ಯೋಬನು 28
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 ೩ ಮನುಷ್ಯರು ಕತ್ತಲನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿ ಕಾರ್ಗತ್ತಲಲ್ಲಿಯೂ, ಘೋರಾಂಧಕಾರದಲ್ಲಿಯೂ ಮರೆಯಾಗಿರುವ ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಕಡೆಯ ವರೆಗೆ ಹುಡುಕುವರು.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4 ೪ ಗಣಿಯನ್ನು ತೋಡಿ ತೋಡಿ ಭೂಮಿಯೊಳಗೆ ಬಹುದೂರ ಜನರು ವಾಸಸ್ಥಳಗಳಿಂದ ದೂರವಾಗುವರು, ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ನಡೆದಾಡುವವರಿಗೆ ಕಾಣದೆ, ನರಲೋಕಕ್ಕೆ ಅನ್ಯರಾಗಿ ಅತ್ತಿತ್ತ ಅಲೆದಾಡುವರು.
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
16 ೧೬ ಓಫೀರ್ ದೇಶದ ಅಪರಂಜಿ, ಅಮೂಲ್ಯ ಗೋಮೇಧಿಕ, ಇಂದ್ರನೀಲ, ಇವುಗಳಿಂದ ಜ್ಞಾನದ ಬೆಲೆ ಇಷ್ಟೆಂದು ಗೊತ್ತು ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಆಗದು.
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
18 ೧೮ ಜ್ಞಾನವಿರುವಲ್ಲಿ ಹವಳವೂ, ಸ್ಫಟಿಕವೂ ನೆನಪಿಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಮುತ್ತುಗಳನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸುವುದು ಕಷ್ಟ!
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
