詩篇 78

1 アサフのマスキールの歌 わが民よ、わが教を聞き、わが口の言葉に耳を傾けよ。

۱ قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!

2 わたしは口を開いて、たとえを語り、いにしえからの、なぞを語ろう。

۲ دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.

3 これはわれらがさきに聞いて知ったこと、またわれらの先祖たちがわれらに語り伝えたことである。

۳ که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند.

4 われらはこれを子孫に隠さず、主の光栄あるみわざと、その力と、主のなされたくすしきみわざとをきたるべき代に告げるであろう。

۴ از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.

5 主はあかしをヤコブのうちにたて、おきてをイスラエルのうちに定めて、その子孫に教うべきことをわれらの先祖たちに命じられた。

۵ زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛

6 これは次の代に生れる子孫がこれを知り、みずから起って、そのまた子孫にこれを伝え、

۶ تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛

7 彼らをして神に望みをおき、神のみわざを忘れず、その戒めを守らせるためである。

۷ و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.

8 またその先祖たちのようにかたくなで、そむく者のやからとなり、その心が定まりなく、その魂が神に忠実でないやからとならないためである。

۸ ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.

9 エフライムの人々は武装し、弓を携えたが、戦いの日に引き返した。

۹ بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.

10 彼らは神の契約を守らず、そのおきてにしたがって歩むことを拒み、

۱۰ عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،

11 神がなされた事と、彼らに示されたくすしきみわざとを忘れた。

۱۱ واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،

12 神はエジプトの地と、ゾアンの野でくすしきみわざを彼らの先祖たちの前に行われた。

۱۲ و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.

13 神は海を分けて彼らを通らせ、水を立たせて山のようにされた。

۱۳ دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.

14 昼は雲をもって彼らを導き、夜は、よもすがら火の光をもって彼らを導かれた。

۱۴ و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.

15 神は荒野で岩を裂き、淵から飲むように豊かに彼らに飲ませ、

۱۵ در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.

16 また岩から流れを引いて、川のように水を流れさせられた。

۱۶ پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.

17 ところが彼らはなお神にむかって罪をかさね、荒野でいと高き者にそむき、

۱۷ و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،

18 おのが欲のために食物を求めて、その心のうちに神を試みた。

۱۸ و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.

19 また彼らは神に逆らって言った、「神は荒野に宴を設けることができるだろうか。

۱۹ و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟

20 見よ、神が岩を打たれると、水はほとばしりいで、流れがあふれた。神はまたパンを与えることができるだろうか。民のために肉を備えることができるだろうか」と。

۲۰ اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»

21 それゆえ、主は聞いて憤られた。火はヤコブにむかって燃えあがり、怒りはイスラエルにむかって立ちのぼった。

۲۱ پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.

22 これは彼らが神を信ぜず、その救の力を信用しなかったからである。

۲۲ زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

23 しかし神は上なる大空に命じて天の戸を開き、

۲۳ پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

24 彼らの上にマナを降らせて食べさせ、天の穀物を彼らに与えられた。

۲۴ و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

25 人は天使のパンを食べた。神は彼らに食物をおくって飽き足らせられた。

۲۵ مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

26 神は天に東風を吹かせ、み力をもって南風を導かれた。

۲۶ بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

27 神は彼らの上に肉をちりのように降らせ、翼ある鳥を海の砂のように降らせて、

۲۷ و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

28 その宿営のなか、そのすまいのまわりに落された。

۲۸ وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

29 こうして彼らは食べて、飽き足ることができた。神が彼らにその望んだものを与えられたからである。

۲۹ پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

30 ところが彼らがまだその欲を離れず、食物がなお口の中にあるうちに、

۳۰ ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

31 神の怒りが彼らにむかって立ちのぼり、彼らのうちの最も強い者を殺し、イスラエルのうちのえり抜きの者を打ち倒された。

۳۱ که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

32 すべてこれらの事があったにもかかわらず、彼らはなお罪を犯し、そのくすしきみわざを信じなかった。

۳۲ با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

33 それゆえ神は彼らの日を息のように消えさせ、彼らの年を恐れをもって過ごさせられた。

۳۳ بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

34 神が彼らを殺されたとき、彼らは神をたずね、悔いて神を熱心に求めた。

۳۴ هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

35 こうして彼らは、神は彼らの岩、いと高き神は彼らのあがないぬしであることを思い出した。

۳۵ و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

36 しかし彼らはその口をもって神にへつらい、その舌をもって神に偽りを言った。

۳۶ اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

37 彼らの心は神にむかって堅実でなく、神の契約に真実でなかった。

۳۷ زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

38 しかし神はあわれみに富まれるので、彼らの不義をゆるして滅ぼさず、しばしばその怒りをおさえて、その憤りをことごとくふり起されなかった。

۳۸ اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

39 また神は、彼らがただ肉であって、過ぎ去れば再び帰りこぬ風であることを思い出された。

۳۹ و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.

