伝道者の書 7

1 名は美膏に愈り 死る日は生るる日に愈る

Bedre er et godt navn enn god olje, og bedre dødsdagen enn den dag en blir født.

2 哀傷の家に入は宴樂の家に入に愈る 其は一切の人の終かくのごとくなればなり 生る者またこれをその心にとむるあらん

Bedre er det å gå til sørgehus enn til gjestebudshus, fordi i sørgehuset ender hvert menneskes liv, og den som lever, legger sig det på hjerte.

3 悲哀は嬉笑に愈る 其は面に憂色を帶るなれば心も善にむかへばなり

Bedre er gremmelse enn latter; for mens ansiktet er sørgmodig, er hjertet vel til mote.

4 賢き者の心は哀傷の家にあり 愚なる者の心は喜樂の家にあり

De vises hjerte er i sorgens hus, men dårenes hjerte i gledens hus.

5 賢き者の勸責を聽は愚なる者の歌詠を聽に愈るなり

Bedre er det å høre skjenn av en vis enn å høre sang av dårer;

6 愚なる者の笑は釜の下に焚る荊棘の聲のごとし是また空なり

for som tornene spraker under gryten, så er det når dåren ler; også dette er tomhet.

7 賢き人も虐待る事によりて狂するに至るあり賄賂は人の心を壞なふ

For urettmessig vinning gjør den vise til dåre, og bestikkelse ødelegger hjertet.

8 事の終はその始よりも善し 容忍心ある者は傲慢心ある者に勝る

Bedre er enden på en ting enn begynnelsen, bedre å være tålmodig enn overmodig.

9 汝氣を急くして怒るなかれ 怒は愚なる者の胸にやどるなり

Vær ikke for hastig i din ånd til å vredes; for vreden bor i dårers barm.

10 昔の今にまさるは何故ぞやと汝言なかれ 汝の斯る問をなすは是智慧よりいづる者にあらざるなり

Si ikke: Hvorav kommer det at de fremfarne dager var bedre enn de som nu er? For det er ikke av visdom du spør om det.

11 智慧の上に財產をかぬれば善し 然れば日を見る者等に利益おほかるべし

Visdom er jevngod med arvegods, ja ennu ypperligere for dem som ser solen;

12 智慧も身の護庇となり銀子も身の護庇となる 然ど智惠はまたこれを有る者に生命を保しむ 是知識の殊勝たるところなり

for å være i visdommens skygge er som å være i skyggen av rikdom, men kunnskapens fortrin er at visdommen holder sin eier i live.

13 汝神の作爲を考ふべし 神の曲たまひし者は誰かこれを直くすることを得ん

Se på Guds verk! For hvem kan gjøre rett det som han har gjort kroket?

14 幸福ある日には樂め 禍患ある日には考へよ 神はこの二者をあひ交錯て降したまふ 是は人をしてその後の事を知ることなからしめんためなり

På en god dag skal du være ved godt mot, og på en ond dag skal du tenke på at Gud har gjort den og, like så vel som den andre, forat mennesket ikke skal finne noget efter sig.

15 我この空の世にありて各樣の事を見たり 義人の義をおこなひて亡ぶるあり 惡人の惡をおこなひて長壽あり

Alt dette har jeg sett i mitt tomme liv: Mangen rettferdig går til grunne tross sin rettferdighet, og mangen ugudelig lever lenge tross sin ondskap.

16 汝義に過るなかれまた賢に過るなかれ 汝なんぞ身を滅すべけんや

Vær ikke altfor rettferdig og te dig ikke overvettes vis! hvorfor vil du ødelegge dig selv?

17 汝惡に過るなかれまた愚なる勿れ 汝なんぞ時いたらざるに死べけんや

Vær ikke altfor urettferdig, og vær ikke en dåre! Hvorfor vil du dø før tiden?

18 汝此を執は善しまた彼にも手を放すなかれ 神を畏む者はこの一切の者の中より逃れ出るなり

Det er godt at du holder fast ved det ene, men du skal heller ikke slippe det andre; for den som frykter Gud, finner en utvei av alt dette.

19 智慧の智者を幇くることは邑の豪雄者十人にまさるなり

Visdommen er et sterkere vern for den vise enn ti mektige menn i en by;

20 正義して善をおこなひ罪を犯すことなき人は世にあることなし

for det finnes ikke et rettferdig menneske på jorden, som bare gjør godt og aldri synder.

21 人の言出す言詞には凡て心をとむる勿れ 恐くは汝の僕の汝を詛ふを聞こともあらん

Akt heller ikke på alt det folk sier, ellers kunde du få høre din tjener banne dig!

22 汝も屡人を詛ふことあるは汝の心に知ところなり

For du vet jo med dig selv at også du mange ganger har bannet andre.

23 我智慧をもてこの一切の事を試み我は智者とならんと謂たりしが遠くおよばざるなり

Alt dette har jeg prøvd med visdom; Jeg sa: Jeg vil vinne visdom, men den er ennu langt borte fra mig.

24 事物の理は遠くして甚だ深し 誰かこれを究むることを得ん

Det som er langt borte og dypt, dypt skjult - hvem kan finne det?

25 我は身をめぐらし心をもちひて物を知り事を探り 智慧と道理を索めんとし 又惡の愚たると愚癡の狂妄たるを知んとせり

Jeg så mig om, og min attrå var å vinne kunnskap og å granske og søke efter visdom og klokskap og å forstå at ugudelighet er dårskap, og at dårskapen er galskap.

26 我了れり 婦人のその心羅と網のごとくその手縲絏のごとくなる者は是死よりも苦き者なり 神の悦びたまふ者は之を避ることを得ん罪人は之に執らるべし

Og jeg fant noget som er bitrere enn døden: kvinnen - hun er et garn og hennes hjerte en snare, og hennes hender er lenker; den som tekkes Gud, slipper fra henne, men synderen blir fanget av henne.

27 傳道者言ふ 視よ我その數を知んとして一々に算へてつひに此事を了る

Se, dette fant jeg ut, sier predikeren, idet jeg la det ene til det andre for å finne hovedsummen.

28 我なほ尋ねて得ざる者は是なり 我千人の中には一箇の男子を得たれども その數の中には一箇の女子をも得ざるなり

Det som jeg stadig har søkt, men ikke har funnet, det er: En mann har jeg funnet blandt tusen, men en kvinne har jeg ikke funnet blandt dem alle.

29 我了れるところは唯是のみ 即ち神は人を正直者に造りたまひしに人衆多の計略を案出せしなり

Se, dette er det eneste jeg har funnet ut, at Gud skapte mennesket som det skulde være, men de søker mange kunster.