< پەندەکانی سلێمان 3 >

ڕۆڵە، فێرکردنەکەم لەبیر مەکە، فەرمانەکانم لەناو دڵتدا هەڵبگرە، 1
Son min, gløym ikkje læra mi! Lat hjarta varveitsla bodi mine!
چونکە ڕۆژگاری درێژ و ساڵانی ژیان و ئاشتیت بۆ زیاد دەکات. 2
For livetid lang og livs-år i mengd og velferd dei gjev deg i rikaste mål.
با خۆشەویستی نەگۆڕ و دڵسۆزی لێت جیا نەبنەوە، بە ملتەوە گرێیان بدە، لەسەر پەڕەی دڵت بیاننووسە. 3
Lat ei kjærleik og truskap vika frå deg, men bitt deim um halsen på deg, skriv deim på di hjartetavla!
ئینجا پەسەندی و نازناوی چاک بەدەستدەهێنیت لەلای خودا و خەڵک. 4
Då vinn du ynde og fær godt vit for augo på Gud og menneskje.
پڕ بەدڵ پشت بە یەزدان ببەستە و بە تێگەیشتوویی خۆت پشت ئەستوور مەبە. 5
Lit på Herren av heile ditt hjarta men set ikkje lit til ditt vit!
لە هەموو ڕێگاکانت بیناسە، ئەویش ڕێچکەکانت ڕاست دەکات. 6
Tenk på honom i all di ferd! So jamnar han dine vegar.
لەبەرچاوی خۆت، خۆت بە دانا مەزانە، لە یەزدان بترسە و لە بەدکاری بەدووربە. 7
Ver ikkje vis i eigne augo, ottast Herren og vik frå det vonde.
دەبێتە تەندروستی بۆ لەشت و خۆراک بۆ ئێسقانەکانت. 8
Det vert til helsebot for holdet ditt, og kveik for beini dine.
بە سامانت ڕێزی یەزدان بگرە، بە یەکەمین بەرهەمی هەموو خەرمانەکانت. 9
Æra Herren med eiga di og med fyrstegrøda av all di avling.
ئەمبارەکەت پڕ دەبێت هەتا تێری، قەڕابەکەت سەرڕێژ دەبێت لە شەرابی نوێ. 10
Då vert dine lødor rikleg fyllte, og safti renn yver i persorne dine.
ڕۆڵەکەم، بە سووکی تەماشای تەمبێکردنی یەزدان مەکە، ڕقت لە سەرزەنشتی ئەو نەبێتەوە، 11
Son min, ei du vanvyrde Herrens age, og ver ikkje leid for hans refsing!
چونکە ئەوەی یەزدان خۆشیبوێ تەمبێی دەکات و وەک باوکێک بە کوڕ دڵخۆش دەبێت. 12
For Herren agar den han elskar, som ein far med den son han hev kjær.
خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی دانایی دەدۆزێتەوە و بەو کەسەی تێگەیشتن بەدەستدەهێنێت، 13
Sæl den mann som hev funne visdom, og den mann som vinn seg vit!
چونکە قازانجی لە قازانجی زیو باشترە و بەرهەمیشی لە زێڕ. 14
For det er betre å kjøpa visdom enn sylv, og den vinning han gjev, er betre enn gull.
لە یاقووت بەهادارترە و هەرچی ئارەزووی دەکەیت نابێتە هاوتای. 15
Dyrare er han enn perlor, av alle dine skattar er ingen som han.
تەمەنی درێژ لە دەستی ڕاستیدایە و دەوڵەمەندی و ڕێزیش لە دەستی چەپی. 16
Langt liv hev han i høgre handi, og i vinstre rikdom og æra.
ڕێگاکانی ڕێگای خۆشحاڵین و هەموو ڕێڕەوەکانی ئاشتین. 17
Hans vegar er hugnads-vegar, og alle hans stigar er velferd.
درەختی ژیانە بۆ ئەوانەی خۆیان پێوە گرتووە، خۆزگە دەخوازرێت بەوانەی پێی پابەند دەبن. 18
Han er livsens tre for deim som grip han, og dei som held han fast, er sæle.
