< ヨブ 記 5 >

1 請ふなんぢ龥びて看よ 誰か汝に應ふる者ありや 聖者の中にて誰に汝むかはんとするや
Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.
2 夫愚なる者は憤恨のために身を殺し 癡き者は嫉媢のために己を死しむ
Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
3 我みづから愚なる者のその根を張るを見たりしがすみやかにその家を詛へり
Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini eius statim.
4 その子等は助援を獲ることなく 門にて惱まさる 之を救ふ者なし
Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.
5 その穡とれる物は飢たる人これを食ひ 荊棘の籬の中にありてもなほ之を奪ひいだし 羂をその所有物にむかひて口を張る
Cuius messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias eius.
6 災禍は塵より起らず 艱難は土より出ず
Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.
7 人の生れて艱難をうくるは火の子の上に飛がごとし
Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.
8 もし我ならんには我は必らず神に告求め 我事を神に任せん
Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:
9 神は大にして測りがたき事を行ひたまふ 其不思議なる事を爲たまふこと數しれず
Qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero:
10 雨を地の上に降し 水を野に遣り
Qui dat pluviam super faciem terræ, et irrigat aquis universa:
11 卑き者を高く擧げ 憂ふる者を引興して幸福ならしめたまふ
Qui ponit humiles in sublime, et mœrentes erigit sospitate:
12 神は狡しき者の謀計を敗り 之をして何事をもその手に成就ること能はざらしめ
Qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod cœperant:
13 慧き者をその自分の詭計によりて執へ 邪なる者の謀計をして敗れしむ
Qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat:
14 彼らは晝も暗黒に遇ひ 卓午にも夜の如くに摸り惑はん
Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte sic palpabunt in meridie.
15 神は惱める者を救ひてかれらが口の劍を免かれしめ 強き者の手を免かれしめたまふ
Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.
16 是をもて弱き者望あり 惡き者口を閉づ
Et erit egeno spes, iniquitas autem contrahet os suum.
17 神の懲したまふ人は幸福なり 然ば汝全能者の儆責を輕んずる勿れ
Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:
18 神は傷け又裹み 撃ていため又その手をもて善醫したまふ
Quia ipse vulnerat, et medetur: percutit, et manus eius sanabunt.
19 彼はなんぢを六の艱難の中にて救ひたまふ 七の中にても災禍なんぢにのぞまじ
In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent te malum.
20 饑饉の時にはなんぢを救ひて死を免れしめ 戰爭の時には劍の手を免れしめたまふ
In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.
21 汝は舌にて鞭たるる時にも隱るることを得 壞滅の來る時にも懼るること有じ
A flagello linguæ absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.
22 汝は壞滅と饑饉を笑ひ地の獸をも懼るること無るべし
In vastitate, et fame ridebis, et bestias terræ non formidabis.
23 田野の石なんぢと相結び野の獸なんぢと和がん
Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiæ terræ pacificæ erunt tibi.
24 汝はおのが幕屋の安然なるを知ん 汝の住處を見まはるに缺たる者なからん
Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum, et visitans speciem tuam, non peccabis.
25 汝また汝の子等の多くなり 汝の裔の地の草の如くになるを知ん
Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terræ.
26 汝は遐齡におよびて墓にいらん 宛然麥束を時にいたりて運びあぐるごとくなるべし
Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
27 視よ我らが尋ね明めし所かくのごとし 汝これを聽て自ら知れよ
Ecce, hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.

< ヨブ 記 5 >