テトスへの手紙 3
1 汝かれらに司と權威ある者とに服し、かつ從ひ、凡ての善き業をおこなふ備をなし、
เต ยถา เทศาธิปานำ ศาสกานาญฺจ นิฆฺนา อาชฺญาคฺราหิณฺศฺจ สรฺวฺวไสฺม สตฺกรฺมฺมเณ สุสชฺชาศฺจ ภเวยุ:
2 人を謗らず、爭はず、寛容にし、常に柔和を凡ての人に顯すべきことを思ひ出させよ。
กมปิ น นินฺเทยุ รฺนิวฺวิโรธิน: กฺษานฺตาศฺจ ภเวยุ: สรฺวฺวานฺ ปฺรติ จ ปูรฺณํ มฺฤทุตฺวํ ปฺรกาศเยยุศฺเจติ ตานฺ อาทิศฯ
3 我らも前には愚なるもの、順はぬもの、迷へる者、さまざまの慾と快樂とに事ふるもの、惡意と嫉妬とをもて過すもの、憎むべき者、また互に憎み合ふ者なりき。
ยต: ปูรฺวฺวํ วยมปิ นิรฺพฺโพธา อนาชฺญาคฺราหิโณ ภฺรานฺตา นานาภิลาษาณำ สุขานาญฺจ ทาเสยา ทุษฺฏเตฺวรฺษฺยาจาริโณ ฆฺฤณิตา: ปรสฺปรํ เทฺวษิณศฺจาภวาม: ฯ
4 されど我らの救主なる神の仁慈と、人を愛したまふ愛との顯れしとき、
กินฺตฺวสฺมากํ ตฺราตุรีศฺวรสฺย ยา ทยา มรฺตฺตฺยานำ ปฺรติ จ ยา ปฺรีติสฺตสฺยา: ปฺราทุรฺภาเว ชาเต
5 我らの行ひし義の業にはよらで、唯その憐憫により、更生の洗と、我らの救主イエス・キリストをもて豐に注ぎたまふ聖 靈による維新とにて、我らを救ひ給へり。
วยมฺ อาตฺมกฺฤเตโภฺย ธรฺมฺมกรฺมฺมภฺยสฺตนฺนหิ กินฺตุ ตสฺย กฺฤปาต: ปุนรฺชนฺมรูเปณ ปฺรกฺษาลเนน ปฺรวิตฺรสฺยาตฺมโน นูตนีกรเณน จ ตสฺมาตฺ ปริตฺราณำ ปฺราปฺตา:
6 我らの行ひし義の業にはよらで、唯その憐憫により、更生の洗と、我らの救主イエス・キリストをもて豐に注ぎたまふ聖 靈による維新とにて、我らを救ひ給へり。
ส จาสฺมากํ ตฺราตฺรา ยีศุขฺรีษฺเฏนาสฺมทุปริ ตมฺ อาตฺมานํ ปฺรจุรเตฺวน วฺฤษฺฏวานฺฯ
อิตฺถํ วยํ ตสฺยานุคฺรเหณ สปุณฺยีภูย ปฺรตฺยาศยานนฺตชีวนสฺยาธิการิโณ ชาตา: ฯ (aiōnios g166)
8 この言は信ずべきなれば、我なんぢが此 等につきて確證せんことを欲す。神を信じたる者をして愼みて善き業を務めしめん爲なり。かくするは善き事にして人に益あり。
วากฺยเมตทฺ วิศฺวสนียมฺ อโต เหโตรีศฺวเร เย วิศฺวสิตวนฺตเสฺต ยถา สตฺกรฺมฺมาณฺยนุติษฺเฐยุสฺตถา ตานฺ ทฺฤฒมฺ อาชฺญาปเยติ มมาภิมตํฯ ตาเนฺยโวตฺตมานิ มานเวภฺย: ผลทานิ จ ภวนฺติฯ
9 されど愚なる議論・系圖・爭鬪、また律法に就きての分爭を避けよ。これらは益なくして空しきものなり。
มูเฒภฺย: ปฺรศฺนวํศาวลิวิวาเทโภฺย วฺยวสฺถายา วิตณฺฑาภฺยศฺจ นิวรฺตฺตสฺว ยตสฺตา นิษฺผลา อนรฺถกาศฺจ ภวนฺติฯ
10 異端の者をば一度もしくは二度、訓戒して後これを棄てよ。
โย ชโน พิภิตฺสุสฺตมฺ เอกวารํ ทฺวิรฺวฺวา ปฺรโพธฺย ทูรีกุรุ,
11 かかる者は汝の知るごとく、邪曲にして自ら罪を認めつつ尚これを犯すなり。
ยตสฺตาทฺฤโศ ชโน วิปถคามี ปาปิษฺฐ อาตฺมโทษกศฺจ ภวตีติ ตฺวยา ชฺญายตำฯ
12 我アルテマス或はテキコを汝に遣さん、その時なんぢ急ぎてニコポリなる我がもとに來れ。われ彼處にて冬を過さんと定めたり。
ยทาหมฺ อารฺตฺติมำ ตุขิกํ วา ตว สมีปํ เปฺรษยิษฺยามิ ตทา ตฺวํ นีกปเลา มม สมีปมฺ อาคนฺตุํ ยตสฺว ยตสฺตไตฺรวาหํ ศีตกาลํ ยาปยิตุํ มติมฺ อการฺษํฯ
13 教法師ゼナス及びアポロを懇ろに送りて、乏しき事なからしめよ。
วฺยวสฺถาปก: สีนา อาปลฺลุศฺไจตโย: กสฺยาปฺยภาโว ยนฺน ภเวตฺ ตทรฺถํ เตา ยตฺเนน ตฺวยา วิสฺฤเชฺยตำฯ
14 かくて我らの伴侶も善き業を務めて必要を資けんことを學ぶべし、これ果を結ばぬ事なからん爲なり。
อปรมฺ อสฺมทียโลกา ยนฺนิษฺผลา น ภเวยุสฺตทรฺถํ ปฺรโยชนีโยปการายา สตฺกรฺมฺมาณฺยนุษฺฐาตุํ ศิกฺษนฺตำฯ
15 我と偕に居る者みな汝に安否を問ふ。信仰に在りて我らを愛する者に安否を問へ。願はくは御惠、なんぢら凡ての者と偕にあらん事を。
มม สงฺคิน: สเวฺว ตฺวำ นมสฺกุรฺวฺวเตฯ เย วิศฺวาสาทฺ อสฺมาสุ ปฺรียนฺเต ตานฺ นมสฺกุรุ; สรฺเวฺวษุ ยุษฺมาสฺวนุคฺรโห ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ
