詩篇 12

1 八音にあはせて伶長にうたはしめたるダビデのうた ああヱホバよ助けたまへ そは紳をうやまふ人はたえ誠あるものは人の子のなかより消失るなり

Przewodnikowi chóru, na Seminit. Psalm Dawida. Ratuj, PANIE, bo [już] nie ma pobożnego, zniknęli wierni spośród synów ludzkich.

2 人はみな虚偽をもてその隣とあひかたり滑かなるくちびると貳心とをもてものいふ

Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią schlebiającymi wargami i z obłudnym sercem.

3 ヱホバはすべての滑かなるくちびると大なる言をかたる舌とをほろぼし給はん

Niech PAN wytępi wszystkie wargi schlebiające [i] język mówiący przechwałki.

4 かれらはいふ われら舌をもて勝をえん この口唇はわがものなり誰かわれらに主たらんやと

Oni mówią: Swoim językiem zwyciężymy, nasze wargi należą do nas, któż jest naszym panem?

5 ヱホバのたまはく 苦しむもの掠められ貧しきもの歎くがゆゑに我いま起てこれをその慕ひもとむる平安におかん

Ze względu na ucisk ubogich [i] jęk nędzarzy teraz powstanę – mówi PAN – zapewnię bezpieczeństwo [temu], na kogo zastawiają sidła.

6 ヱホバの言はきよきことばなり 地にまうけたる炉にてねり七次きよめたる白銀のごとし

Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.

7 ヱホバよ汝はかれらをまもり之をたすけてとこしへにこの類より免れしめたまはん

Ty, PANIE, zachowasz ich, będziesz ich strzegł od tego pokolenia aż na wieki.

8 人の子のなかに穢しきことの崇めらるるときは惡者ここやかしこにあるくなり

Niegodziwi krążą wokoło, gdy najpodlejsi z ludzi zostają wywyższeni.