詩篇 22

1 聖歌隊の指揮者によってあけぼののめじかのしらべにあわせてうたわせたダビデの歌 わが神、わが神、なにゆえわたしを捨てられるのですか。なにゆえ遠く離れてわたしを助けず、わたしの嘆きの言葉を聞かれないのですか。

Til sangmesteren; efter "Morgenrødens hind"; en salme av David. Min Gud! Min Gud! Hvorfor har du forlatt mig? Langt borte fra min frelse er min klages ord.

2 わが神よ、わたしが昼よばわっても、あなたは答えられず、夜よばわっても平安を得ません。

Min Gud! Jeg roper om dagen, og du svarer ikke, og om natten, og jeg får ikke tie.

3 しかしイスラエルのさんびの上に座しておられるあなたは聖なるおかたです。

Og du er dog hellig, du som troner over Israels lovsanger.

4 われらの先祖たちはあなたに信頼しました。彼らが信頼したので、あなたは彼らを助けられました。

Til dig satte våre fedre sin lit; de satte sin lit til dig, og du utfridde dem.

5 彼らはあなたに呼ばわって救われ、あなたに信頼して恥をうけなかったのです。

Til dig ropte de, og de blev reddet; til dig satte de sin lit, og de blev ikke til skamme.

6 しかし、わたしは虫であって、人ではない。人にそしられ、民に侮られる。

Men jeg er en orm og ikke en mann, menneskers spott og folks forakt.

7 すべてわたしを見る者は、わたしをあざ笑い、くちびるを突き出し、かしらを振り動かして言う、

Alle de som ser mig, spotter mig, vrenger munnen, ryster på hodet og sier:

8 「彼は主に身をゆだねた、主に彼を助けさせよ。主は彼を喜ばれるゆえ、主に彼を救わせよ」と。

Sett din vei i Herrens hånd! Han skal redde ham, han skal utfri ham, siden han har behag i ham.

9 しかし、あなたはわたしを生れさせ、母のふところにわたしを安らかに守られた方です。

Ja, du er den som drog mig frem av mors liv, som lot mig hvile trygt ved min mors bryst.

10 わたしは生れた時から、あなたにゆだねられました。母の胎を出てからこのかた、あなたはわたしの神でいらせられました。

På dig er jeg kastet fra mors liv; fra min mors skjød er du min Gud.

11 わたしを遠く離れないでください。悩みが近づき、助ける者がないのです。

Vær ikke langt borte fra mig! for trengselen er nær, og det er ingen hjelper.

12 多くの雄牛はわたしを取り巻き、バシャンの強い雄牛はわたしを囲み、

Sterke okser omringer mig, Basans okser kringsetter mig.

13 かき裂き、ほえたけるししのように、わたしにむかって口を開く。

De spiler op sin munn imot mig som en sønderrivende og brølende løve.

14 わたしは水のように注ぎ出され、わたしの骨はことごとくはずれ、わたしの心臓は、ろうのように、胸のうちで溶けた。

Jeg er utøst som vann, og alle mine ben skiller sig at; mitt hjerte er som voks, smeltet midt i mitt liv.

15 わたしの力は陶器の破片のようにかわき、わたしの舌はあごにつく。あなたはわたしを死のちりに伏させられる。

Min kraft er optørket som et potteskår, og min tunge henger fast ved mine gommer, og i dødens støv legger du mig.

16 まことに、犬はわたしをめぐり、悪を行う者の群れがわたしを囲んで、わたしの手と足を刺し貫いた。

For hunder omringer mig, de ondes hop kringsetter mig; de har gjennemboret mine hender og mine føtter.

17 わたしは自分の骨をことごとく数えることができる。彼らは目をとめて、わたしを見る。

Jeg kan telle alle mine ben; de ser til, de ser på mig med lyst.

18 彼らは互にわたしの衣服を分け、わたしの着物をくじ引にする。

De deler mine klær mellem sig og kaster lodd om min kjortel.

19 しかし主よ、遠く離れないでください。わが力よ、速く来てわたしをお助けください。

Men du? Herre, vær ikke langt borte, du min styrke, skynd dig å hjelpe mig!

20 わたしの魂をつるぎから、わたしのいのちを犬の力から助け出してください。

Redd min sjel fra sverdet, mitt eneste fra hunders vold!

21 わたしをししの口から、苦しむわが魂を野牛の角から救い出してください。

Frels mig fra løvens gap, og fra villoksenes horn - du bønnhører mig!

22 わたしはあなたのみ名を兄弟たちに告げ、会衆の中であなたをほめたたえるでしょう。

Jeg vil kunngjøre ditt navn for mine brødre, midt i menigheten vil jeg love dig.

23 主を恐れる者よ、主をほめたたえよ。ヤコブのもろもろのすえよ、主をあがめよ。イスラエルのもろもろのすえよ、主をおじおそれよ。

I som frykter Herren, lov ham, all Jakobs ætt, ær ham, og frykt for ham, all Israels ætt!

24 主が苦しむ者の苦しみをかろんじ、いとわれず、またこれにみ顔を隠すことなく、その叫ぶときに聞かれたからである。

For han har ikke foraktet og ikke avskydd den elendiges elendighet og ikke skjult sitt åsyn for ham; men da han ropte til ham, hørte han.

25 大いなる会衆の中で、わたしのさんびはあなたから出るのです。わたしは主を恐れる者の前で、わたしの誓いを果します。

Fra dig utgår min pris i en stor forsamling; mine løfter vil jeg holde for deres øine som frykter ham.

26 貧しい者は食べて飽くことができ、主を尋ね求める者は主をほめたたえるでしょう。どうか、あなたがたの心がとこしえに生きるように。

De saktmodige skal ete og bli mette; de som søker Herren, skal love ham; eders hjerte leve til evig tid!

27 地のはての者はみな思い出して、主に帰り、もろもろの国のやからはみな、み前に伏し拝むでしょう。

Alle jordens ender skal komme det i hu og vende om til Herren, og alle folkenes slekter skal tilbede for ditt åsyn.

28 国は主のものであって、主はもろもろの国民を統べ治められます。

For riket hører Herren til, og han hersker over folkene.

29 地の誇り高ぶる者はみな主を拝み、ちりに下る者も、おのれを生きながらえさせえない者も、みなそのみ前にひざまずくでしょう。

Alle jordens rikmenn skal ete og tilbede; for hans åsyn skal alle de bøie sig som stiger ned i støvet, og den som ikke kan holde sin sjel i live.

30 子々孫々、主に仕え、人々は主のことをきたるべき代まで語り伝え、

Efterkommerne skal tjene ham, der skal fortelles om Herren til efterslekten.

31 主がなされたその救を後に生れる民にのべ伝えるでしょう。

De skal komme og kunngjøre hans rettferdighet for det folk som blir født, at han har gjort det.