< 詩篇 78 >

1 アサフのマスキールの歌 わが民よ、わが教を聞き、わが口の言葉に耳を傾けよ。
Intellectus Asaph. Attendite popule meus legem meam: inclinate aurem vestram in verba oris mei.
2 わたしは口を開いて、たとえを語り、いにしえからの、なぞを語ろう。
Aperiam in parabolis os meum: loquar propositiones ab initio.
3 これはわれらがさきに聞いて知ったこと、またわれらの先祖たちがわれらに語り伝えたことである。
Quanta audivimus et cognovimus ea: et patres nostri narraverunt nobis.
4 われらはこれを子孫に隠さず、主の光栄あるみわざと、その力と、主のなされたくすしきみわざとをきたるべき代に告げるであろう。
Non sunt occultata a filiis eorum, in generatione altera. Narrantes laudes Domini, et virtutes eius, et mirabilia eius quæ fecit.
5 主はあかしをヤコブのうちにたて、おきてをイスラエルのうちに定めて、その子孫に教うべきことをわれらの先祖たちに命じられた。
Et suscitavit testimonium in Iacob: et legem posuit in Israel. Quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis:
6 これは次の代に生れる子孫がこれを知り、みずから起って、そのまた子孫にこれを伝え、
ut cognoscat generatio altera. Filii qui nascentur, et exurgent, et narrabunt filiis suis,
7 彼らをして神に望みをおき、神のみわざを忘れず、その戒めを守らせるためである。
Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei: et mandata eius exquirant.
8 またその先祖たちのようにかたくなで、そむく者のやからとなり、その心が定まりなく、その魂が神に忠実でないやからとならないためである。
Ne fiant sicut patres eorum: generatio prava et exasperans. Generatio, quæ non direxit cor suum: et non est creditus cum Deo spiritus eius.
9 エフライムの人々は武装し、弓を携えたが、戦いの日に引き返した。
Filii Ephrem intendentes et mittentes arcum: conversi sunt in die belli.
10 彼らは神の契約を守らず、そのおきてにしたがって歩むことを拒み、
Non custodierunt testamentum Dei, et in lege eius noluerunt ambulare.
11 神がなされた事と、彼らに示されたくすしきみわざとを忘れた。
Et obliti sunt benefactorum eius, et mirabilium eius quæ ostendit eis.
12 神はエジプトの地と、ゾアンの野でくすしきみわざを彼らの先祖たちの前に行われた。
Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos.
13 神は海を分けて彼らを通らせ、水を立たせて山のようにされた。
Interrupit mare, et perduxit eos: et statuit aquas quasi in utre.
14 昼は雲をもって彼らを導き、夜は、よもすがら火の光をもって彼らを導かれた。
Et deduxit eos in nube diei: et tota nocte in illuminatione ignis.
15 神は荒野で岩を裂き、淵から飲むように豊かに彼らに飲ませ、
Interrupit petram in eremo: et adaquavit eos velut in abysso multa.
16 また岩から流れを引いて、川のように水を流れさせられた。
Et eduxit aquam de petra: et deduxit tamquam flumina aquas.
17 ところが彼らはなお神にむかって罪をかさね、荒野でいと高き者にそむき、
Et apposuerunt adhuc peccare ei: in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
18 おのが欲のために食物を求めて、その心のうちに神を試みた。
Et tentaverunt Deum in cordibus suis: ut peterent escas animabus suis.
19 また彼らは神に逆らって言った、「神は荒野に宴を設けることができるだろうか。
Et male locuti sunt de Deo: dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto?
20 見よ、神が岩を打たれると、水はほとばしりいで、流れがあふれた。神はまたパンを与えることができるだろうか。民のために肉を備えることができるだろうか」と。
Quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo?
21 それゆえ、主は聞いて憤られた。火はヤコブにむかって燃えあがり、怒りはイスラエルにむかって立ちのぼった。
Ideo audivit Dominus, et distulit: et ignis accensus est in Iacob, et ira ascendit in Israel:
22 これは彼らが神を信ぜず、その救の力を信用しなかったからである。
Quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari eius:
23 しかし神は上なる大空に命じて天の戸を開き、
Et mandavit nubibus desuper, et ianuas cæli aperuit.
