Ruku 4
1 Jisasi'a Jodani timpi mono ti fretegeno, Ruotage Avamumo agu'afi efre viteno avareno ka'ma kopi vu'ne.
Full av den Heilage Ande vende Jesus att ifrå Jordan, og Anden dreiv honom kring i øydemarki
2 Hagi 40'a zageferupi Satana mago agi'a hankromofo kvamo, ne'za a'o huno mani'nea kna'afi Jisasina revatga hu'ne. Anama nehigeno Jisasi'a agaku hu'ne.
i fyrti dagar, alt med han vart freista av djevelen. I dei dagarne åt han ingen ting, og då dei var lidne, kjende han seg svolten.
3 Sata'a amanage huno Jisasinkura hu'ne, Kagrama Anumzamofo mofavre mani'nesnunka ama havegura breti fore huo hunka hugeno breti fore hino.
Då sagde djevelen til honom: «Er du Guds Son, so seg til denne steinen at han skal verta brød.»
4 Jisasi'a ana kemofo nona'a amanage hu'ne, Avontafepi anage huno krentene. Vahe'mo'za breti nesafintikera zmasimura e'origahaze huno krente'ne. (Diu-Kas 8:3)
Jesus svara honom so: «Det stend skrive: «Menneskja liver ikkje berre av brød, men av kvart eit Guds ord.»»
5 Sata'a Jisasina avareno za'za agonare marerino, maka ama mopafima me'nea ranra kumatamina ame huno averi'ne.
So førde djevelen honom upp på eit høgt fjell, og synte honom alle heimsens rike i ein augneblink,
6 Ana huteno Sata'a amanage huno asami'ne, maka'zana nagrike kvafi me'neankina, ama ana makazana kamigahue. Na'ankure ama ana mikazana, izano aminaku'ma hanumofona amane amigahue.
og sagde til honom: «Deg vil eg gjeva magt yver alt dette og alt gjævt og gildt som finst i desse riki; for det er lagt i mi hand, og eg gjev det åt kven eg vil;
7 E'ina hu'negu kagrama krenarenka mono hunantesankena, ama ana maka'zana kaminugeno kagriza segahie huno higeno,
fell du no på kne og tilbed meg, so skal det vera ditt alt saman.»
8 Jisasi'a ananke nona'a anage huno hu'ne, Avontafepina anage huno krente'ne, Kagra ranka'a Anumzamofo monora hunentenka, agri eri'zanke erigahane huno krente'ne. (Diu-Kas 6:13)
Men Jesus svara: «Det stend skrive: «Herren, din Gud, skal du tilbeda; honom og ingen annan skal du tena!»»
9 Anante Sata'a Jisasina avareno Jerusalemi kumate vuno, ra mono nomofo amumpare ome nenteno, amanage huno asami'ne, Kagra Anumzamofo mofavre mani'nenunka fenamufi takauro,
So førde djevelen honom til Jerusalem, og sette honom ytst på tempeltaket og sagde til honom: «Er du Guds son, so kasta deg ned herifrå!
10 na'ankure avontafepina anage huno krente'ne, Anumzamo'a ankero vahe'a huzmantenke'za kva hugantesageno,
For det stend skrive: «Han englarne sine bjoda skal at dei tek vare på deg vel, »
11 havemo'a kagia taga hu'zanku zamazampi kavresga hanageno, kagia taga osugahie huno krente'ne, (Sam-Zga 91:11-12)
og: «På hender dei deg bera skal, so aldri du på nokon stein skal turva støyta foten din.»»
12 Jisasi'a ana kemofo nona'a anage huno asami'ne, Avontafepi anage huno krente'ne, Ranka'a Anumzamofona rehenka onko huno hu'ne. (Diu-Kas 6:16)
Då svara Jesus: «Det er sagt: «Du skal ikkje freista Herren, din Gud.»»
13 Sata'ma mika revatga huvagareteno, henka'a kankamuma fore hanigeno revatga hanigu atreno vu'ne.
Då djevelen soleis hadde freista honom på alle vis, gjekk han ifrå honom, og let honom vera i fred ei tid.
14 Jisasi'a ete Galili mopare Avamumofo hihamufi vigeno, agenke'amo ana mopafina vuno eno hu'ne.
So for Jesus attende til Galilæa, fyllt av den krafti som Anden gav honom, og ordet um honom kom ut yver alle bygderne der ikring.
15 Ana nehuno Jisasi'a, agafa huno osi mono no zimifi mono kea nehige'za, agi erisga hu'naze.
Han lærde i synagogorne deira, og alle rosa honom.
