伝道者の書 1
1 ダビデの子、エルサレムの王である伝道者の言葉。
Ord av Preikaren, son åt David, konge i Jerusalem.
2 伝道者は言う、空の空、空の空、いっさいは空である。
Fåfengt, fåfengt! segjer Preikaren, fåfengt, fåfengt! Alt er fåfengt.
3 日の下で人が労するすべての労苦は、その身になんの益があるか。
Kva vinning hev mannen av alt si møda som han møder seg med under soli?
4 世は去り、世はきたる。しかし地は永遠に変らない。
Ætt gjeng, og ætt kjem, medan jordi æveleg stend.
5 日はいで、日は没し、その出た所に急ぎ行く。
Og soli renn, og soli glar, og ho skundar seg att til staden sin der som ho plar renna.
6 風は南に吹き、また転じて、北に向かい、めぐりにめぐって、またそのめぐる所に帰る。
Vinden gjeng imot sud og snur seg mot nord, han snur seg og snur seg og kjem attende til kringlaupet sitt.
7 川はみな、海に流れ入る、しかし海は満ちることがない。川はその出てきた所にまた帰って行く。
Alle elvar renn ut i havet, men havet vert ikkje fullt, dit som elvarne fyrr hev runne, held dei alltid på å renna.
8 すべての事は人をうみ疲れさせる、人はこれを言いつくすことができない。目は見ることに飽きることがなく、耳は聞くことに満足することがない。
Allting strevar so ingen det ut kann segja, ikkje vert auga mett av å sjå, og ikkje vert øyra fyllt av å høyra.
9 先にあったことは、また後にもある、先になされた事は、また後にもなされる。日の下には新しいものはない。
Det som hev vore, er det som skal vera, og det som hev hendt, er det som skal henda; det finst inkje nytt under soli.
10 「見よ、これは新しいものだ」と言われるものがあるか、それはわれわれの前にあった世々に、すでにあったものである。
Skulde dei segja um noko: «Sjå, dette er nytt!» - so hev det longe vore til i fordums tider som var fyre oss.
11 前の者のことは覚えられることがない、また、きたるべき後の者のことも、後に起る者はこれを覚えることがない。
Me hev inkje minne um deim som fyrr hev livt, og dei som sidan skal koma, vil ikkje heller liva i minnet hjå deim som etterpå kjem.
12 伝道者であるわたしはエルサレムで、イスラエルの王であった。
Eg, Preikaren, var konge yver Israel i Jerusalem.
13 わたしは心をつくし、知恵を用いて、天が下に行われるすべてのことを尋ね、また調べた。これは神が、人の子らに与えて、ほねおらせられる苦しい仕事である。
Eg lagde hugen på å granska og å ransaka med visdom alt det som hender under himmelen. Det er ei leid plåga som Gud hev gjeve mannsborni å plågast med.
14 わたしは日の下で人が行うすべてのわざを見たが、みな空であって風を捕えるようである。
Eg såg på alt det som hender under soli, og so var det fåfengt alt i hop og jag etter vind.
15 曲ったものは、まっすぐにすることができない、欠けたものは数えることができない。
Det bogne kann ikkje beinkast, og det vantande kann ikkje reknast.
16 わたしは心の中に語って言った、「わたしは、わたしより先にエルサレムを治めたすべての者にまさって、多くの知恵を得た。わたしの心は知恵と知識を多く得た」。
Eg tenkte med meg sjølv: «Sjå no hev eg vunne meg større og rikare visdom enn alle dei som hev rådt yver Jerusalem fyre meg, og hjarta mitt hev set visdom og kunnskap i rikt mål.»
17 わたしは心をつくして知恵を知り、また狂気と愚痴とを知ろうとしたが、これもまた風を捕えるようなものであると悟った。
Eg lagde hugen på å skyna visdomen og skyna vitløysa og dårskap. Men eg skyna at det var jag etter vind det og.
18 それは知恵が多ければ悩みが多く、知識を増す者は憂いを増すからである。
For med mykje visdom du mykje gremmest, og aukar du kunnskap, so aukar du kvida.
