ヨブ 記 14
1 婦の產む人はその日少なくして艱難多し
| قلیل الایام و پر از زحمات است. | ۱ |
2 その來ること花のごとくにして散り 其馳ること影のごとくにして止まらず
| مثل گل می‌روید و بریده می‌شود. و مثل سایه می‌گریزد و نمی ماند. | ۲ |
3 なんぢ是のごとき者に汝の目を啓きたまふや 汝われを汝の前にひきて審判したまふや
| و آیا بر چنین شخص چشمان خود را می‌گشایی و مرا با خود به محاکمه می‌آوری؟ | ۳ |
4 誰か清き物を汚れたる物の中より出し得る者あらん 一人も無し
| کیست که چیز طاهر را ازچیز نجس بیرون آورد؟ هیچکس نیست. | ۴ |
5 その日旣に定まり その月の數なんぢに由り 汝これが區域を立て越ざらしめたまふなれば
| چونکه روزهایش مقدر است و شماره ماههایش نزد توست و حدی از برایش گذاشته‌ای که از آن تجاوز نتواند نمود. | ۵ |
6 是に目を離して安息を得させ 之をして傭人のその日を樂しむがごとくならしめたまへ
| از او رو بگردان تاآرام گیرد. و مثل مزدور روزهای خود را به انجام رساند. | ۶ |
7 それ木には望あり 假令砍るるとも復芽を出してその枝絶ず
| «زیرا برای درخت امیدی است که اگر بریده شود باز خواهد رویید، و رمونهایش نابودنخواهد شد. | ۷ |
8 たとひ其根地の中に老い 幹土に枯るとも
| اگر‌چه ریشه‌اش در زمین کهنه شود، و تنه آن در خاک بمیرد. | ۸ |
9 水の潤霑にあへば即ち芽をふき枝を出して若樹に異ならず
| لیکن از بوی آب، رمونه می‌کند و مثل نهال نو، شاخه‌ها می‌آورد. | ۹ |
10 然ど人は死れば消うす 人氣絶なば安に在んや
| اما مرد می‌میرد و فاسد می‌شود و آدمی چون جان را سپارد کجا است؟ | ۱۰ |
11 水は海に竭き河は涸てかわく
| چنانکه آبها از دریازایل می‌شود، و نهرها ضایع و خشک می‌گردد. | ۱۱ |
12 是のごとく人も寢臥てまた興ず 天の盡るまで目覺ず睡眠を醒さざるなり
| همچنین انسان می‌خوابد و برنمی خیزد، تانیست شدن آسمانها بیدار نخواهند شد و ازخواب خود برانگیخته نخواهند گردید. | ۱۲ |
| کاش که مرا در هاویه پنهان کنی؛ و تا غضبت فرو نشیند، مرا مستور سازی؛ و برایم زمانی تعیین نمایی تا مرا به یاد آوری. (Sheol h7585) | ۱۳ |
14 人もし死ばまた生んや 我はわが征戰の諸日の間望みをりて我が變更の來るを待ん
| اگر مرد بمیرد باردیگر زنده شود؛ در تمامی روزهای مجاهده خودانتظار خواهم کشید، تا وقت تبدیل من برسد. | ۱۴ |
15 なんぢ我を呼たまはん 而して我こたへん 汝かならず汝の手の作を顧みたまはん
| تو ندا خواهی کرد و من جواب خواهم داد، و به صنعت دست خود مشتاق خواهی شد. | ۱۵ |
16 今なんぢは我に歩履を數へたまふ 我罪を汝うかがひたまはざらんや
| اما الان قدمهای مرا می‌شماری و آیا برگناه من پاسبانی نمی کنی؟ | ۱۶ |
17 わが愆は凡て嚢の中に封じてあり汝わが罪を縫こめたまふ
| معصیت من در کیسه مختوم است. و خطای مرا مسدود ساخته‌ای. | ۱۷ |
18 それ山も倒れて終に崩れ巖石も移りてその處を離る
| به درستی کوهی که می‌افتد فانی می‌شود وصخره از مکانش منتقل می‌گردد. | ۱۸ |
19 水は石を鑿ち 浪は地の塵を押流す 汝は人の望を斷たまふ
| آب سنگهارا می‌ساید، و سیلهایش خاک زمین را می‌برد. همچنین امید انسان را تلف می‌کنی، | ۱۹ |
20 なんぢは彼を永く攻なやまして去ゆかしめ 彼の面容の變らせて逐やりたまふ
| بر او تا به ابد غلبه می‌کنی، پس می‌رود. روی او را تغییرمی دهی و او را رها می‌کنی. | ۲۰ |
21 その子尊貴なるも彼は之を知ず 卑賤なるもまた之を曉らざるなり
| پسرانش به عزت می‌رسند و او نمی داند. یا به ذلت می‌افتند و ایشان را به نظر نمی آورد. | ۲۱ |
22 只己みづからその肉に痛苦を覺え己みづからその心に哀く而已
| برای خودش فقط جسد اواز درد بی‌تاب می‌شود. و برای خودش جان اوماتم می‌گیرد.» | ۲۲ |
