< 잠언 10 >

1 솔로몬의 잠언이라 지혜로운 아들은 아비로 기쁘게 하거니와 미련한 아들은 어미의 근심이니라
Filius sapiens lætificat patrem: filius vero stultus mœstitia est matris suæ.
2 불의의 재물은 무익하여도 의리는 죽음에서 건지느니라
Nil proderunt thesauri impietatis: iustitia vero liberabit a morte.
3 여호와께서 의인의 영혼은 주리지 않게 하시나 악인의 소욕은 물리치시느니라
Non affliget Dominus fame animam iusti, et insidias impiorum subvertet.
4 손을 게으르게 놀리는 자는 가난하게 되고 손이 부지런한 자는 부하게 되느니라
Egestatem operata est manus remissa: manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos: idem autem ipse sequitur aves volantes.
5 여름에 거두는 자는 지혜로운 아들이나 추수 때에 자는 자는 부끄러움을 끼치는 아들이니라
Qui congregat in messe, filius sapiens est: qui autem stertit æstate, filius confusionis.
6 의인의 머리에는 복이 임하거늘 악인의 입은 독을 머금었느니라
Benedictio Domini super caput iusti: os autem impiorum operit iniquitas.
7 의인을 기념할 때에는 칭찬하거니와 악인의 이름은 썩으리라
Memoria iusti cum laudibus: et nomen impiorum putrescet.
8 마음이 지혜로운 자는 명령을 받거니와 입이 미련한 자는 패망하리라
Sapiens corde præcepta suscipit: stultus cæditur labiis.
9 바른 길로 행하는 자는 걸음이 평안하려니와 굽은 길로 행하는 자는 드러나리라
Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter: qui autem depravat vias suas, manifestus erit.
10 눈짓하는 자는 근심을 끼치고 입이 미련한 자는 패망하느니라
Qui annuit oculo, dabit dolorem: et stultus labiis verberabitur.
11 의인의 입은 생명의 샘이라도 악인의 입은 독을 머금었느니라
Vena vitæ, os iusti: et os impiorum operit iniquitatem.
12 미움은 다툼을 일으켜도 사랑은 모든 허물을 가리우느니라
Odium suscitat rixas: et universa delicta operit charitas.
13 명철한 자의 입술에는 지혜가 있어도 지혜없는 자의 등을 위하여는 채찍이 있느니라
In labiis sapientis invenitur sapientia: et virga in dorso eius qui indiget corde.
14 지혜로운 자는 지식을 간직하거니와 미련한 자의 입은 멸망에 가까우니라
Sapientes abscondunt scientiam: os autem stulti confusioni proximum est.
15 부자의 재물은 그의 견고한 성이요 가난한 자의 궁핍은 그의 패망이니라
Substantia divitis, urbs fortitudinis eius: pavor pauperum, egestas eorum.
16 의인의 수고는 생명에 이르고 악인의 소득은 죄에 이르느니라
Opus iusti ad vitam: fructus autem impii ad peccatum.
17 훈계를 지키는 자는 생명길로 행하여도 징계를 버리는 자는 그릇 가느니라
Via vitæ, custodienti disciplinam: qui autem increpationes relinquit, errat.
18 미워함을 감추는 자는 거짓의 입술을 가진 자요 참소하는 자는 미련한 자니라
Abscondunt odium labia mendacia: qui profert contumeliam, insipiens est.
19 말이 많으면 허물을 면키 어려우나 그 입술을 제어하는 자는 지혜가 있느니라
In multiloquio non deerit peccatum: qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.
20 의인의 혀는 천은과 같거니와 악인의 마음은 가치가 적으니라
Argentum electum, lingua iusti: cor autem impiorum pro nihilo.
21 의인의 입술은 여러 사람을 교육하나 미련한 자는 지식이 없으므로 죽느니라
Labia iusti erudiunt plurimos: qui autem indocti sunt, in cordis egestate morientur.
22 여호와께서 복을 주시므로 사람으로 부하게 하시고 근심을 겸하여 주지 아니하시느니라
Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.
23 미련한 자는 행악으로 낙을 삼는 것 같이 명철한 자는 지혜로 낙을 삼느니라
Quasi per risum stultus operatur scelus: sapientia autem est viro prudentia.
24 악인에게는 그의 두려워하는 것이 임하거니와 의인은 그 원하는 것이 이루어지느니라
Quod timet impius, veniet super eum: desiderium suum iustus dabitur.
25 회리바람이 지나가면 악인은 없어져도 의인은 영원한 기초 같으니라
Quasi tempestas transiens non erit impius: iustus autem quasi fundamentum sempiternum.
26 게으른 자는 그 부리는 사람에게 마치 이에 초 같고 눈에 연기 같으니라
Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his, qui miserunt eum.
27 여호와를 경외하면 장수하느니라 그러나 악인의 연세는 짧아지느니라
Timor Domini apponet dies: et anni impiorum breviabuntur.
28 의인의 소망은 즐거움을 이루어도 악인의 소망은 끊어지느니라
Expectatio iustorum lætitia: spes autem impiorum peribit.
29 여호와의 도가 정직한 자에게는 산성이요 행악하는 자에게는 멸망이니라
Fortitudo simplicis via Domini: et pavor his, qui operantur malum.
30 의인은 영영히 이동되지 아니하여도 악인은 땅에 거하지 못하게 되느니라
Iustus in æternum non commovebitur: impii autem non habitabunt super terram.
31 의인의 입은 지혜를 내어도 패역한 혀는 베임을 당할 것이니라
Os iusti parturiet sapientiam: lingua pravorum peribit.
32 의인의 입술은 기쁘게 할 것을 알거늘 악인의 입은 패역을 말하느니라
Labia iusti considerant placita: et os impiorum perversa.

< 잠언 10 >