40 幾たび彼らは野で神にそむき、荒野で神を悲しませたことであろうか。

۴۰ چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.

41 彼らはかさねがさね神を試み、イスラエルの聖者を怒らせた。

۴۱ و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

42 彼らは神の力をも、神が彼らをあだからあがなわれた日をも思い出さなかった。

۴۲ و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.

43 神はエジプトでもろもろのしるしをおこない、ゾアンの野でもろもろの奇跡をおこない、

۴۳ که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.

44 彼らの川を血に変らせて、その流れを飲むことができないようにされた。

۴۴ و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.

45 神ははえの群れを彼らのうちに送って彼らを食わせ、かえるを送って彼らを滅ぼされた。

۴۵ انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛

46 また神は彼らの作物を青虫にわたし、彼らの勤労の実をいなごにわたされた。

۴۶ و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

47 神はひょうをもって彼らのぶどうの木を枯らし、霜をもって彼らのいちじく桑の木を枯らされた。

۴۷ تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.

48 神は彼らの家畜をひょうにわたし、彼らの群れを燃えるいなずまにわたされた。

۴۸ بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.

49 神は彼らの上に激しい怒りと、憤りと、恨みと、悩みと、滅ぼす天使の群れとを放たれた。

۴۹ و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.

50 神はその怒りのために道を設け、彼らの魂を死から免れさせず、そのいのちを疫病にわたされた。

۵۰ و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.

51 神はエジプトですべてのういごを撃ち、ハムの天幕で彼らの力の初めの子を撃たれた。

۵۱ و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.

52 こうして神はおのれの民を羊のように引き出し、彼らを荒野で羊の群れのように導き、

۵۲ و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.

53 彼らを安らかに導かれたので彼らは恐れることがなかった。しかし海は彼らの敵をのみつくした。

۵۳ وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.

54 神は彼らをその聖地に伴い、その右の手をもって獲たこの山に伴いこられた。

۵۴ و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود.

55 神は彼らの前からもろもろの国民を追い出し、その地を分けて嗣業とし、イスラエルの諸族を彼らの天幕に住まわせられた。

۵۵ و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.

56 しかし彼らはいと高き神を試み、これにそむいて、そのもろもろのあかしを守らず、

۵۶ لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.

57 そむき去って、先祖たちのように真実を失い、狂った弓のようにねじれた。

۵۷ وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.

58 彼らは高き所を設けて神を怒らせ、刻んだ像をもって神のねたみを起した。

۵۸ و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.

59 神は聞いて大いに怒り、イスラエルを全くしりぞけられた。

۵۹ چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.

60 神は人々のなかに設けた幕屋なるシロのすまいを捨て、

۶۰ پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،

61 その力をとりことならせ、その栄光をあだの手にわたされた。

۶۱ و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد،

62 神はその民をつるぎにわたし、その嗣業にむかって大いなる怒りをもらされた。

۶۲ وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.

63 火は彼らの若者たちを焼きつくし、彼らのおとめたちは婚姻の歌を失い、

۶۳ جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.

64 彼らの祭司たちはつるぎによって倒れ、彼らのやもめたちは嘆き悲しむことさえしなかった。

۶۴ کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.

65 そのとき主は眠った者のさめたように、勇士が酒によって叫ぶように目をさまして、

۶۵ آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد،

66 そのあだを撃ち退け、とこしえの恥を彼らに負わせられた。

۶۶ و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.

67 神はヨセフの天幕をしりぞけ、エフライムの部族を選ばず、

۶۷ و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.

68 ユダの部族を選び、神の愛するシオンの山を選ばれた。

۶۸ لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت.

69 神はその聖所を高い天のように建て、とこしえに基を定められた地のように建てられた。

۶۹ و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.

70 神はそのしもべダビデを選んで、羊のおりから取り、

۷۰ و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.

71 乳を与える雌羊の番をするところからつれて来て、その民ヤコブ、その嗣業イスラエルの牧者とされた。

۷۱ از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.

72 こうして彼は直き心をもって彼らを牧し、巧みな手をもって彼らを導いた。

۷۲ پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.