箴言 知恵の泉 1
1 ダビデの子イスラエルの王ソロモンの箴言
Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
2 こは人に智慧と訓誨とをしらしめ哲言を暁らせ
Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
3 さとき訓と公義と公平と正直とをえしめ
Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
4 拙者にさとりを與へ少者に知識と謹愼とを得させん爲なり
Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
5 智慧ある者は之を聞て學にすすみ 哲者は智略をうべし
so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
6 人これによりて箴言と譬喩と智慧ある者の言とその隠語とを悟らん
Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
7 ヱホバを畏るるは知識の本なり 愚なる者は智慧と訓誨とを軽んず
Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
8 我が子よ汝の父の教をきけ 汝の母の法を棄ることなかれ
Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
9 これ汝の首の美しき冠となり 汝の項の妝飾とならん
For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
10 わが子よ惡者なんぢ誘ふとも從ふことなかれ
Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
11 彼等なんぢにむかひて請ふ われらと偕にきたれ 我儕まちぶせして人の血を流し 無辜ものを故なきに伏てねらひ
Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
Me vil gløypa deim som helheimen livande, og heile som når dei fer i gravi; (Sheol h7585)
13 われら各様のたふとき財貨をえ 奪ひ取たる物をもて我儕の家に盈さん
Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
14 汝われらと偕に籤をひけ 我儕とともに一の金嚢を持べしと云とも
du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
15 我が子よ彼等とともに途を歩むことなかれ 汝の足を禁めてその路にゆくこと勿れ
Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
16 そは彼らの足は惡に趨り 血を流さんとて急げばなり
For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
17 (すべて鳥の目の前にて羅を張は徒労なり)
Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
18 彼等はおのれの血のために埋伏し おのれの命をふしてねらふ
Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
19 凡て利を貧る者の途はかくの如し 是その持主をして生命をうしなはしむるなり
So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
20 智慧外に呼はり衝に其聲をあげ
Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
21 熱閙しき所にさけび 城市の門の口邑の中にその言をのぺていふ
På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
22 なんぢら拙者のつたなきを愛し 嘲笑者のあざけりを樂しみ 愚なる者の知識を惡むは何時までぞや
«Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
23 わが督斥にしたがひて心を改めよ 視よわれ我が霊を汝らにそそぎ 我が言をなんぢらに示さん
Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
24 われ呼たれども汝らこたへず 手を伸たれども顧る者なく
Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
25 かへつて我がすべての勧告をすて我が督斥を受ざりしに由り
De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
26 われ汝らが禍災にあふとき之を笑ひ 汝らの恐懼きたらんとき嘲るべし
So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
27 これは汝らのおそれ颶風の如くきたり 汝らのほろび颺風の如くきたり 艱難とかなしみと汝らにきたらん時なり
når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
28 そのとき彼等われを呼ばん 然れどわれ應へじ 只管に我を求めん されど我に遇じ
Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
29 かれら知識を憎み又ヱホバを畏るることを悦ばず
Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
30 わが勤に從はず凡て我督斥をいやしめたるによりて
ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
31 己の途の果を食ひおのれの策略に飽べし
skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
32 拙者の違逆はおのれを殺し 愚なる者の幸福はおのれを滅さん
For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
33 されど我に聞ものは平穏に住ひかつ禍害にあふ恐怖なくして安然ならん
Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»
