Marko 8
1 Mu naku ejo, lyaliga lilio liijo elindi enene, na bhaliga bhatali na bhilyo. Yesu nabhabhilikila abheigisibhwa bhae nabhabhwila,
In diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent quod manducarent: convocatis discipulis, ait illis:
2 “Enilisasila liijo linu, abhagendelela okubha nanye kwa naku esatu na bhatali na bhilyo.
Misereor super turbam: quia ecce iam triduo sustinent me, nec habent quod manducent:
3 Nikabhanyalaganya bhasubhe mumisi jebhwe bhachali kulya abhatula okukabha munjila ku songa ya injala. Na bhandi bhebhwe bhasokele kula muno.”
et si dimisero eos ieiunos in domum suam, deficient in via: quidam enim ex eis de longe venerunt.
4 Abheigisibhwa bhae nibhamusubhya, “Echibhona aki emikate ejokwiya okulisha abhanu bhanu mwibhala linu lisigilwe?”
Et responderunt ei discipuli sui: unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine?
5 Nabhabhusha, mulina bhibhala bhilinga ebhye mikate?” Nibhaika, “Musanju”.
Et interrogavit eos: Quot panes habetis? Qui dixerunt: Septem.
6 Nalilagilila liijo bhenyanje ansi. Nagega mikate musanju, namusima Nyamuanga, no kujibhutula. Nabhayana abheigisibhwa bhae bhajite imbele yebhwe, na bhene nibhajita imbele ya liijo.
Et præcepit turbæ discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbæ.
7 One bhaliga bhali na jinswi notwela jitali nyafu, bhejile bhamala okusima, nabhalagilila abheigisibhwa bhae bhabhagabhile bhinu one.
Et habebant pisciculos paucos: et ipsos benedixit, et iussit apponi.
8 Bhalie nibheguta. Nibhakofya ebhibhala bhinu bhyasagile, ebhikapo bhinene musanju.
Et manducaverunt, et saturati sunt, et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.
9 Bhaliga nibhalebhelela bhanu bhiumbi bhina. Mbe nabhasiga bhagende.
Erant autem qui manducaverunt, quasi quattuor millia: et dimisit eos.
10 Okwiya nashabhala mubhwato na abheigisibhwa bhae, mbe nibhagenda mu mabhala ga Dalmanuta.
Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes Dalmanutha.
11 Okumala Abhafarisayo nibhauluka anja na nibhamba okubhambashanya nage. Bhaliga nibhenda abhayane echibhalikisho okusoka mu lwile, kwo kumulegeja.
Et exierunt Pharisæi, et cœperunt conquirere cum eo, quærentes ab illo signum de cælo, tentantes eum.
12 Neganilisha muno mu mwoyo gwae naika, “Kulwaki olwibhulo lunu oluyenja echibhalikisho? Enibhabhwila emwe chimali chitalio chibhalikisho chinu echisosibhwa ku lwibhulo lunu.”
Et ingemiscens spiritu, ait: Quid generatio ista signum quærit? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti signum.
13 Okumala nabhasiga, nashabhala lindi mubhwato, nasokao naja ebhala lindi.
Et dimittens eos, ascendit iterum navim, et abiit trans fretum.
14 Mu mwanya ogwo abheisibhwa bhalabhiywe okugega emikate. Bhaliga bhatana mikate nolwo kabhala na kamwi kukila kanu kaliga mubhwato.
Et obliti sunt panes sumere: et nisi unum panem non habebant secum in navi.
15 Nabhakomelesha no kwaika ati, “Mukabhuke na mwikenge ingulu ye chifwimbya cha bhafarisayo ne chifwimbya cha Herode.
Et præcipiebat eis, dicens: Videte, et cavete a fermento Pharisæorum, et fermento Herodis.
16 Abheigisibhwa nibhaika abhene kwa bhene, “Kusonga chitana mikate.”
Et cogitabant ad alterutrum, dicentes: Quia panes non habemus.
17 Yesu alimenyele linu, nabhabhwila, “Kulwaki omwaikana okulubhana no okulema okubha ne mikate? Muchali kumenya? Muchali kusombokelwa? Emitima jemwe jabhee miyangu? (mikomee)?
Quo cognito, ait illis Iesus: Quid cogitatis, quia panes non habetis? nondum cognoscetis nec intelligitis? adhuc cæcatum habetis cor vestrum?
18 Muli na meso, mutakulola? Muna amatwi, mutakungwa? Mutakwichuka?
oculos habentes non videtis? et aures habentes non auditis? Nec recordamini,
19 Anu najigabhanyishe emikate ku bhanu bhiumbi bhitanu, mwagegele bhikapo bhiliga bhinu bhyaliga bhijue bhibhala bhye mikate?” Nibhamusubhya ati, “Ekumi na bhibhili.”
quando quinque panes fregi in quinque millia: quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? Dicunt ei: Duodecim.
