ئەیوب 9
| ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
Job respondió:
| «ڕاستە، دەزانم کە وایە. جا چۆن مرۆڤ لەبەرچاوی خودا ڕاستودروست دەبێت؟ | 2 |
“¡Sí, todo eso lo sé! Pero, ¿cómo puede alguien tener la razón delante Dios?
| ئەگەر بیەوێت مشتومڕی لەگەڵ بکات، ناتوانێت وەڵامی یەک لە هەزار بداتەوە. | 3 |
Si quisieras discutir con Dios, éste podría hacer mil preguntas que nadie puede responder.
| خودا داناییەکی فراوان و توانایەکی زۆری هەیە. کێ هەیە دژایەتی کردبێت و بە سەلامەتی دەرچووبێت؟ | 4 |
Dios es tan sabio y poderoso que nadie podría desafiarlo y ganarle.
| هەژێنەری چیاکانە بێ ئەوەی بەخۆیان بزانن، ئەوەی لە کاتی تووڕەییدا سەرەوژێریان دەکات. | 5 |
“Dios mueve las montañas de repente; las derriba en su ira.
| زەوی لە جێی خۆی لەق دەکات، جا کۆڵەکەکانی دەخاتە بوومەلەرزە. | 6 |
Él sacude la tierra, haciendo temblar sus cimientos.
| فەرمان بە خۆر دەدات، کە هەڵنەیەت، بە ئەستێرەکانیش کە نەدرەوشێنەوە. | 7 |
Él es quien puede ordenar que el sol no salga y que las estrellas no brillen.
| خۆی بە تەنها ئاسمانی لێک کردووەتەوە، بەسەر شەپۆلەکانی دەریادا ڕۆیشتووە. | 8 |
Sólo él es quien extiende los cielos y camina sobre las olas del mar.
| دروستکەری کەلووەکانی ورچ و ڕاوچی و حەوتەوانە و ئەو کەلووانەیە کە لە باشووری زەوی دەبینرێن. | 9 |
Él hizo las constelaciones de la Osa, de Orión, de las Pléyades y las estrellas del cielo austral.
| کاری مەزنی بەم جۆرەی کردووە کە لە سەرووی بیرکردنەوەن، هێندە پەرجوو کە لە ژماردن نایەن. | 10 |
Él es quien hace cosas increíbles que están más allá de nuestro entendimiento, cosas maravillosas que son incontables.
| کاتێک بەسەرمدا دەڕوات نایبینم، کاتێک تێدەپەڕێت هەستی پێ ناکەم! | 11 |
“Pero cuando pasa junto a mí, no lo veo; cuando camina hacia adelante, es invisible para mí.
| ئەگەر شتێکمان لێ بستێنێت کێ دەتوانێت بەرەنگاری بێتەوە؟ کێ پێی دەڵێت:”ئەوە چی دەکەیت؟“ | 12 |
Si él quita, ¿Quién podrá impedírselo? ¿Quién va a preguntarle: ‘Qué haces’?
| خودا تووڕەیی خۆی ناگێڕێتەوە، یارمەتیدەرانی ڕەهەڤ لە ژێریدا دەچەمێنەوە. | 13 |
Dios no refrena su ira, y aplasta a los ayudantes de Rahab.
| «ئیتر من چۆن وەڵامی بدەمەوە و چۆن وشە هەڵبژێرم بۆ وەڵامدانەوەی؟ | 14 |
“Así que, ¡cuánto menos podría responder a Dios, o elegir mis palabras para discutir con él!
| ئەگەر ڕاستودروستیش بم، ناتوانم وەڵامی بدەمەوە، بەڵکو داوای بەزەیی لە دادوەرم دەکەم. | 15 |
Aunque tenga razón, no puedo responderle. Debo implorar la misericordia de mi juez.
| ئەگەر بانگی بکەم، ئەویش وەڵامم بداتەوە، باوەڕ ناکەم کە گوێی بۆ دەنگم شل بکات، | 16 |
Aunque lo llamara para que viniera y él respondiera, no creo que me escuchara.
| بەڵکو ئەو بە زریان تێکمدەشکێنێت و بەبێ هۆ برینەکانم زۆر دەکات. | 17 |
“Me golpea con vientos de tormenta; me hiere una y otra vez, sin dar razón.
| ناهێڵێت هەناسە بدەم، بەڵام لە تاڵی تێرم دەکات. | 18 |
No me da la oportunidad ni siquiera de recuperar el aliento; en cambio, llena mi vida de amargo sufrimiento.
