哀歌 3
1 わたしは彼の怒りのむちによって、悩みにあった人である。
Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
2 彼はわたしをかり立てて、光のない暗い中を歩かせ、
O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
3 まことにその手をしばしばかえて、ひねもすわたしを攻められた。
Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
4 彼はわが肉と皮を衰えさせ、わが骨を砕き、
Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
5 苦しみと悩みをもって、わたしを囲み、わたしを閉じこめ、
Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
6 遠い昔に死んだ者のように、暗い所に住まわせられた。
Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
7 彼はわたしのまわりに、かきをめぐらして、出ることのできないようにし、重い鎖でわたしをつながれた。
Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
8 わたしは叫んで助けを求めたが、彼はわたしの祈をしりぞけ、
Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
9 切り石をもって、わたしの行く道をふさぎ、わたしの道筋を曲げられた。
Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
10 彼はわたしに対して待ち伏せするくまのように、潜み隠れるししのように、
Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
11 わが道を離れさせ、わたしを引き裂いて、見るかげもないみじめな者とし、
Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
12 その弓を張って、わたしを矢の的のようにされた。
Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
13 彼はその箙の矢をわたしの心臓に打ち込まれた。
Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
14 わたしはすべての民の物笑いとなり、ひねもす彼らの歌となった。
Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
15 彼はわたしを苦い物で飽かせ、にがよもぎをわたしに飲ませられた。
O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
16 彼は小石をもって、わたしの歯を砕き、灰の中にわたしをころがされた。
Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
17 わが魂は平和を失い、わたしは幸福を忘れた。
Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
18 そこでわたしは言った、「わが栄えはうせ去り、わたしが主に望むところのものもうせ去った」と。
Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
19 どうか、わが悩みと苦しみ、にがよもぎと胆汁とを心に留めてください。
Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
20 わが魂は絶えずこれを思って、わがうちにうなだれる。
Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
21 しかし、わたしはこの事を心に思い起す。それゆえ、わたしは望みをいだく。
Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
22 主のいつくしみは絶えることがなく、そのあわれみは尽きることがない。
Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
23 これは朝ごとに新しく、あなたの真実は大きい。
Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
24 わが魂は言う、「主はわたしの受くべき分である、それゆえ、わたしは彼を待ち望む」と。
Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
25 主はおのれを待ち望む者と、おのれを尋ね求める者にむかって恵みふかい。
Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
26 主の救を静かに待ち望むことは、良いことである。
Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
27 人が若い時にくびきを負うことは、良いことである。
Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
28 主がこれを負わせられるとき、ひとりすわって黙しているがよい。
Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
29 口をちりにつけよ、あるいはなお望みがあるであろう。
Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
30 おのれを撃つ者にほおを向け、満ち足りるまでに、はずかしめを受けよ。
İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
31 主はとこしえにこのような人を捨てられないからである。
Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
32 彼は悩みを与えられるが、そのいつくしみが豊かなので、またあわれみをたれられる。
Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
33 彼は心から人の子を苦しめ悩ますことをされないからである。
Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
34 地のすべての捕われ人を足の下に踏みにじり、
Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
35 いと高き者の前に人の公義をまげ、
Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
36 人の訴えをくつがえすことは、主のよみせられないことである。
İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
37 主が命じられたのでなければ、だれが命じて、その事の成ったことがあるか。
Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
38 災もさいわいも、いと高き者の口から出るではないか。
Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
39 生ける人はどうしてつぶやかねばならないのか、人は自分の罪の罰せられるのを、つぶやくことができようか。
Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
40 われわれは、自分の行いを調べ、かつ省みて、主に帰ろう。
Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
41 われわれは天にいます神にむかって、手と共に心をもあげよう。
Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
42 「わたしたちは罪を犯し、そむきました、あなたはおゆるしになりませんでした。
Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
43 あなたは怒りをもってご自分をおおい、わたしたちを追い攻め、殺して、あわれまず、
Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
44 また雲をもってご自分をおおい、祈を通じないようにし、
Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
45 もろもろの民の中に、わたしたちをちりあくたとなさいました。
Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
46 敵はみなわたしたちをののしり、
Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
47 恐れと落し穴と、荒廃と滅亡とが、わたしたちに臨みました。
Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
48 わが民の娘の滅びによって、わたしの目には涙の川が流れています。
Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
49 わが目は絶えず涙を注ぎ出して、やむことなく、
Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
50 主が天から見おろして、顧みられる時にまで及ぶでしょう。
Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
51 わが目はわが町のすべての娘の最期のゆえに、わたしを痛ませます。
Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
52 ゆえなくわたしに敵する者どもによって、わたしは鳥のように追われました。
Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
53 彼らは生きているわたしを穴の中に投げ入れ、わたしの上に石を投げつけました。
Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
54 水はわたしの頭の上にあふれ、わたしは『断ち滅ぼされた』と言いました。
Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
55 主よ、わたしは深い穴からみ名を呼びました。
Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
56 あなたはわが声を聞かれました、『わが嘆きと叫びに耳をふさがないでください』。
«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
57 わたしがあなたに呼ばわったとき、あなたは近寄って、『恐れるな』と言われました。
Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
58 主よ、あなたはわが訴えを取りあげて、わたしの命をあがなわれました。
Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
59 主よ、あなたはわたしがこうむった不義をごらんになりました。わたしの訴えをおさばきください。
Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
60 あなたはわたしに対する彼らの報復と、陰謀とを、ことごとくごらんになりました。
Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
61 主よ、あなたはわたしに対する彼らのそしりと、陰謀とを、ことごとく聞かれました。
Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
62 立ってわたしに逆らう者どものくちびると、その思いは、ひねもすわたしを攻めています。
Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
63 どうか、彼らのすわるをも、立つをも、みそなわしてください。わたしは彼らの歌となっています。
Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
64 主よ、彼らの手のわざにしたがって、彼らに報い、
Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
65 彼らの心をかたくなにし、あなたののろいを彼らに注いでください。
Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
66 主よ、怒りをもって彼らを追い、天が下から彼らを滅ぼしてください」。
Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
