< 욥기 6 >

1 욥이 대답하여 가로되
Respondens autem Iob, dixit:
2 나의 분한을 달아 보며 나의 모든 재앙을 저울에 둘 수 있으면
Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
3 바다 모래보다도 무거울 것이라 그럼으로 하여 나의 말이 경솔 하였구나
Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
4 전능자의 살이 내 몸에 박히매 나의 영이 그 독을 마셨나니 하나님의 두려움이 나를 엄습하여 치는구나
Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
5 들 나귀가 풀이 있으면 어찌 울겠으며 소가 꼴이 있으면 어찌 울겠느냐
Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
6 싱거운 것이 소금 없이 먹히겠느냐 닭의 알 흰자위가 맛이 있겠느냐
Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
7 이런 것을 만지기도 내 마음이 싫어하나니 못된 식물 같이 여김 이니라
Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.
8 하나님이 나의 구하는 것을 얻게 하시며 나의 사모하는 것 주시기를 내가 원하나니
Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
9 이는 곧 나를 멸하시기를 기뻐하사 그 손을 들어 나를 끊으실 것이라
Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
10 그러할지라도 내가 오히려 위로를 받고 무정한 고통 가운데서도 기뻐할 것은 내가 거룩하신 이의 말씀을 거역지 아니하였음이니라
Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
11 내가 무슨 기력이 있관대 기다리겠느냐 내 마지막이 어떠하겠관대 오히려 참겠느냐
Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
12 나의 기력이 어찌 돌의 기력이겠느냐 나의 살이 어찌 놋쇠겠느냐
Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
13 나의 도움이 내 속에 없지 아니하냐 나의 지혜가 내게서 쫓겨나지 아니하였느냐
Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
14 피곤한 자 곧 전능자 경외하는 일을 폐한 자를 그 벗이 불쌍히 여길 것이어늘
Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
15 나의 형제는 내게 성실치 아니함이 시냇물의 마름 같고 개울의 잦음 같구나
Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
16 얼음이 녹으면 물이 검어지며 눈이 그 속에 감취었을지라도
Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
17 따뜻하면 마르고 더우면 그 자리에서 아주 없어지나니
Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.
18 떼를 지은 객들이 시냇가로 다니다가 돌이켜 광야로 가서 죽고
Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
19 데마의 떼들이 그것을 바라보고 스바의 행인들도 그것을 사모하다가
Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
20 거기 와서는 바라던 것을 부끄리고 낙심하느니라
Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
21 너희도 허망한 자라 너희가 두려운 일을 본즉 겁내는구나
Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
22 내가 언제 너희에게 나를 공급하라 하더냐 언제 나를 위하여 너희 재물로 예물을 달라더냐
Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
23 내가 언제 말하기를 대적의 손에서 나를 구원하라 하더냐 포악한자의 손에서 나를 구속하라 하더냐
Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
24 내게 가르쳐서 나의 허물된 것을 깨닫게 하라 내가 잠잠하리라
Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
25 옳은 말은 어찌 그리 유력한지, 그렇지만 너희의 책망은 무엇을 책망함이뇨
Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
26 너희가 말을 책망하려느냐 소망이 끊어진 자의 말은 바람 같으니라
Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
27 너희는 고아를 제비 뽑으며 너희 벗을 매매할 자로구나
Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
28 이제 너희가 나를 향하여 보기를 원하노라 내가 너희를 대면하여 결코 거짓말하지 아니하리라
Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
29 너희는 돌이켜 불의한 것이 없게 하기를 원하노라 너희는 돌이키라 내 일이 의로우니라
Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
30 내 혀에 어찌 불의한 것이 있으랴 내 미각이 어찌 궤휼을 분변치못하랴
Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.

< 욥기 6 >