20 Na nejile najigabhanyishe mikate musanju ku bhanu bhiumbi bhina, mwagegele bhikapo bhilinga?”
Quando et septem panes in quattuor millia: quot sportas fragmentorum tulistis? Et dicunt ei: Septem.
21 Nibhaika ati, “Musanju.” Muchali kusombokelwa?”
Et dicebat eis: Quomodo nondum intelligitis?
22 Nibhaja Bethsaida. Abhanu abho nibhamuleta ku Yesu omunu muofu na nibhamulembelesha Yesu amukunieko.
Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei cæcum, et rogabant eum ut illum tangeret.
23 Yesu namugwata no kubhoko omuofu ulya, no kumutangasha anja yo musi. Namufubhulila amachwanta ku meso gae nokugolola amabhoko gae ingulu ya meso gae, namubhusha ati, “Oulola chona chona?”
Et apprehensa manu cæci, eduxit eum extra vicum: et expuens in oculos eius impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.
24 Alalamie ingulu no kwaika, “Enilola abhanu na bhene abhabhonekana uti mati agalibhata.”
Et aspiciens, ait: Video homines velut arbores ambulantes.
25 Nio nagolola lindi amabhoko gae ingulu ya meso gae, omunu ulya neguka ameso gae, nalola lindi, mbe nalola bhuli chinu kisi.
Deinde iterum imposuit manus super oculos eius: et cœpit videre. et restitutus est ita ut clare videret omnia.
26 Yesu namusiga agende ika na namubhwila, “Wasiga kwingila mu musi.”
Et misit illum in domum suam, dicens: Vade in domum tuam: et si in vicum introieris, nemini dixeris.
27 Yesu nagenda na bheigisibhwa bhae naja mu misi eja Kaiseria ya Filipi. Anu bhaliga bhali munjila nabhabhusha abheigisibhwa, Abhanu abhanyaika ati anye nanyega?”
Et egressus est Iesus, et discipuli eius in castella Cæsareæ Philippi: et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis: Quem me dicunt esse homines?
28 Nibhamusubhya nibhaika ati, Yohana omubhatijaji. Abhandi abhaika ati, 'Eliya' na abhandi, ni umwi wa Abhalagi.”
Qui responderunt illi, dicentes: Ioannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.
29 Nabhabhusha, “Nawe emwe omwaika ati anye nanyega? “Petro namubhwila, “Awe uli Kristo.” (Masihi).”
Tunc dicit illis: Vos vero quem me esse dicitis? Respondens Petrus, ait ei: Tu es Christus.
30 Yesu nabhakomelesha bhasiga kubhwila munu wona wona ejo kulubhana no mwene.
Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.
31 Namba okubheigisha ati Omwana wo munu kumwiile anyake kwe misango miyafu, na kajo okulemwa na bhatangasha na abhagabhisi abhakulu, na abhandiki, na kajo kwitwa, na kulunaku lwa kasatu kasuluka.
Et cœpit docere eos quoniam oportet filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus, et Scribis, et occidi: et post tres dies resurgere.
32 Aikile ganu abhwelu. Niwo Petro namugega namusubhya kumbali namba okumugonya.
Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, cœpit increpare eum.
33 Mbe nawe Yesu ekebhukie no kubhalola abheigisibhwa bhae no okumugonya Petro no kwaika, “Subha inyuma yani Shetani! Utakukukwa emisango ja Nyamuanga, atali emisango eja abhanu.”
Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens: Vade retro me satana, quoniam non sapis quæ Dei sunt, sed quæ sunt hominum.
34 Okumala nabhilikila liijo amwi na abheigisibhwa bhae, no kubhabhwila, “Alabha alio omunu unu Kenda okundubha eganye omwene-la, agege omusalabha gwae, na andubhe.
Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: Si quis vult me sequi, deneget semetipsum: et tollat crucem suam, et sequatur me.
35 Kulwo kubha wona wona unu Kenda okukisha obhulame bhae, kabhubhusha, na wona wona unu kenda okubhusha ubhulame ingulu yani na ingulu yo omusango gwo bhwana, kabhukisha.
Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.
36 Omunu ejimusakila-ki, akabhona Echalo chona, no kumala nafwilwamo obhulame bhwae?
Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum: et detrimentum animæ suæ faciat?
37 Omunu katula okusosha-ki chinu chitambene no bhulame bhwae?
Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua?
38 Wona wona unu kandolela jinswalo ne misango Jani mu lwibhulo lunu olwo bhulomesi no lwibhulo lwa abhebhibhi, Omwana wo munu one alimulolela nswalo alibha aja mu bhukama obhwa esemwene amwi na Bhamalaika abhelu.
Qui enim me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice: et filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria patris sui cum angelis sanctis.
