ヘブル人への手紙 1

1 神むかしは預言者 等により、多くに分ち、多くの方法をもて先祖たちに語り給ひしが、

ปุรา ย อีศฺวโร ภวิษฺยทฺวาทิภิ: ปิตฺฤโลเกโภฺย นานาสมเย นานาปฺรการํ กถิตวานฺ

2 この末の世には御子によりて、我らに語り給へり。神は曾て御子を立てて萬の物の世嗣となし、また御子によりて諸般の世界を造り給へり。 (aiōn g165)

ส เอตสฺมินฺ เศษกาเล นิชปุเตฺรณาสฺมภฺยํ กถิตวานฺฯ ส ตํ ปุตฺรํ สรฺวฺวาธิการิณํ กฺฤตวานฺ เตไนว จ สรฺวฺวชคนฺติ สฺฤษฺฏวานฺฯ (aiōn g165)

3 御子は神の榮光のかがやき、神の本質の像にして、己が權能の言をもて萬の物を保ちたまふ。また罪の潔をなして、高き處にある稜威の右に坐し給へり。

ส ปุตฺรสฺตสฺย ปฺรภาวสฺย ปฺรติพิมฺพสฺตสฺย ตตฺตฺวสฺย มูรฺตฺติศฺจาสฺติ สฺวียศกฺติวาเกฺยน สรฺวฺวํ ธตฺเต จ สฺวปฺราไณรสฺมากํ ปาปมารฺชฺชนํ กฺฤตฺวา อูรฺทฺธฺวสฺถาเน มหามหิมฺโน ทกฺษิณปารฺเศฺว สมุปวิษฺฏวานฺฯ

4 その受け給ひし名の御使の名に勝れるごとく、御使よりは更に勝る者となり給へり。

ทิวฺยทูตคณาทฺ ยถา ส วิศิษฺฏนามฺโน 'ธิการี ชาตสฺตถา เตโภฺย'ปิ เศฺรษฺโฐ ชาต: ฯ

5 神は孰の御使に曾て斯くは言ひ給ひしぞ『なんぢは我が子なり、われ今日なんぢを生めり』と。また『われ彼の父となり、彼わが子とならん』と。

ยโต ทูตานำ มเธฺย กทาจิทีศฺวเรเณทํ ก อุกฺต: ? ยถา, "มทียตนโย 'สิ ตฺวมฺ อไทฺยว ชนิโต มยาฯ " ปุนศฺจ "อหํ ตสฺย ปิตา ภวิษฺยามิ ส จ มม ปุโตฺร ภวิษฺยติฯ "

6 また初子を再び世に入れ給ふとき『神の凡ての使は之を拜すべし』と言ひ給ふ。

อปรํ ชคติ สฺวกียาทฺวิตียปุตฺรสฺย ปุนรานยนกาเล เตโนกฺตํ, ยถา, "อีศฺวรสฺย สกไล รฺทูไตเรษ เอว ปฺรณมฺยตำฯ "

7 また御使たちに就きては『神は、その使たちを風となし、その事ふる者を焔となす』と言ひ給ふ。

ทูตานฺ อธิ เตเนทมฺ อุกฺตํ, ยถา, "ส กโรติ นิชานฺ ทูตานฺ คนฺธวาหสฺวรูปกานฺฯ วหฺนิศิขาสฺวรูปำศฺจ กโรติ นิชเสวกานฺ๚ "

8 されど御子に就きては『神よ、なんじの御座は世々 限りなく、汝の國の杖は正しき杖なり。 (aiōn g165)

กินฺตุ ปุตฺรมุทฺทิศฺย เตโนกฺตํ, ยถา, "เห อีศฺวร สทา สฺถายิ ตว สึหาสนํ ภเวตฺฯ ยาถารฺถฺยสฺย ภเวทฺทณฺโฑ ราชทณฺฑสฺตฺวทียก: ฯ (aiōn g165)

9 なんぢは義を愛し、不法をにくむ。この故に神なんぢの神は歡喜の油を、汝の友に勝りて汝にそそぎ給へり』と。

ปุเณฺย เปฺรม กโรษิ ตฺวํ กิญฺจาธรฺมฺมมฺ ฤตียเสฯ ตสฺมาทฺ ย อีศ อีศเสฺต ส เต มิตฺรคณาทปิฯ อธิกาหฺลาทไตเลน เสจนํ กฺฤตวานฺ ตว๚ "

10 また『主よ、なんぢ太初に地の基を置きたまへり、天も御手の業なり。

ปุนศฺจ, ยถา, "เห ปฺรโภ ปฺฤถิวีมูลมฺ อาเทา สํสฺถาปิตํ ตฺวยาฯ ตถา ตฺวทียหเสฺตน กฺฤตํ คคนมณฺฑลํฯ

11 これらは滅びん、されど汝は常に存へたまはん。これらはみな衣のごとく舊びん。

อิเม วินํกฺษฺยตสฺตฺวนฺตุ นิตฺยเมวาวติษฺฐเสฯ อิทนฺตุ สกลํ วิศฺวํ สํชริษฺยติ วสฺตฺรวตฺฯ

12 而して汝これらを袍のごとく疊み給はん、これらは衣のごとく變らん。されど汝はかはり給ふことなく汝の齡は終らざるなり』と言ひたまふ。

สงฺโกจิตํ ตฺวยา ตตฺตุ วสฺตฺรวตฺ ปริวรฺตฺสฺยเตฯ ตฺวนฺตุ นิตฺยํ ส เอวาสี รฺนิรนฺตาสฺตว วตฺสรา: ๚ "

13 又いづれの御使に曾て斯くは言ひ給ひしぞ『われ汝の仇を汝の足臺となすまでは、我が右に坐せよ』と。

อปรํ ทูตานำ มเธฺย ก: กทาจิทีศฺวเรเณทมุกฺต: ? ยถา, "ตวารีนฺ ปาทปีฐํ เต ยาวนฺนหิ กโรมฺยหํฯ มม ทกฺษิณทิคฺภาเค ตาวตฺ ตฺวํ สมุปาวิศ๚ "

14 御使はみな事へまつる靈にして、救を嗣がんとする者のために職を執るべく遣されたる者にあらずや。

เย ปริตฺราณสฺยาธิการิโณ ภวิษฺยนฺติ เตษำ ปริจรฺยฺยารฺถํ เปฺรษฺยมาณา: เสวนการิณ อาตฺมาน: กึ เต สรฺเวฺว ทูตา นหิ?