەناو لانەکانیان خۆیان مات دەکەن.

Сунце гране, и они се сакривају и лежу у ложе своје.

23 مرۆڤ دەچێت بۆ ئیشوکاری، بۆ ڕەنجکێشییەکەی هەتا ئێوارە.

Излази човек на посао свој, и на рад свој до вечера.

24 ئەی یەزدان، کردەوەکانت چەندە زۆرن! هەموویت بە دانایی دروستکردووە، زەوی پڕە لە دەستکردی تۆ.

Како је много дела Твојих, Господе! Све си премудро створио; пуна је земља блага Твог.

25 ئەم دەریا گەورە و فراوانە، کە بێشومار گیانداری گەورە و بچووکی تێدا جمەی دێت.

Гле, море велико и широко, ту гмижу без броја, животиња мала и велика;

26 لەوێ کەشتییەکان دەڕۆن، لیڤیاتان، ئەمەی خۆت بەدیت هێناوە بۆ ئەوەی یاری تێدا بکات.

Ту лађе плове, крокодил, ког си створио да се игра по њему.

27 ئەمانە هەمووی چاویان لە تۆیە، بۆ ئەوەی لە کاتی خۆی خواردنیان بدەیتێ،

Све Тебе чека, да им дајеш пићу на време.

28 پێیان دەدەیت و وەریدەگرن، دەستت دەکەیتەوە تێر چاکە دەبن.

Дајеш им, примају; отвориш руку своју, сите се добра.

29 ڕوو وەردەگێڕیت، دەتۆقن، هەناسەیان لێ دەبڕیت، دەمرن، دەگەڕێنەوە بۆ خۆڵی خۆیان.

Одвратиш лице своје, жалосте се; узмеш им дух, гину, и у прах свој враћају се.

30 کاتێک ڕۆحی خۆت دەنێریت، ئەوان بەدیدەهێنرێن، ڕووی زەوی نوێ دەکەیتەوە.

Пошаљеш дух свој, постају, и понављаш лице земљи.

31 با شکۆی یەزدان هەتاهەتایە بەردەوام بێت، با یەزدان بە کارەکانی خۆی دڵخۆش بێت.

Слава Господу увек; нек се весели Господ за дела своја!

32 ئەوەی سەیری زەوی دەکات، لەرز دەیگرێت، دەست دەداتە چیاکان، دووکەڵ دەکەن.

Он погледа на земљу, и она се тресе; дотакне се гора, и диме се.

33 بە درێژایی ژیانم گۆرانی بۆ یەزدان دەڵێم، تاکو ماوم سروود بۆ خودای خۆم دەڵێم.

Певаћу Господу за живота свог; хвалићу Бога свог док сам год.

34 با بیرکردنەوەم شیرین بێت لەلای، منیش بە یەزدان دڵخۆش دەبم.

Нека Му буде мила беседа моја! Веселићу се о Господу.

35 بەڵام با گوناهباران لەسەر زەوی دواییان ببڕێتەوە، با بەدکاران ئیتر نەمێنن. ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. هەلیلویا!

Нека нестане грешника са земље, и безбожника нека не буде више! Благосиљај, душо моја, Господа! Алилуја!