| ئەگەر تاقیکردنەوەی هێز بێت، ئەو بەهێزترینە! ئەگەر کێشەی دادگا بێت، کێ دەتوانێت بانگی بکات؟ | 19 |
Si de fuerza se trata, Dios es el más fuerte. Si es cuestión de justicia, entonces ¿quién fijará un tiempo para mi caso?
| ئەگەر بێتاوان بم دەمم تاوانبارم دەکات، ئەگەر بێ کەموکوڕیش بم، دەیسەلمێنێت تاوانبارم. | 20 |
Aunque tenga razón, mi propia boca me condenaría; aunque sea inocente, él demostraría que estoy equivocado.
| «هەرچەندە من بێ کەموکوڕیم، بەڵام بایەخ بە ژیانی خۆم نادەم؛ ڕقم لە ژیانم دەبێتەوە. | 21 |
¡Soy inocente! No me importa lo que me pase. ¡Odio mi vida!
| ”خودا کۆتایی بە چاک و بە خراپ دەهێنێت.“لەبەر ئەوە گوتم: بەلامەوە هەردووکیان وەک یەکن، | 22 |
Por eso digo: ‘A Dios le da igual. Él destruye tanto al inocente como al malvado’.
| ئەگەر کارەساتی لەناکاو مردن بهێنێت، بە نائومێدیی بێتاوان پێدەکەنێت. | 23 |
Cuando el desastre golpea de repente, se burla de la desesperación de los inocentes.
| کە خاکێک درابێت بە دەست بەدکارەوە، ئەوا پەردە بەسەر ڕووی دادوەرەکانی دەدات، ئەگەر ئەو نەبێت، ئەی کێیە؟ | 24 |
La tierra ha sido entregada al malvado; él ciega los ojos de los jueces; y si no es él, entonces ¿quién?
| «ڕۆژگارم خێراترە لە کەسێک کە ڕادەکات، گوزەر دەکات و چێژی لێ نابینم. | 25 |
Los días de mi vida corren como un corredor, pasando a toda prisa sin que yo vea ninguna felicidad.
| وەک چۆن کەشتی زەل ڕووبار دەبڕێت هەروەک هەڵۆیەک کە دەنیشێتە سەر نێچیرەکەی. | 26 |
Pasan como veloces veleros, como el águila que se abalanza sobre su presa.
| ئەگەر بڵێم:”سکاڵاکەی خۆم فەرامۆش دەکەم و واز لە ڕووگرژی دەهێنم و زەردەخەنە دەخەمە سەر لێوەکانم،“ | 27 |
“Si me dijera a mí mismo: ‘Olvidaré mis quejas; dejaré de llorar y seré feliz’,
| لەگەڵ ئەوەشدا لە هەموو ئازارەکانم دەترسم، چونکە دەزانم بێتاوانم ناکەیت. | 28 |
seguiría aterrado por todo mi sufrimiento, porque tú, Dios, no dirás que soy inocente.
| من تاوانبار دەکرێم، ئیتر بۆچی بەخۆڕایی خۆم ماندوو بکەم؟ | 29 |
Ya que estoy condenado, ¿qué sentido tiene discutir?
| ئەگەر بە بەفراو خۆم بشۆم و دەستەکانم بە ئەسپۆن پاک بکەمەوە، | 30 |
¡Aunque me lavara con agua pura de la montaña y me limpiara las manos con jabón,
| لەناو چاڵێک ڕیخ نوقومم دەکەیت، تەنانەت جلوبەرگەکەم قێزم لێ دەکەنەوە. | 31 |
me arrojarías a un pozo de lodo de modo que hasta mis propias ropas me odiarían!
| «ئەو وەک من مرۆڤ نییە هەتا وەڵامی بدەمەوە و لە دادگا ڕووبەڕووی یەک ببینەوە. | 32 |
Porque Dios no es un ser mortal como yo, no puedo defenderme ni llevarlo a juicio.
| خۆزگە ناوبژیوانێک لەنێوانمان دەبوو، دەستی لەسەر هەردووکمان دادەنا، | 33 |
Si hubiera un árbitro ¡que pudiera reunirnos a los dos!
| تاوەکو کوتەکەکەی خودام لەسەر هەڵبگرێت و ترسەکەی نەمتۆقێنێت. | 34 |
¡Ojalá Dios dejara de golpearme con su vara y de aterrorizarme!
| ئەو کاتە قسەم دەکرد و لێی نەدەترسام، چونکە من بەو شێوەیە نیم کە ئەو لێم تێگەیشتووە.» | 35 |
Entonces podría hablar sin tener miedo; pero como lo tengo, no puedo!”
