دووەم ساموئێل 22

1 داود ئەم سروودەی بۆ یەزدان گوت، دوای ئەوەی یەزدان لە دەستی هەموو دوژمنەکانی و لە دەستی شاول ڕزگاری کرد.

E falou David ao Senhor as palavras deste cântico, no dia em que o Senhor o livrou das mãos de todos os seus inimigos e das mãos de Saul.

2 گوتی: «یەزدان تاشەبەردی منە، قەڵا و دەربازکەرمە،

Disse pois: O Senhor é o meu rochedo, e o meu lugar forte, e o meu libertador.

3 خودام ئەو تاشەبەردەیە کە پەنای بۆ دەبەم، قەڵغان و هێزی ڕزگاریمە، پەناگا و حەشارگەمە، ڕزگارکەری منە، لە ستەم ڕزگارم دەکات.

Deus é o meu rochedo, nele confiarei: o meu escudo, e a força da minha salvação, o meu alto retiro, e o meu refúgio. O meu Salvador, de violência me salvaste.

4 «لە یەزدان دەپاڕێمەوە، ئەوەی کە شایانی ستایشە، لە دوژمنەکانم ڕزگار دەبم،

O Senhor, digno de louvor, invoquei, e de meus inimigos fiquei livre.

5 چونکە شەپۆلی مەرگ منی پێچایەوە، لێشاوی لەناوچوون زەندەقی بردم،

Porque me cercaram as ondas de morte: as torrentes de Belial me assombraram.

6 پەتی جیهانی مردووان بە دەورمدا تەنراوە، داوی مردن لەبەردەمم دانراوە. (Sheol h7585)

Cordas do inferno me cingiram; encontraram-me laços de morte. (Sheol h7585)

7 «لە تەنگانەمدا لە یەزدان پاڕامەوە، هاوارم بردە بەر خودام، لە پەرستگاکەیەوە گوێی لە دەنگی من بوو، گوێی لە هاوارم بوو.

Estando em angústia, invoquei ao Senhor, e a meu Deus clamei: do seu templo ouviu ele a minha voz, e o meu clamor chegou aos seus ouvidos.

8 ئینجا زەوی لەرزی و هەژا، بناغەکانی ئاسمان ڕاژەنین، لە تووڕەیی ئەو لەرزین.

Então se abalou e tremeu a terra, os fundamentos dos céus se moveram e abalaram, porque ele se irou.

9 دووکەڵ لە لووتی بەرزبووەوە، ئاگرێکی لووشدەر لە دەمی هاتە دەرەوە، وەک ژیلەمۆی پشکۆی داگیرساو بوو.

Subiu o fumo de seus narizes, e da sua boca um fogo devorador: carvões se incenderam dele.

10 ئاسمانی شەق کرد و دابەزییە خوارەوە، هەوری تاریک لەژێر پێی بوو.

E abaixou os céus, e desceu: e uma escuridão havia debaixo de seus pés.

11 سواری کەڕوب بوو و فڕی، بەسەر باڵی بادا بەرزبووەوە.

E subiu sobre um cherubim, e voou: e foi visto sobre as asas do vento.

12 تاریکی کردە ڕەشماڵ لە دەوری خۆی، هەوری تاریکی پڕ بارانی ئاسمان.

E por tendas pôs as trevas ao redor de si: ajuntamento de águas, nuvens dos céus.

13 لە ڕۆشنایی ئامادەبوونی ئەو پشکۆ ئاگرەکان داگیرسان.

Pelo resplendor da sua presença brasas de fogo se accendem.

14 یەزدان لە ئاسمانەوە گرماندی، ئەو خودایەی هەرەبەرزە دەنگی خۆی لەرزاندەوە.

Trovejou desde os céus o Senhor: e o altíssimo fez soar a sua voz.

15 تیرەکانی هاویشت و بڵاوەی بە دوژمنەکانی کرد، بە بروسکەی گەورە پەرێشانی کردن.

E disparou flechas, e os dissipou: raios e os perturbou.

16 بنی دەریا دەرکەوت، بناغەکانی زەوی ئاشکرا بوون، لە سەرزەنشتی یەزدان، لە گەرمی هەناسەی لووتی.

E apareceram as profundezas do mar, os fundamentos do mundo se descobriram: pela repreensão do Senhor, pelo sopro do vento dos seus narizes.

17 «لە بەرزاییەوە دەستی درێژکرد و منی گرت، لەناو ئاوە قووڵەکانەوە دەریهێنام.

