ئەیوب 22

1 ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە:

And Eliphaz the Temanite answereth and saith: —

2 «ئایا مرۆڤ سوودی بۆ خودا هەیە؟ تەنانەت کەسێکی دانا، ئایا سوودی بۆ خودا هەیە؟

To God is a man profitable, Because a wise man to himself is profitable?

3 ئایا خۆشی تێدایە بۆ توانادارەکە کە تۆ ڕاستودروست بیت؟ ئەگەر ڕەفتارەکەشت بێ کەموکوڕی بێت، ئایا قازانجی بۆ خودا تێدایە؟

Is it a delight to the Mighty One That thou art righteous? is it gain, That thou makest perfect thy ways?

4 «ئایا لەسەر لەخواترسییەکەت سەرزەنشتت دەکات و تۆ دەداتە دادگا؟

Because of thy reverence Doth He reason [with] thee? He entereth with thee into judgment:

5 ئایا خراپەکانت زۆر نین و تاوانەکانیشت بێ کۆتایی نین؟

Is not thy wickedness abundant? And there is no end to thine iniquities.

6 بەبێ هۆ بارمتەت لە برای خۆت وەرگرت و جلت لەبەر داکەند ڕووتت کردەوە.

For thou takest a pledge of thy brother for nought, And the garments of the naked Thou dost strip off.

7 ئاوت نەدا بە تینوو و ئامادە نەبووی نان بدەیتە برسی،

Thou causest not the weary to drink water, And from the hungry thou withholdest bread.

8 هەرچەندە تۆ خاوەن زەوی و پیاوێکی بە توانا بووی، کە وەک کەسێکی ناودار تێدا نیشتەجێ بوو.

As to the man of arm — he hath the earth, And the accepted of face — he dwelleth in it.

9 بێوەژنانت بە دەستبەتاڵی بەڕێکرد و دەستی هەتیوانت شکاند.

Widows thou hast sent away empty, And the arms of the fatherless are bruised.

10 لەبەر ئەوە چواردەورت تەڵەیە و ترسی لەناکاو دەتتۆقێنێت،

Therefore round about thee [are] snares, And trouble thee doth fear suddenly.

11 لەبەر ئەوەش ئەوەندە تاریک بووە کە نابینیت و لافاوێک داتدەپۆشێت.

Or darkness — thou dost not see, And abundance of waters doth cover thee.

12 «ئایا خودا لە بەرزی ئاسمان نییە؟ سەیری لووتکەی ئەستێرەکان بکە چەند خۆیان بڵند گرتووە!

Is not God high [in] heaven? And see the summit of the stars, That they are high.

13 بەڵام تۆ دەڵێیت:”خودا چی دەزانێت؟ ئایا لە پشت هەوری ڕەشەوە دادوەری دەکات؟

And thou hast said, 'What — hath God known? Through thickness doth He judge?

14 هەورەکان پەردەن بۆ ئەو ئیتر نامانبینێت کە بەسەر بازنەی ئاسمان هاتوچۆ دەکات.“

Thick clouds [are] a secret place to Him, And He doth not see;' And the circle of the heavens He walketh habitually,

15 ئایا تۆش بەو ڕێگا کۆنەدا دەڕۆیت کە خراپەکاران پێیدا ڕۆیشتوون؟

The path of the age dost thou observe, That men of iniquity have trodden?

16 ئەوانەی پێشوەخت دەستیان بەسەردا گیرا، ڕووبار بەسەر بناغەکەیاندا ڕژا.

Who have been cut down unexpectedly, A flood is poured out on their foundation.

17 ئەوانەی بە خودایان گوت:”لێمان دوور بکەوە! خودای هەرە بەتوانا چیمان لەگەڵ دەکات؟“

Those saying to God, 'Turn aside from us,' And what doth the Mighty One to them?

18 بەڵام ئەو بوو کە ماڵەکانی ئەوانی پڕکردووە لە خێروخۆشی، با ڕاوێژی خراپەکاران لێم دوور بێت.

And he hath filled their houses [with] good: (And the counsel of the wicked Hath been far from me.)

19 ڕاستودروستان کە وێرانییان دەبینن، دڵخۆش دەبن، بێگەردیش گاڵتەیان پێ دەکات:

See do the righteous and they rejoice, And the innocent mocketh at them,

20 ”بێگومان بەرهەڵستکارانمان لەناودەچن و سامانەکەشیان ئاگر دەیخوات.“

'Surely our substance hath not been cut off, And their excellency hath fire consumed.'

21 «تکایە لەگەڵ خودا ڕێک بکەوە و لە ئاشتی بە، بەمە خێرۆخۆشیت بۆ دێت.

Acquaint thyself, I pray thee, with Him, And be at peace, Thereby thine increase [is] good.

22 تکایە فێرکردنەکان لە دەمیەوە وەربگرە و قسەکانی بخە دڵتەوە.

Receive, I pray thee, from His mouth a law, And set His sayings in thy heart.

23 ئەگەر بگەڕێیتەوە بۆ لای خودای هەرە بەتوانا بنیاد دەنرێیتەوە، ئەگەر ستەم لە چادرەکەت دووربخەیتەوە،

If thou dost return unto the Mighty Thou art built up, Thou puttest iniquity far from thy tents.

24 ئەگەر زێڕ فڕێبدەیتە سەر خۆڵ و زێڕی ئۆفیر بۆ ناو بەردی شیوەکان،

So as to set on the dust a defence, And on a rock of the valleys a covering.

25 ئەو کاتە توانادارەکە دەبێت بە زێڕەکەت و بە زیوی گرانبەها بۆ تۆ.

And the Mighty hath been thy defence, And silver [is] strength to thee.

26 بێگومان ئیتر خۆشی لە توانادارەکە دەبینیت، ڕووت لە خودا دەکەیت.

For then on the Mighty thou delightest thyself, And dost lift up unto God thy face,

27 نوێژی بۆ دەکەیت و گوێت لێ دەگرێت، نەزرەکانت بەجێدەهێنیت.

Thou dost make supplication unto Him, And He doth hear thee, And thy vows thou completest.

28 بڕیار دەدەیت و بۆت جێبەجێ دەبێت، بەسەر ڕێگاکانت ڕووناکی دەدرەوشێتەوە.

And thou decreest a saying, And it is established to thee, And on thy ways hath light shone.

29 کاتێک خەڵک دەکەون تۆ دەڵێیت:”هەڵیانبستێنەوە!“ئەوا خودا ماتومەلوولەکان ڕزگار دەکات.

For they have made low, And thou sayest, 'Lift up.' And the bowed down of eyes he saveth.

30 تەنانەت ئەو کەسەی کە بێگەرد نییە دەربازی دەکات، بەهۆی دەستپاکییەکەت دەرباز دەبێت.»

He delivereth the not innocent, Yea, he hath been delivered By the cleanness of thy hands.