< 詩篇 88 >

1 わがすくひの神ヱホバよわれ晝も夜もなんぢの前にさけべり
pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
2 願くはわが祈をみまへにいたらせ汝のみみをわが號呼のこゑにかたぶけたまへ
Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
3 わがたましひは患難にてみち我がいのちは陰府にちかづけり (Sheol h7585)
Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol h7585)
4 われは穴にいるものとともにかぞへられ依仗なき人のごとくなれり
Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
5 われ墓のうちなる殺されしもののごとく死者のうちにすてらる汝かれらを再びこころに記たまはず かれらは御手より斷滅されしものなり
Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
6 なんぢ我をいとふかき穴 くらき處 ふかき淵におきたまひき
Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
7 なんぢの怒はいたくわれにせまれり なんぢそのもろもろの浪をもて我をくるしめ給へり (セラ)
Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
8 わが相識ものを我よりとほざけ我をかれらに憎ませたまへり われは錮閉されていづることあたはず
Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
9 わが眼はなやみの故をもておとろへぬ われ日ごとに汝をよべり ヱホバよなんぢに向ひてわが兩手をのべたり
Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
10 なんぢ死者にくすしき事跡をあらはしたまはんや 亡にしもの立てなんぢを讃たたへんや (セラ)
Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
11 汝のいつくしみは墓のうちに汝のまことは滅亡のなかに宣傳へられんや
Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
12 汝のくすしきみわざは幽暗になんぢの義は忘失のくにに知るることあらんや
Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
13 されどヱホバよ我なんぢに向ひてさけべり わがいのりは朝にみまへに達らん
Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
14 ヱホバよなんぢ何なればわが霊魂をすてたまふや何なればわれに面をかくしたまふや
Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
15 われ幼稚よりなやみて死るばかりなり我なんぢの恐嚇にあひてくるしみまどへり
Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
16 汝のはげしき怒わがうへをすぐ汝のおびやかし我をほろぼせり
Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
17 これらの事ひねもす大水のごとく我をめぐり ことごとく來りて我をかこみふさげり
Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
18 なんぢ我をいつくしむ者とわが友とをとほざけ わが相識るものを幽暗にいれたまへり
Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.

< 詩篇 88 >