Desde o alto enviou, e me tomou: tirou-me das muitas águas.

18 لە دوژمنە بە تواناکەم ڕزگاری کردم، لە ناحەزەکانم کە زۆر لە من بەهێزتر بوون.

Livrou-me do meu possante inimigo, e daqueles que me tinham ódio, porque eram mais fortes do que eu.

19 لە ڕۆژی لێقەومانم هاتنە سەرم، بەڵام یەزدان پشت و پەنام بوو.

Encontraram-me no dia da minha calamidade: porém o Senhor se fez o meu esteio.

20 منی هێنایە دەرەوە بۆ جێگایەکی پان و بەرین، ڕزگاری کردم، چونکە دڵخۆشە پێم.

E tirou-me à largura, e arrebatou-me dali; porque tinha prazer em mim.

21 «یەزدان بەگوێرەی ڕاستودروستیم پاداشتی داومەتەوە، بەگوێرەی دەستپاکیم ڕێزداری کردووم،

Recompensou-me o Senhor conforme à minha justiça: conforme à pureza de minhas mãos me retribuiu.

22 چونکە من ڕێچکەی یەزدانم گرتووەتەبەر، لە خودای خۆم یاخی نەبووم.

Porque guardei os caminhos do Senhor: e não me apartei impiamente do meu Deus.

23 هەموو حوکمەکانی لەبەرچاومدان، لە فەرزەکانی لام نەداوە.

Porque todos os seus juízos estavam diante de mim: e de seus estatutos me não desviei.

24 لەبەردەمی ئەو بێ کەموکوڕی بووم و خۆم لە گوناه پاراستووە.

Porém fui sincero perante ele: e guardei-me da minha iniquidade.

25 یەزدان بەگوێرەی ڕاستودروستیم پاداشتی داومەتەوە، بەگوێرەی دەستپاکیم لەبەردەمی.

E me retribuiu o Senhor conforme à minha justiça, conforme à minha pureza diante dos seus olhos.

26 «لەگەڵ دڵسۆزەکان دڵسۆزی دەنوێنیت، لەگەڵ ئەوانەی بێ کەموکوڕین چاکی دەنوێنیت،

Com o benigno te mostras benigno: com o varão sincero te mostras sincero.

27 لەگەڵ پاکەکان پاکی دەنوێنیت، بەڵام لەگەڵ خوارەکان زیرەکی دەنوێنیت.

Com o puro te mostras puro: mas com o perverso te mostras avesso.

28 تۆ خەڵکی بێفیز ڕزگار دەکەیت، بەڵام چاوەکانت لەسەر لووتبەرزانە، دەیانشکێنیت.

E o povo aflito livras: mas teus olhos são contra os altivos, e tu os abaterás.

29 ئەی یەزدان، تۆ چرای منیت، یەزدان تاریکیم ڕووناک دەکاتەوە.

Porque tu, Senhor, és a minha candeia: e o Senhor esclarece as minhas trevas.

30 بە یارمەتی تۆ دەتوانم لەشکرێک تێکبشکێنم، لەگەڵ خودای خۆم دەتوانم بەسەر شووراکاندا سەربکەوم.

Porque contigo passo pelo meio dum esquadrão: pelo meu Deus salto um muro.

31 «ڕێبازی خودا تەواوە، بەڵێنی یەزدان بێگەردە، ئەو قەڵغانە بۆ هەموو ئەوانەی پەنای بۆ دەبەن.

O caminho de Deus é perfeito, e a palavra do Senhor refinada; e é o escudo de todos os que nele confiam.

32 لە یەزدان بەولاوە کێ خودایە؟ لە خودامان بەولاوە کێ تاشەبەردەکەیە؟

Porque, quem é Deus, senão o Senhor? e quem é rochedo, senão o nosso Deus?

33 خودایە ئەوەی بە هێز پاڵپشتیم دەکات، بە تەواوی ڕێگام لەبەردەمدا دەکاتەوە.

Deus é a minha fortaleza e a minha força, e ele perfeitamente desembaraça o meu caminho.

34 پێیەکانم وەک پێی ئاسک لێ دەکات، لەسەر بەرزایی ڕامدەگرێت.

Faz ele os meus pés como os das cervas, e me põe sobre as minhas alturas.

35 مەشق بە دەستەکانم دەکات بۆ جەنگ، تاکو بتوانم بە بازووم کەوانی بڕۆنز بچەمێنمەوە.