16 Hagi Jisasi'a nenama hu'nea kumate Nazarete eno, nehiaza huno mani fruhu knazupa (sabat) osi mono nompi marerino avontafe hamprinaku o'netige'za,
Soleis kom han og ein gong til Nasaret, der han var uppalen, og gjekk inn i synagoga på kviledagen, som han var van med; han reiste seg og vilde lesa åt deim,
17 Kasnampa ne' Aisaia avontafe regazarinte'naza eri'za eme nemizageno, eri vakanereno, hakreno amanage huno kre'nea ke hampri'ne,
og dei gav honom boki åt profeten Jesaja. Då han slo henne upp, fann han den staden der det stend:
18 Ramofo avamumo Nagrane emani'ne. Na'ankure agra huhampri nanteno, zamunte omane vahepi Knare Musenkea huama huo huno hunante'ne. Agra hunanteno huama hugeno, kinafi mani'nesaza vahe'mo'za katufe'za nevnageno, zamu suhu vahe'mo'za negesageno, vahe'mo'za zamazeri haviza nehanaza nagamoza fru hu'za nemanisagena,
«Ja, Herrens Ånd er yver meg, for han hev salva meg te bera ut eit fagnadbod åt fatige; sendt hev han meg te ropa ut for fangar fridoms dag og lova blinde augneljoset klårt, te løysa deim som trælka er, or tvang,
19 Ramo tamaza huno tamazeri so'ema hiazankura huama hu'na tmasaminaku e'noe. (Ais 61:1-2.)
Te lysa ut eit hugnads-år frå Herren.»
20 Anage huno hampriteno, ana avontafe regazarino, avontafemofo kva ne' nemino manige'za, ana osi mono nompi mani'namo'za zamua Agri kete'za mani'naze.
Då han hadde late att boki og gjeve henne til tenaren, sette han seg, og alle som i synagoga var, heldt augo sine feste på honom.
21 Ana huteno agafa huno zamasmi'ne, Amama hamprugetma antahiza kemofo avufa'a meni fore nehie.
So tok han til ords og byrja soleis: «I dag hev dette skriftordet sannast, som de sjølve kann høyra.»
22 Hagi maka vahe'mo'za knare kema hia kegura antri nehu'za, mago'ene ontahige antahige nehu'za, ama Josefe mofavre omaninefi? hu'za nehazageno,
Og alle let vel um honom, og undra seg yver dei ovfagre ordi som kom frå hans munn. «Er’kje dette son åt Josef?» sagde dei.
23 Jisasi'a anage huno zamasami'ne, Tamage hutma huvame kea hunantegahaze. Tusa ne'moka kagra kavufa kazeri knare huo! Nehuno anage hu'ne, Kapeniamu kumate kaguvazama erifore hu'nanketa antahi'nonanki, e'i anazana kumaka'are huo hutma hugahaze.
Då sagde han til deim: «De vil visst segja med meg som det stend i ordtøket: «Lækjar, læk deg sjølv! Me hev høyrt um alt det som er gjort i Kapernaum - gjer no like eins her i fødesheimen din!»
24 Tamage hu'na neramasamue. Magore huno kasnampa vahe'mofona kuma'afinti vahe'mo'za ke'a antahi omigahaze.
Men eg segjer dykk for sant, » heldt han fram: «Ingen profet er velkomen i heimbygdi si.
25 Hianagi tamage hu'na neramasamue, Israeli vahepina rama'a kento'ane Elaija knafina mani'nageno, monafinti 3'a kafugi 6si'a ikana kora origeno, tusi agate'za maka mopafina fore hu'ne.
Og det segjer eg dykk med sannom: Det var mange enkjor i Israel i Elias’ dagar, då himmelen var stengd i tri år og seks månader, so det vart stor svolt og naud i heile landet,
26 Ana hu'neanagi Elaijana huntegeno Israeli mani'naza kento a'nerera ovu'neanki, rurega kento ate huntegeno Sarefati kumate Saidoni mopare vu'ne. (Jem 5:17-18, 1 Kin 17:1-16.)
og endå vart’kje Elias send til nokor av deim, men berre til Sarepta i Sidonarlandet, til ei enkja der.
27 Hanki Israeli mopafina, rama'a fugo namuma zmare'nea vahera kasnampa ne' Elisa knafina mani'nazanagi, mago'mofone huno ana vahepina fugo namumo'a vagareonte'neanki, Siria ne' Nemaninke ana fugo namumo'a vagarentene. (2 Kin 5:1-14.)
Og det var mange spilte i Israel den tid profeten Elisa livde, og endå vart ingen av deim rein att, men berre Na’aman, syraren.»
28 Anage hige'za, osi mono nompi mani'naza maka vahe'mo'za nentahiza tusiza hu'za zamarimpa ahente'naze.
Då dei i synagoga høyrde det, vart dei alle brennande harme.
29 Zamagra oti'za Jisasina rankumateti retufe'za, kuma zamimofo zava ankinareti aretufe atrenaku vu'naze.
Dei for upp og dreiv honom ut or byen og førde honom burt på bruni av det fjellet som byen deira var bygd på; der vilde dei støyta honom utyver.
30 Hianagi Jisasi'a amu'no zimifinti nezamatreno vu'ne.
Men han gjekk midt igjenom flokken og for sin veg.