یەزدان بە دانایی زەوی دامەزراند، بە تێگەیشتنیش ئاسمانی چەسپاند. 19
Med visdom hev Herren grunnfest jordi, med vit hev han laga himmelen.
بە زانیاری ئەو قووڵاییەکان شەق بوون، هەورەکان شەونمیان دڵۆپاند. 20
Ved hans kunnskap fossa vatnet or djupi, og frå skyerne dryp det dogg.
ڕۆڵە، دەست بە دانایی تەواو و سەلیقەوە بگرە، ئەمانە لەبەرچاوت دوورنەکەونەوە، 21
Son min! Slepp ikkje augo av deim, tak vare på visdom og ettertanke!
دەبنە ژیان بۆ تۆ، ملوانکە بۆ جوانی گەردنت. 22
So skal dei vera liv for sjæli di og prydnad um halsen din.
ئەوسا بە ئاسوودەیی بە ڕێگای خۆتدا دەڕۆیت و ساتمە ناکەیت و ناکەویت. 23
Då vandrar du trygt din veg og støyter ikkje din fot.
کاتێک ڕادەکشێیت بێ ترسیت، ڕادەکشێیت و خەوت خۆش دەبێت. 24
Når du legg deg, so kvekk du’kje upp, men du ligg og søv so godt.
نە لە بەڵای کتوپڕ دەترسیت و نە لە ماڵی بەدکاران کە وێران دەبێت، 25
Du skal ikkje ottast for bråstøkk, eller uver som yver ugudlege kjem.
چونکە یەزدان دەبێتە پشتیوانت و پێت لە پێوەبوون دەپارێزێت. 26
For Herren skal vera di tiltru, og han skal vara din fot frå snara.
دەستی چاکە مەگرەوە لەوانەی شایستەی چاکەن، کاتێک لە تواناتدایە بیکەیت. 27
Haldt ei burte det gode frå deim som treng det, når det stend i di magt å gjeva det!
بە کەس مەڵێ: «بڕۆ، دواتر وەرەوە، بەیانی دەتدەمێ،» لە کاتێکدا ئەو شتەت پێیە. 28
Seg ikkje til grannen din: «Gakk og kom att! Eg skal gjeva deg i morgon» - når du hev det no!
پیلانی خراپ لە دژی دراوسێکەت مەگێڕە، لە کاتێکدا ئەو بە دڵنیاییەوە لەلات جێنشین بووە. 29
Tenk ikkje på vondt mot grannen din, når han bur trygt hjå deg!
لەخۆڕایی دژایەتی کەسێک مەکە، ئەگەر خراپەی لەگەڵتدا نەکرد. 30
Trætta ikkje med nokon utan grunn, når han ei hev gjort deg vondt!
بەغیلی بە پیاوی ستەمکار مەبە، هیچ ڕێگایەکی ئەو هەڵمەبژێرە، 31
Ovunda ikkje ein valdsmann, og vel ikkje nokon av alle hans vegar!
چونکە لەلای یەزدان مرۆڤی قەڵپ قێزەونە، بەڵام نهێنی خۆی لەلای سەرڕاستانە. 32
For den falske er ei gruv for Herren, men med ærlege hev han umgang.
نەفرەتی یەزدان لەسەر ماڵی بەدکارە، بەڵام ماڵی ڕاستودروستان بەرەکەتدار دەکات. 33
Herrens forbanning er i huset hjå den gudlause, men heimen åt rettferdige velsignar han.
هەرچەندە گاڵتە بە گاڵتەجاڕان دەکات، بەڵام نیعمەت دەداتە بێفیزەکان. 34
Gjeld det spottarar, so spottar han, men dei audmjuke gjev han nåde.
داناکان ڕێزداری بە میرات دەگرن، بەڵام گێلەکان شەرمەزاری هەڵدەگرن. 35
Vismenner erver æra, men dårer ber med seg skam til løn.

< پەندەکانی سلێمان 3 >