Instrui as minhas mãos para a peleja, de maneira que um arco de cobre se quebra pelos meus braços.

36 تۆ قەڵغانی ڕزگاریی خۆتت پێ بەخشیوم، هاوکاریت گەورەم دەکات.

Também me deste o escudo da tua salvação, e pela tua brandura me vieste a engrandecer.

37 جێی هەنگاوەکانم تەخت و فراوان دەکەیت، تاکو پێم نەخلیسکێت.

Alargaste os meus passos debaixo de mim, e não vacilaram os meus artelhos.

38 «دوژمنەکانم ڕاونا و وردوخاشم کردن، هەتا لەناوم نەبردن نەگەڕامەوە.

Persegui os meus inimigos, e os derrotei, e nunca me tornei até que os consumisse.

39 لەناوم بردن و وردوخاشم کردن، ئیتر نەیانتوانی هەستنەوە، لەژێر پێم کەوتن.

E os consumi, e os atravessei, de modo que nunca mais se levantaram, mas cairam debaixo dos meus pés.

40 کەمەری منت توند کرد بۆ جەنگ، وات لە بەرهەڵستکارانی من کرد لەبەر پێم کڕنۆش ببەن.

Porque me cingiste de força para a peleja, fizeste abater-se debaixo de mim os que se levantaram contra mim.

41 دوژمنەکانم پشتیان تێ کردم و ڕایانکرد، من ناحەزەکانی خۆمم لەناوبرد.

E deste-me o pescoço de meus inimigos, daqueles que me tinham ódio, e os destruí.

42 هاواریان هێنا، بەڵام ڕزگارکەر نەبوو، هاواریان بۆ یەزدان برد، بەڵام بە دەنگیانەوە نەچوو.

Olharam, porém não houve libertador: sim, para o Senhor, porém não lhes respondeu.

43 وەک تۆزی زەوی ئەوانم هاڕی، وەک قوڕی سەر ڕێگا پێم خستە سەریان و پێشێلم کردن.

Então os moí como o pó da terra; como a lama das ruas os trilhei e dissipei.

44 «لە هێرشی گەلان ڕزگارت کردم، تۆ منت بە سەرۆکی نەتەوەکان هێشتەوە. گەلێک کە نەمدەناسین خزمەتم دەکەن،

Também me livraste das contendas do meu povo; guardaste-me para cabeça das nações; o povo que não conhecia me servirá.

45 بێگانەکان ملکەچیم بۆ دەنوێنن، هەرکە دەنگم دەبیستن گوێڕایەڵم دەبن.

Os filhos de estranhos se me sujeitaram; ouvindo a minha voz, me obedeceram.

46 بێگانەکان ورە بەر دەدەن و بە لەرزەوە لە قەڵاکانیان دێنە دەرەوە.

Os filhos de estranhos descairam; e, cingindo-se, sairam dos seus encerramentos.

47 «یەزدان زیندووە، ستایش بۆ تاشەبەردەکەم! خودای ڕزگارکەرم تاشەبەردەکەیە، پایەبەرزە!

Vive o Senhor, e bendito seja o meu rochedo; e exaltado seja Deus, a rocha da minha salvação:

48 خودایە کە تۆڵەم بۆ دەکاتەوە، گەلان ملکەچی من دەکات،

O Deus que me dá inteira vingança, e sujeita os povos debaixo de mim.

49 لە چنگی دوژمنەکانم دەرمدەهێنێت. پایەبەرزی کردم بەسەر ناحەزانم، لە دەست کەسە توندوتیژەکان ڕزگارت کردم.

E o que me tira dentre os meus inimigos: e tu me exaltas sobre os que contra mim se levantam; do homem violento me livras.

50 لەبەر ئەوە ئەی یەزدان، لەنێو نەتەوەکاندا ستایشت دەکەم، گۆرانی ستایش بۆ ناوت دەڵێم.

Por isso, ó Senhor, te louvarei entre as gentes, e entoarei louvores ao teu nome.

51 «سەرکەوتنی گەورە بە پاشای خۆی دەبەخشێت، خۆشەویستی نەگۆڕ بەسەر دەستنیشانکراوەکەیدا دەبارێنێت، بۆ سەر داود و نەوەکانی بۆ هەتاهەتایە.»

Ele é a torre das salvações do seu rei, e usa de benignidade com o seu ungido, com David, e com a sua semente para sempre.