< ئەیوب 6 >

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: 1
Respondens autem Iob, dixit:
«خۆزگە دەتوانرا خەم و پەژارەکەم بکێشن و هەموو دەرد و بەڵاکەم بخەنە تای تەرازووەوە! 2
Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
بێگومان لە لمی دەریا قورستر دەبوو، لەبەر ئەوە بە هەڵەشەیی قسەم کرد. 3
Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
تیرەکانی خودای هەرە بەتوانا لە مندان و ڕۆحم لە ژەهراوەکەیان دەخواتەوە؛ بەڵا تۆقێنەرەکانی خودا لە دژی من ڕیزیان بەستووە. 4
Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
ئایا کەرەکێوی کە گیای هەبێت دەزەڕێنێت، یان گا لەسەر ئالیکەکەی دەقۆڕێنێت؟ 5
Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
ئایا خواردنێکی بێ تام بەبێ خوێ دەخورێت، یان لینجاوی پاڵپینە تامی هەیە؟ 6
Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
من قێز لەو خواردنانە دەکەمەوە، نەفسم ڕەتیان دەکاتەوە دەستیان لێ بدەم. 7
Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.
«خۆزگە داواکارییەکەم دەهاتە دی و ئەوەی چاوەڕێم دەکرد خودا پێی دەدام، 8
Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
کە خودا ڕازی بێت وردوخاشم بکات و دەستی لێم بکاتەوە تاوەکو ژیانم ببڕێتەوە! 9
Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
هەرچەندە ئازارەکانم دەستم لێ ناپارێزن، بەڵام هەتا ئێستاش دڵنەواییەکەم ئەمەیە، کە نکۆڵیم لە وشەکانی خودا پیرۆزەکە نەکردووە. 10
Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
«هێزی من چییە هەتا چاوەڕوان بم و کۆتاییم چییە هەتا دانبەخۆمدا بگرم؟ 11
Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
ئایا هێزم هێزی بەردە؟ یان گۆشتم بڕۆنزە؟ 12
Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
سەرکەوتن لە من دوورکەوتووەتەوە، ئایا هیچ لە دەسەڵاتی مندا هەیە؟ 13
Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
«ئەگەر کەسێک خۆشەویستی بۆ هاوڕێکەی دەرنەبڕێت، ئەوا ڕێزی خودای هەرە بەتواناشی نەگرتووە. 14
Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
بەڵام براکانم وەک جۆگەی ئاو پشتیان لێکردم، وەک جۆگەی ناو دۆڵەکان پڕن و بەسەر کەنارەکانیاندا دەڕژێن. 15
Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
کاتێک لێڵن لەبەر شەختە بەفر تێیاندا دەتوێتەوە، 16
Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
بەڵام کە دەڕۆن کۆتاییان پێ دێت، کە گەرما داهات لە شوێنی خۆیان وشک دەبن. 17
Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.
کاروانەکان لە ڕێگای خۆیان لا دەدەن، دەچنە ناو چۆڵەوانی و لەناودەچن. 18
Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
کاروانەکانی تێما بۆی دەگەڕێن، بازرگانەکانی شەبا هیوادارن کە بیدۆزنەوە، 19
Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
کە هاتنە لای بێ ئومێد بوون، بێزار بوون، چونکە متمانەیان پێی کردبوو. 20
Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
ئێستا ئێوەش وەک ئەوتان لێهاتووە، سوودتان نییە، بینیتان کە چیم بەسەرهاتووە ئێوە تۆقین. 21
Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
ئایا هیچ کاتێک پێم گوتن:”لە پێناوی من شتێک بدەن، بە سامانی خۆتان بمکڕنەوە، 22
Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
لە دەستی دوژمن دەربازم بکەن، لە دەستی ستەمکار بمکڕنەوە؟“ 23
Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
«فێرم بکەن، من بێدەنگ دەبم، تێمبگەیەنن لە چ شتێک گومڕا بووم! 24
Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
ئای، قسەی ڕاست چەند بریندارکەرە! بەڵام ئەو بەڵگانەی کە دەیانهێننەوە چی دەسەلمێنن؟ 25
Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
ئایا لەسەر قسەکانم سەرزەنشتم دەکەن، ئەوەی دەیڵێم بە با دەڕوات؟ 26
Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
بەڵکو ئێوە هەتیو دەفرۆشن و چاڵ بۆ هاوڕێی خۆتان هەڵدەکەنن. 27
Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
«ئێستا باش تێم بڕوانن، چونکە من لە ڕووی ئێوەدا درۆ ناکەم. 28
Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
تکایە پاشگەز بنەوە! ستەمم لێ مەکەن، ئەگینا ڕاستودروستییەکەم دەخەنە گومانەوە. 29
Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
ئایا بەدکاری لەسەر زاری منە، یان زمانم تامی خراپەکاری جیا ناکاتەوە؟ 30
Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.

< ئەیوب 6 >