ヨブ 記 29

1 ヨブまた語をつぎて曰く

۱ و ایوب باز مثل خود را آورده، گفت:

2 嗚呼過にし年月のごとくならまほし 神の我を護りたまへる日のごとくならまほし

۲ «کاش که من مثل ماههای پیش می‌بودم و مثل روزهایی که خدا مرا در آنها نگاه می‌داشت.

3 かの時には彼の燈火わが首の上に輝やき彼の光明によりて我黑暗を歩めり

۳ هنگامی که چراغ او بر سر من می‌تابید، و با نور او به تاریکی راه می‌رفتم.

4 わが壯なりし日のごとくならまほし 彼時には神の恩惠わが幕屋の上にありき

۴ چنانکه در روزهای کامرانی خود می‌بودم، هنگامی که سر خدا بر خیمه من می‌ماند.

5 かの時には全能者なほ我とともに在し わが子女われの周圍にありき

۵ وقتی که قادر مطلق هنوز با من می‌بود، و فرزندانم به اطراف من می‌بودند.

6 乳ながれてわが足跡を洗ひ 我が傍なる磐油を灌ぎいだせり

۶ حینی که قدمهای خود را باکره می‌شستم و صخره، نهرهای روغن را برای من می ریخت.

7 かの時には我いでて邑の門に上りゆき わが座を街衢に設けたり

۷ چون به دروازه شهر بیرون می‌رفتم وکرسی خود را در چهار سوق حاضر می‌ساختم.

8 少き者は我を見て隱れ 老たる者は起あがりて立ち

۸ جوانان مرا دیده، خود را مخفی می‌ساختند، وپیران برخاسته، می‌ایستادند.

9 牧伯たる者も言談ずしてその口に手を當て

۹ سروران از سخن‌گفتن بازمی ایستادند، و دست به دهان خودمی گذاشتند.

10 貴き者も聲ををさめてその舌を上顎に貼たりき

۱۰ آواز شریفان ساکت می‌شد وزبان به کام ایشان می‌چسبید.

11 我事を耳に聞る者は我を幸福なりと呼び 我を目に見たる者はわがために證據をなしぬ

۱۱ زیرا گوشی که مرا می‌شنید، مرا خوشحال می‌خواند و چشمی که مرا می‌دید، برایم شهادت می‌داد.

12 是は我助力を求むる貧しき者を拯ひ 孤子および助くる人なき者を拯ひたればなり

۱۲ زیرافقیری که استغاثه می‌کرد او را می‌رهانیدم، ویتیمی که نیز معاون نداشت.

13 亡びんとせし者われを祝せり 我また寡婦の心をして喜び歌はしめたり

۱۳ برکت شخصی که در هلاکت بود، به من می‌رسید و دل بیوه‌زن راخوش می‌ساختم.

14 われ正義を衣また正義の衣る所となれり 我が公義は袍のごとく冠冕のごとし

۱۴ عدالت را پوشیدم و مراملبس ساخت، و انصاف من مثل ردا و تاج بود.

15 われは盲目の目となり跛者の足となり

۱۵ من به جهت کوران چشم بودم، و به جهت لنگان پای.

16 貧き者の父となり知ざる者の訴訟の由を究め

۱۶ برای مسکینان پدر بودم، و دعوایی را که نمی دانستم، تفحص می‌کردم.

17 惡き者の牙を折り その齒の間より獲物を取いだせり

۱۷ دندانهای آسیای شریر را می‌شکستم و شکار را ازدندانهایش می‌ربودم.

18 我すなはち言けらく 我はわが巣に死ん 我が日は砂の如く多からん

۱۸ «و می‌گفتم، در آشیانه خود جان خواهم سپرد و ایام خویش را مثل عنقا طویل خواهم ساخت.

19 わが根は水の邊に蔓り 露わが枝に終夜おかん

۱۹ ریشه من به سوی آبها کشیده خواهدگشت، و شبنم بر شاخه هایم ساکن خواهد شد.

20 わが榮光はわが身に新なるべくわが弓はわが手に何時も強からんと

۲۰ جلال من در من تازه خواهد شد، و کمانم دردستم نو خواهد ماند.

21 人々われに聽き默して我が敎を俟ち

۲۱ مرا می‌شنیدند و انتظارمی کشیدند، و برای مشورت من ساکت می‌ماندند.

22 わが言し後は彼等言を出さず 我説ところは彼等に甘露のごとく

۲۲ بعد از کلام من دیگر سخن نمی گفتند و قول من بر ایشان فرو می‌چکید.

23 かれらは我を望み待つこと雨のごとく 口を開きて仰ぐこと春の雨のごとくなりき

۲۳ و برای من مثل باران انتظار می‌کشیدند و دهان خویش را مثل باران آخرین باز می‌کردند.

24 われ彼等にむかひて笑ふとも彼等は敢て眞實とおもはず我面の光を彼等は除くことをせざりき

۲۴ اگر بر ایشان می‌خندیدم باور نمی کردند، و نور چهره مرا تاریک نمی ساختند.

25 われは彼等のために道を擇び その首として座を占め 軍中の王のごとくして居り また哀哭者を慰さむる人のごとくなりき

۲۵ راه را برای ایشان اختیار کرده، به ریاست می‌نشستم، و در میان لشکر، مثل پادشاه ساکن می‌بودم، و مثل کسی‌که نوحه‌گران را تسلی می‌بخشد.