31 Ana huteno Kapaneamu rankumate Galili kaziga uramino umani'neno, mani fruhu knarera (sabat) mono kea rempi huzami'ne.
So kom han ned til Kapernaum, ein by i Galilæa. Der lærde han folket på kviledagen;
32 Zamagra rempima huzamia kegu zmagogogu hu'naze. Na'ankure hanave'a me'nea vahe'mo'ma nehiaza huno rempi huzamine.
og dei var reint tekne av det han lærde deim, for det var magt i talen hans.
33 Hanki osi mono nompina agru osu havi avamumo agu'a fre'nea vahemo mani'neno, ranke huno kezati'ne.
I synagoga var det ein mann som hadde ei urein ånd i seg. Han sette i og ropa so høgt han kunde:
34 Ee! Tatregeta mani'maneno Nazareti Jisasiga, Kagra tazeri haviza hu'naku ne-eampi? Nagra antahi'noe, Kagra izage, Kagra Anumzamofona Ruotage hu'namoke!
«Hu! Kva vil du oss, Jesus frå Nasaret? Er du komen for å gjera ende på oss? Eg veit kven du er - den Heilage frå Gud!»
35 Hianagi Jisasi'a kesuno, Kea osu atrenka atiramio! Higeno havi avamumo'a ana nera amuno zimifi rutraka hunetreno, azeri haviza osu atiramino vu'ne.
Jesus truga den vonde åndi og sagde: «Teg still, og far ut or honom!» So kasta åndi honom ned på jordi midt ibland deim og for ut or honom, men skadde honom ikkje.
36 Ana nehige'za mafka vahe'mo'za antri nehu'za zamagogogu nehu'za ke ohumi ahumi hu'za anage hu'naze. Nankna hihamu'ane ke ama ne'mo'a nehie? Na'ankure agi me'nea vahe'mo nehiaza huno tusi'a hihamu hanave'areti, agru osu havi avamura huntegeno ke'a antahino atineramie!
Då kom det ein otte yver alle, og dei sagde seg imillom: «Kva er dette for ord? Med mynd og magt talar han til dei ureine ånderne, og dei fer ut!»
37 Ana higeno Jisasi agenke'amo'a ana mopa kagiafina vuno eno huvagare'ne.
Og det gjekk gjetordet av honom utyver alle bygderne der ikring.
38 Jisasi'a ana osi mono nompinti atiramino Saimon nompi ufre'ne. Saimoni nenemo'a avufga teve ha kri erino mase'nege'za, aza haniegu Jisasina asami'naze.
So tok han ut frå synagoga, og gjekk heim til Simon. Vermor åt Simon låg sjuk og hadde sterke hiteflagor, og dei bad han vilde hjelpa henne.
39 Jisasi'a ana a'te vuno, teveha kri huntegeno fanane higeno, ame huno ana a'mo'a otino ne'za kre'zmante'ne.
Han gjekk innåt, og stod uppyver henne og truga sotti; då slepte sotti henne, og straks reis ho upp og stelte for deim.
40 Zage uramino kinaga sege'za, ruzahu ruzahu kri eri'za mase'naza vahe'mokizmia, naga'zmimo'za zamavare'za Jisasinte e'naze. Ageno magoke magoke'mofona azanu zamako hutere huno zamazeri knamaregeno, ana krizmimo atre zamante'ne.
Då soli gladde, kom alle til honom med sine sjuke, kva sjukdom dei so drogst med, og han lagde henderne på kvar ein av deim og lækte deim.
41 Ana hukna huno rama'a vahepinti, havi avamutamina huzmantege'za atinerami'za ranke hu'za, Kagra Anumzamofo mofavre! Hu'neanagi Agra zamazeri korino, e'inage osiho huno hu'ne. Na'ankure Kraisi'e hu'za zamagra ko antahi'nazageno'e.
Mange for det og vonde ånder utor, og dei hua og ropa: «Du er Guds son!» Men han truga deim og gav deim ikkje lov til å tala, av di dei visste han var Messias.
42 Jisasi'a maseno ko' atigeno ka'ma moparega vu'nege'za, vahe'mo'za hakre'za ome ke'za erifore nehu'za tagrane manigahananki, tatrenka ovuo hu'za kazigazi hu'za antahige'naze.
Då det vart dag, drog han ut og for til ein øydestad. Folket leita etter honom, og då dei kom dit han var, freista dei å halda honom att, so han ikkje skulde ganga frå deim.
43 Hianagi Jisasi'a anage huno zamasami'ne, Nagra Anumzamofo kuma'mofo knare musenkea aruga'a kumapine huama hu'na vugahue. E'ina agafare Anumzamo'a hunantege'na ama mopafina e'noe.
Då sagde han til deim: «Eg lyt bera ut fagnadbodet um Guds rike til dei andre byarne og; for det vart eg send for.»
44 Anage nehuno mago'ene Judia osi mono nontamimpi vuno, vahera mono kea ome zmasamino vano hu'ne.
Og han heldt ved og tala ordet i synagogorne i Galilæa.