24 彼らの上にマナを降らせて食べさせ、天の穀物を彼らに与えられた。
Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cæli dedit eis.
25 人は天使のパンを食べた。神は彼らに食物をおくって飽き足らせられた。
Panem angelorum manducavit homo: cibaria misit eis in abundantia.
26 神は天に東風を吹かせ、み力をもって南風を導かれた。
Transtulit Austrum de cælo: et induxit in virtute sua Africum.
27 神は彼らの上に肉をちりのように降らせ、翼ある鳥を海の砂のように降らせて、
Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.
28 その宿営のなか、そのすまいのまわりに落された。
Et ceciderunt in medio castrorum eorum: circa tabernacula eorum.
29 こうして彼らは食べて、飽き足ることができた。神が彼らにその望んだものを与えられたからである。
Et manducaverunt et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis:
30 ところが彼らがまだその欲を離れず、食物がなお口の中にあるうちに、
non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,
31 神の怒りが彼らにむかって立ちのぼり、彼らのうちの最も強い者を殺し、イスラエルのうちのえり抜きの者を打ち倒された。
et ira Dei ascendit super eos. Et occidit pingues eorum, et electos Israel impedivit.
32 すべてこれらの事があったにもかかわらず、彼らはなお罪を犯し、そのくすしきみわざを信じなかった。
In omnibus his peccaverunt adhuc: et non crediderunt in mirabilibus eius.
33 それゆえ神は彼らの日を息のように消えさせ、彼らの年を恐れをもって過ごさせられた。
Et defecerunt in vanitate dies eorum: et anni eorum cum festinatione.
34 神が彼らを殺されたとき、彼らは神をたずね、悔いて神を熱心に求めた。
Cum occideret eos, quærebant eum: et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.
35 こうして彼らは、神は彼らの岩、いと高き神は彼らのあがないぬしであることを思い出した。
Et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum: et Deus excelsus redemptor eorum est.
36 しかし彼らはその口をもって神にへつらい、その舌をもって神に偽りを言った。
Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei:
37 彼らの心は神にむかって堅実でなく、神の契約に真実でなかった。
Cor autem eorum non erat rectum cum eo: nec fideles habiti sunt in testamento eius.
38 しかし神はあわれみに富まれるので、彼らの不義をゆるして滅ぼさず、しばしばその怒りをおさえて、その憤りをことごとくふり起されなかった。
Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum: et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam: et non accendit omnem iram suam:
39 また神は、彼らがただ肉であって、過ぎ去れば再び帰りこぬ風であることを思い出された。
Et recordatus est quia caro sunt: spiritus vadens, et non rediens.
40 幾たび彼らは野で神にそむき、荒野で神を悲しませたことであろうか。
Quoties exacerbaverunt eum in deserto, in iram concitaverunt eum in inaquoso?
41 彼らはかさねがさね神を試み、イスラエルの聖者を怒らせた。
Et conversi sunt, et tentaverunt Deum: et Sanctum Israel exacerbaverunt.
42 彼らは神の力をも、神が彼らをあだからあがなわれた日をも思い出さなかった。
Non sunt recordati manus eius, die qua redemit eos de manu tribulantis,
43 神はエジプトでもろもろのしるしをおこない、ゾアンの野でもろもろの奇跡をおこない、
Sicut posuit in Ægypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos.
44 彼らの川を血に変らせて、その流れを飲むことができないようにされた。
Et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.
45 神ははえの群れを彼らのうちに送って彼らを食わせ、かえるを送って彼らを滅ぼされた。
Misit in eos cœnomyiam, et comedit eos: et ranam, et disperdidit eos.
46 また神は彼らの作物を青虫にわたし、彼らの勤労の実をいなごにわたされた。
Et dedit ærugini fructus eorum: et labores eorum locustæ.
47 神はひょうをもって彼らのぶどうの木を枯らし、霜をもって彼らのいちじく桑の木を枯らされた。
Et occidit in grandine vineas eorum: et moros eorum in pruina.
48 神は彼らの家畜をひょうにわたし、彼らの群れを燃えるいなずまにわたされた。
Et tradidit grandini iumenta eorum: et possessionem eorum igni.
