詩篇 112

1 主をほめたたえよ。主をおそれて、そのもろもろの戒めを大いに喜ぶ人はさいわいである。

Halleluja! Sæl er den mann som ottast Herren, som hev si store lyst i hans bodord.

2 その子孫は地において強くなり、正しい者のやからは祝福を得る。

Hans avkjøme skal vera veldugt på jordi, ætti av dei ærlege skal verta velsigna.

3 繁栄と富とはその家にあり、その義はとこしえに、うせることはない。

Det er velstand og rikdom i hans hus, og hans rettferd stend æveleg fast.

4 光は正しい者のために暗黒の中にもあらわれる。主は恵み深く、あわれみに満ち、正しくいらせられる。

Det renn upp eit ljos i myrker for dei ærlege, nådig, miskunnsam og rettferdig er han.

5 恵みを施し、貸すことをなし、その事を正しく行う人はさいわいである。

Vel gjeng det den mann som er miskunnsam og gjev lån, han held uppe si sak i retten.

6 正しい人は決して動かされることなく、とこしえに覚えられる。

For dei skal ikkje rikka honom i all æva, den rettferdige skal vera i ævelegt minne.

7 彼は悪いおとずれを恐れず、その心は主に信頼してゆるがない。

For vond tidend skal han ikkje ræddast; hans hjarta er fast, det lit på Herren.

8 その心は落ち着いて恐れることなく、ついにそのあだについての願いを見る。

Hans hjarta er trygt; han ræddast ikkje, til dess han ser med lyst på sine fiendar.

9 彼は惜しげなく施し、貧しい者に与えた。その義はとこしえに、うせることはない。その角は誉を得てあげられる。

Han strår ut, gjev til dei fatige, hans rettferd stend alltid, hans horn skal verta upplyft med æra.

10 悪しき者はこれを見て怒り、歯をかみならして溶け去る。悪しき者の願いは滅びる。

Den ugudlege skal sjå det og harmast, han skal skjera tenner og tærast upp, det dei ugudlege hev lyst til, vert upp i inkje.