49 神は彼らの上に激しい怒りと、憤りと、恨みと、悩みと、滅ぼす天使の群れとを放たれた。
Misit in eos iram indignationis suæ: indignationem, et iram, et tribulationem: immissiones per angelos malos.
50 神はその怒りのために道を設け、彼らの魂を死から免れさせず、そのいのちを疫病にわたされた。
Viam fecit semitæ iræ suæ, non pepercit a morte animabus eorum: et iumenta eorum in morte conclusit.
51 神はエジプトですべてのういごを撃ち、ハムの天幕で彼らの力の初めの子を撃たれた。
Et percussit omne primogenitum in terra Ægypti: primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham.
52 こうして神はおのれの民を羊のように引き出し、彼らを荒野で羊の群れのように導き、
Et abstulit sicut oves populum suum: et perduxit eos tamquam gregem in deserto.
53 彼らを安らかに導かれたので彼らは恐れることがなかった。しかし海は彼らの敵をのみつくした。
Et deduxit eos in spe, et non timuerunt: et inimicos eorum operuit mare.
54 神は彼らをその聖地に伴い、その右の手をもって獲たこの山に伴いこられた。
Et induxit eos in montem sanctificationis suæ, montem, quem acquisivit dextera eius. Et eiecit a facie eorum Gentes: et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis.
55 神は彼らの前からもろもろの国民を追い出し、その地を分けて嗣業とし、イスラエルの諸族を彼らの天幕に住まわせられた。
Et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel.
56 しかし彼らはいと高き神を試み、これにそむいて、そのもろもろのあかしを守らず、
Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum: et testimonia eius non custodierunt.
57 そむき去って、先祖たちのように真実を失い、狂った弓のようにねじれた。
Et averterunt se, et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
58 彼らは高き所を設けて神を怒らせ、刻んだ像をもって神のねたみを起した。
In iram concitaverunt eum in collibus suis: et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.
59 神は聞いて大いに怒り、イスラエルを全くしりぞけられた。
Audivit Deus, et sprevit: et ad nihilum redegit valde Israel.
60 神は人々のなかに設けた幕屋なるシロのすまいを捨て、
Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
61 その力をとりことならせ、その栄光をあだの手にわたされた。
Et tradidit in captivitatem virtutem eorum: et pulchritudinem eorum in manus inimici.
62 神はその民をつるぎにわたし、その嗣業にむかって大いなる怒りをもらされた。
Et conclusit in gladio populum suum: et hereditatem suam sprevit.
63 火は彼らの若者たちを焼きつくし、彼らのおとめたちは婚姻の歌を失い、
Iuvenes eorum comedit ignis: et virgines eorum non sunt lamentatæ.
64 彼らの祭司たちはつるぎによって倒れ、彼らのやもめたちは嘆き悲しむことさえしなかった。
Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt: et viduæ eorum non plorabantur.
65 そのとき主は眠った者のさめたように、勇士が酒によって叫ぶように目をさまして、
Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
66 そのあだを撃ち退け、とこしえの恥を彼らに負わせられた。
Et percussit inimicos suos in posteriora: opprobrium sempiternum dedit illis.
67 神はヨセフの天幕をしりぞけ、エフライムの部族を選ばず、
Et repulit tabernaculum Ioseph: et tribum Ephraim non elegit:
68 ユダの部族を選び、神の愛するシオンの山を選ばれた。
Sed elegit tribum Iuda, montem Sion quem dilexit.
69 神はその聖所を高い天のように建て、とこしえに基を定められた地のように建てられた。
Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra, quam fundavit in sæcula.
70 神はそのしもべダビデを選んで、羊のおりから取り、
Et elegit David servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium: de post fœtantes accepit eum.
71 乳を与える雌羊の番をするところからつれて来て、その民ヤコブ、その嗣業イスラエルの牧者とされた。
Pascere Iacob servum suum, et Israel hereditatem suam:
72 こうして彼は直き心をもって彼らを牧し、巧みな手をもって彼らを導いた。
Et pavit eos in innocentia cordis sui: et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.

< 詩篇 78 >